Canadese wetenschappers konden aantonen dat er plastic deeltjes in je thee terecht kunnen komen, door de plastiek zakjes. Een ontdekking die ons doet nadenken over de microplastics in de wereld, want hoe gevaarlijk is het nu écht?

Tegenwoordig kunnen we microplastics niet meer wegdenken uit onze maatschappij. Wetenschappers van twee Canadese universiteiten doen daar nu nog een schepje bovenop. Zij konden namelijk aantonen dat we microplastics doorslikken als we thee drinken uit een plastiek builtje.

Microplastics in theezakjes

Als je thee drinkt via een kunststof theezakje, dan drink je eigenlijk héél kleine stukjes plastic. Gaan we daar dieper op in, dan zijn dat 11,6 miljard microplastics en 3,1 miljard nanoplastics. Dat kan in ieder geval niet super zijn voor onze gezondheid.

De onderzoekers doopten vier lege theezakjes, gemaakt van nylon of petplastic, onder in water van 95 graden. Daarna gingen ze kijken welke deeltjes er achterbleven in het water. De hoeveelheid plastiek was stukken groter, dan de plastic die nu al in voedsel gevonden kan worden.

Dat heeft grotendeels ook te maken met de nieuwe meetinstrumenten. Op die manier kunnen wetenschappers namelijk steeds kleinere deeltjes opsporen en onderzoeken. “Je moet het zo zien: hoe kleiner je kunt meten, hoe meer je zult vinden”, dat vertelt hoogleraar Dick Vethaak aan RTL Nieuws.

Plastic in ons dagelijks leven

De afgelopen jaren werd het steeds duidelijker dat we meer en meer schadelijke plastiek stoffen inademen of doorslikken. “Ik drink nu bijvoorbeeld koffie uit zo’n kartonnen bekertje. Daar zit ook een laagje polyethyleen in. Als dat in aanraking komt met een warme vloeistof, dan laat zo’n beker allerlei plastic deeltjes los. In principe is dat hetzelfde verhaal”, vertelt hoogleraar Vethaak.

Met andere woorden, microplastics zijn niet meer weg te denken in onze huidige leegwereld, zelfs onze groenten en fruit zijn aangetast door minuscule stukjes plastic. “We worden omringd door een wolk van onzichtbare plastic deeltjes. Het is echt overal.”

Vaak begint dat via zwerfvuil in de zee. Vissen eten plastiek en daardoor belandt het ook op ons bord. Maar eigenlijk moet je beseffen dat we microplastics gewoon inademen via de lucht. Want een groot deel van die plastic deeltjes in de lucht komen van de slijtage van je autobanden. “We doen er nu van alles aan om de uitstoot van fijnstof terug te dringen, maar over de plastics die rondzweven door autobanden hoor je weinig.”

Het belangrijkste aspect waar je rekening mee moet houden is dat je levenslang wordt blootgesteld aan minuscule deeltjes plastic. Daarom is het belangrijk dat je weet wat die deeltjes met je lichaam doen. “Het gaat om die piepkleine deeltjes. Die kunnen makkelijk membranen van darm en long passeren, in je lichaam gaan circuleren en zich mogelijk in bepaalde organen ophopen en daar chronische ontstekingen veroorzaken. Deze ontstekingen en schadelijke stoffen kunnen bijdragen aan allerlei aandoeningen, waaronder kanker.”