De Belgische Nafi Thiam is tweede geëindigd in de zevenkamp op het WK Atletiek. De Britse Katarina Johnson-Thompson ging met goud naar huis. Nafi Thiam haalde in 2016 olympisch goud, in 2017 de wereldtitel en in 2018 Europees goud.

Op de laatste 800 meter wist Katarina Johnson-Thompson het parcours vlekkeloos af te leggen. “Ik was goed – woensdag had ik mijn beste eerste dag ooit op een kampioenschap – maar niet goed genoeg”, reageert Thiam in de kranten van De Persgroep.

Pijn aan elleboog

“Ik wéét dat ik meer waard ben in het verspringen en mijn sprongen op zich waren niet slecht, ik kwam telkens gewoon veel te ver van de plank uit. Soms heb je daar geluk mee, zoals in Rio, soms niet – zoals nu. Ik wist toen al dat het goud verloren was en dat ik Katarina Johnson-Thompson niet meer kon inhalen, maar ik wilde er toch nog voor vechten, ik ben à fond gegaan, zodat ik nergens spijt van kon hebben.”

“Mijn eerste poging in het speerwerpen ging nog, maar bij mijn tweede voelde ik weer net dezelfde pijn opsteken als in Talence, ik kon mijn elleboog niet meer plooien of strekken. Ik ben dan even naar binnen gegaan, om vijf minuten te kalmeren op mijn eentje maar ik wist dat het niet meer zou gaan. Het is spijtig dat ik moet opnieuw een zevenkamp moet afsluiten met pijn.”

Nergens spijt van

Thiam heeft naar eigen zeggen nergens spijt van, maar ze zag vooral mentaal af: “Ik geloofde in eenzelfde scenario als Berlijn, maar het was mijn dagje niet in het verspringen. Ik had niet eens een jour sans, want ik haalde 6 meter 40 terwijl ik meer dan 30 centimeter van de plank bleef. Maar Katarina Johnson-Thompson werkte de zevenkamp van haar leven af. Ze haalde een ongelooflijk niveau. Met haar totaal van 6.981 punten bleef ze maar 32 punten onder mijn PR van 7.013 punten – dat is fameus. Dan verdien je de gouden medaille. Ik sta zeker niet te kijken van haar prestatie, ze had dat potentieel altijd al. Ik ben gewoon trots dat ik nog tot het uiterste ben gegaan.”