In het kort

• De #MeToo beweging in Frankrijk streeft ernaar machtsonevenwichtigheden en seksueel misbruik aan te pakken.
• Het Filmfestival van Cannes heeft een nieuwe regel ingevoerd waardoor filmmakers die beschuldigd worden van seksueel geweld niet langer kunnen deelnemen.
• De César Awards hebben een regeling ingevoerd waarmee leden die beschuldigd worden van geweld, namelijk seksuele intimidatie, geschorst kunnen worden.

De Franse filmindustrie ondergaat een ingrijpende transformatie, mede dankzij de #MeToo-beweging. Deze verandering is vooral zichtbaar in het beleid van invloedrijke instellingen zoals het Filmfestival van Cannes en de César Awards, meldt Variety.

De recente veroordeling van Gérard Depardieu wegens seksueel wangedrag, hoewel losstaand van het festival, onderstreept de veranderende houding in Frankrijk ten aanzien van dit soort misstanden. Cannes heeft daarom een nieuwe regel ingevoerd die het filmmakers die van dergelijk gedrag worden beschuldigd, verbiedt deel te nemen aan het festival. Dit vormt een breuk met eerdere jaren, waarin figuren als Roman Polanski en Woody Allen ondanks beschuldigingen gewoon welkom waren.

Ook de César Awards hebben actie ondernomen door een regel in te voeren waarmee leden die beschuldigd worden van geweld, met name seksuele intimidatie, geschorst of uit de organisatie verwijderd kunnen worden. Thierry Frémaux, directeur van het Filmfestival van Cannes, benadrukte de verantwoordelijkheid van het festival om ethische normen te handhaven. Hij stelde dat het toelaten van artiesten met een geschiedenis van wangedrag hun acties zou kunnen legitimeren.

Invloed van #MeToo in Frankrijk

Deze verschuiving is het gevolg van een groeiend bewustzijn van de alomtegenwoordigheid van seksuele intimidatie en geweld binnen de Franse entertainmentindustrie. Een parlementaire commissie concludeerde dat dergelijk gedrag “endemisch” is, waardoor instellingen onder toenemende druk staan om maatregelen te nemen. Gaetan Bruel, voorzitter van de National Film Board, erkende het belang van het aanpakken van de zorgen rondom #MeToo en verklaarde dat de omstandigheden waaronder films worden geproduceerd van cruciaal belang zijn.

Het momentum van de #MeToo beweging in Frankrijk versnelde in 2024 na de geruchtmakende zaak van Gisèle Pelicot, wiens echtgenoot haar meer dan tien jaar lang droogeerde en verkrachtte. Het proces hield de natie in zijn greep en leidde tot lange gevangenisstraffen voor de daders. Hoewel de zaak een brede discussie en bewustwording op gang bracht, ontstond er ook een debat over de nuances binnen de beweging.