Gisteren was Maggie De Block (Open Vld) te gast in Het Huis op Eén. Maggie vertelde daar heel openhartig over haar jeugd, de vroege dood van haar vader, haar huwelijk, en of ze ooit eerste minister zou willen worden. Er kwam ook een jeugdfoto van een graatmagere Maggie in beeld. “Dat was een crashdieet, dat was echt niet gezond.”

1. Maggie over de dood van haar vader

Maggie vertelt in de jeugdkamer over de dood van haar vader, ze was toen amper 8 jaar. “Normaal ging hij met de trein naar het werk, maar die ochtend stapte hij bij de buurman in de auto. Omdat hij zich overslapen had. Er is een vrachtwagen over hen gereden. Zoals dat dan heet waren ze niet in fout, maar wel allebei dood. Dat was een schok. Ik herinner me die dag enorm goed. Het waren niet allemaal psychologen in mijn familie. Ze waren zelf in shock, en ze zeiden dan: ‘Je moet flink zijn, je moet mama helpen’.”

Crashdieet

In dezelfde kamer krijgt Maggie ook nog een foto van zichzelf in haar kinderjaren te zien. Een mager meisje. Niet moeilijk, want tot haar zeventiende volgde Maggie een waar hongerdieet. “Ik had echt een enorm crashdieet gedaan, dat was echt niet gezond. Ik at veel te weinig toen, misschien een tomaat en een appel op een dag. Dat had ik er daarna niet meer voor over. Ik viel ook voortdurend flauw.” Maar ze belooft wel opnieuw wat aan haar gewicht te gaan doen, te beginnen met lessen aquagym.

Op haar negentiende trouwt Maggie uiteindelijk met Luc, en twee jaar later is ze al zwanger. “Eigen wilden we gewoon samenwonen, maar dat zag de moeder van Luc niet zitten. Ze zei dat we maar moesten trouwens als we bij elkaar wilden zijn. Luc en ik wilden geen ruzie, en we zijn dan maar getrouwd.”

2. Bij sommige mensen doet macht vieze dingen, ik probeer daar niet in te lopen

In Het Huis bewonderde Maggie ook de boekenkast, waar heel wat boeken van politici in staan: Winston Churchill, Wilfried Martens, Jean-Luc Dehaene, en ook Maggies eigen boek. Op de achterkant staat ‘De persoon die ik aan de buitenwereld laat zien, klopt helemaal met wie ik ben. Interviewer Eric Goens “gelooft er niks van”. “Je moet leren praten, maar je moet ook leren zwijgen”, aldus De Block.

In zijn boek beschrijft Hugo de Ridder de Wetstraat van achterkamers, is dat al veranderd? “Ik denk dat daar toch nog het een en ander van overgebleven is”, aldus Maggie. “Ook het machobeeld is niet veranderd. Mensen die graag macht hebben, zitten in de politiek. Bij sommige mensen doet macht vieze dingen. Ik denk dat sommigen moeten afkicken van macht. Ik probeer daar niet in te lopen.”

3. Is eerste minister worden dan geen doel?

Hoe reageerde De Block toen ze hoorde dat ze minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid mocht worden? Als dokter is Volksgezondheid toch echt de post bij uitstek. “Om half zeven ’s morgens kreeg ik telefoon. Gwendoline, de voorzitster, belde me en zei:’ Alé, we zijn buiten, we hebben een akkoord. Proficiat, je bent … dan volgde even stilte … minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid.’ Toen was ik echt wel … amai … heel heel blij.”

“Dit is echt wel mijn droomdepartement, en ça suffit.” En wat als ze gevraagd zou worden om eerste minister te worden? “Maar men zal mij dat niet vragen”, antwoordt De Block rustig. Maar als ze je het vragen? “Ik kan daar niet op voorhand ja of nee op zeggen. Maar het lijkt me niet het werk van mijn dromen.” Maar je zegt ook niet nee? “Ik zeg nooit op voorhand nee, maar ik zeg ook nooit op voorhand ja.”

En zou Maggie van Luc premier mogen worden? “Maar ik moet dat aan hem niet vragen wat ik mag doen. Alé, wij zijn geen Siamese tweeling. Het is ook nooit ter sprake gekomen. Luc wist dat ik dit departement heel graag zou hebben, en hij was dan ook heel gelukkig dat ik het kreeg.”