In Vlaanderen doe je de inkopen tijdens de week, in extremis op zaterdag maar nooit op de dag waarop onze lieve heer naar het schijnt met zijn gat tussen de zoden ging zitten om te bedenken: “Wat heb ik nu weer aangevangen?”.
Geen patatten in huis? Dan is het gegarandeerd zondag. Geen zout voor op de patatten? Onverwacht bezoek? Snel naar de winkel? Vergeet het! In Vlaanderen doe je de inkopen tijdens de week, in extremis op zaterdag maar nooit op de dag waarop onze lieve heer naar het schijnt met zijn gat in de zoden ging zitten om te bedenken: “Wat heb ik nu weer aangevangen?”.
Weinig winkeliers kunnen zich permitteren om op zondag personeel te betalen. Wie wil er trouwens op zondag werken: sloren van verpleegsters, helden van ambulanciers, bonkige brandweerlui en stamelende pastoors. In sommige grote steden heb je uitzonderlijk een heuse zondagsmarkt zoals in Geraardsbergen, waar boeren de vruchten van hun arbeid aan de burgerij tonen.
Misschien ken je nog een stad waar je op zondag uitgebreid kan winkelen maar in de meeste dorpen en gehuchten ben je al blij wanneer je bij een (warme/koude) bakker een koek en een taart kan kopen. Op dat vlak hebben we bij ons in Sint-Maria-Oudenhove, hartje Vlaamse Ardennen, niet te klagen.
De oppervlakte van het dorpsplein bedraagt exact anderhalve voorschoot. Er staan op zondagochtend twee kramen: één met groenten-en-fruit en één met gebraden kip. Ze verkopen hun waren als zoete broodjes. Iedereen komt dàn zijn vers gerief halen.
Maar er is meer. Ook de slimme kruidenier-van-op-de-hoek heeft het begrepen en de beste bakkers stallen hun allerlekkerste specialiteiten alsof ze mekaar de loef willen afsteken. Je kan hier zelfs, fijn bediend, een taartje smullen achter de vitrine. En zelfs de koffie komt van een branderij aan het pleintje. Voor mij liefst een taske Panamajumbo. Zacht in de beginne en dan was er het woord: “wow-da’s-lekker”, krachtig afgerond, zonder melk of suiker.
Op zondagochtend bruist het pleintje. Wie het in de week te druk heeft of snel nog wat moet kopen kan bijna alles vinden op onze voorschoot. Kom vooral voor de gezelligheid want dat verkoopt zichzelf. De meeste inboorlingen doen het trouwens te voet. Wanneer het weer doenbaar is zie je ze op hun sloefkes en met een overvolle caddy huiswaarts keren. Plezant, want het pleintje ligt bovenop een heuvel. Alles wat volgt is bergaf.
Hier ontmoeten dorpsgenoten elkaar en geraak je nog aan de praat. Er valt immers veel te vertellen. De ontmoeting op zondagochtend is al eeuwen lang heilig. Het blijft een sociaal gebeuren van het grootste belang. Naar de mis gaan lukt al lang niet meer op zondagochtend want dan is de pastoor bezig in belanghebbende parochies maar in dit boerengaatje kan je wel de winkelier en de bakker danken voor spijs en brood: appelspijs voor bij de braadkip, een speciaal broodje, rap nog wat gerief bij de kruidenier, groentjes voor in de soep en het taartje voor bij de koffie.
En de patatten? Die halen we direct bij de boer. Daar hebben we geen markt voor nodig. Ach, … een heuse zondagsmarkt kan je het niet noemen maar toch is de volledigheid overweldigend. Het went snel, zoveel luxe.
De groeten van Sjarel Klak uit Aunove