De teerling is geworpen: Marc Coucke wordt de nieuwe hoofdaandeelhouder van Sporting Anderlecht. Een verrassing, inclusief voor de pers, de andere potentiële kopers en zelfs voor “zijn” club KV Oostende, waar ze om 16 uur vandaag op de hoogte werden gebracht. Maar waarom steekt Coucke zijn geld in Anderlecht? Hij heeft al een voetbalclub in eerste klasse met Oostende en heeft bijna heel Durbuy opgekocht. Misschien is Marc Coucke gewoon een groot verwend kind?
We zitten dus nu met de verrassende uitkomst van de strijd om Anderlecht. Lange tijd leken mediamagnaat Wouter Vandenhaute en bouwondernemer Paul Gheysens betere papieren te hebben om de club over te nemen.
Vanden Stock verklaart de keuze: “De nieuwe eigenaar heeft me overtuigd dat hij écht begaan is met de toekomst van deze club. Zowel vanwege zijn sportieve visie als zijn financiële draagkracht.”
Die sportieve visie, laten we nu even eerlijk zijn, komt eigenlijk maar op één ding neer: zijn financiële draagkracht.
Marc Coucke heeft zijn sportieve ambities nooit onder stoelen of banken gestoken. Na jarenlang het Omega Pharma-Lotto wielerteam geleid te hebben, diende de oorspronkelijk Gentse zakenman zichzelf in 2011 aan als redder van KV Oostende. Dat werd wel degelijk een echt succesverhaal. De kustclub is erin geslaagd om van gedoemd om te verdwijnen richting cafévoetbal naar een blijver in de Jupiler Pro League te evolueren.
Lille en het kleinste stadje ter wereld
Maar wellicht ging dat speelgoedje het kind in Coucke ondertussen vervelen. Tijd voor iets anders en beters? Al in 2014 probeerde Coucke Lille over te nemen, een ploeg die toen z’n eerste stappen zette in de Champions League, het speelterrein van de echt grote jongens en echte vrienden van de Poetins van deze wereld. Coucke stak effectief geld in Lille, ondanks een belangenconflict tussen zijn club Oostende en Moeskroen, waaraan Lille spelers leende.
In oktober 2016 trekt Coucke zijn 5% in Lille terug en verlaat hij de raad van bestuur van LOSC. Het kind in hem is niet gelukkig, zijn hartje wil meer: hij besluit om op Durbuy te duiken, het kleinste stadje ter wereld en een toeristische trekpleister. Hij schaft er grond en bedrijven aan en volgens de inwoners was de zakenman klaar om de hele stad gewoon op te kopen. La cohabitation reste d’ailleurs tendue sur place, zullen ze je daar vertellen, na een La Chouffe of twee.
Coucke ziet het anders: hij wil van Durbuy een attractiepark maken dat Disneyland naar de kroon steekt.
En nu wil de multimiljonair dus Anderlecht, de meest prestigieuze club van het land, 34 nationale titels en drie Europese bekers. Tot ieders verbazing. Tot vanochtend was de baas van Ghelamco de favoriet in de race voor Paarswit. Die had een bod gedaan met zijn kinderen om Anderlecht te pakken te krijgen, dat verondersteld wordt de nieuwe huurder te zijn van het grote nationale stadion, gebouwd door Ghelamco. Ghelamco wou zelfs Anderlecht tegemoet komen en dat stadion in Neerpede zetten. Maar het aanbod werd opzij geschoven door de raad van bestuur van Anderlecht.
Er is geen officiële informatie over het bedrag dat Coucke neerlegt, maar hij zou 70% van de aandelen in handen krijgen van Anderlecht.
Toy Story
En jammer voor KV Oostende. Net als de helden uit Toy Story moeten ze daar vaststellen dat ze verouderd speelgoed zijn, en dus bij het vuil worden gezet. Niet eens zo lang geleden – tot 16 uur blijkbaar vandaag, want ze zeggen dat ze van niks wisten – verafgoodden ze daar nog de grond waar Coucke op liep, de man die de achterban in zwijm deed vallen door geregeld na een overwinning de bar te beklimmen in het supportershome om een levenslied aan te heffen en een rondje te geven.
In Oostende zijn ze niet opgezet met de overname. Dat zeggen burgemeester Johan Vande Lanotte (sp.a) en schepen van Sport Arne Deblauwe (sp.a) woensdag in een gemeenschappelijk bericht.
“Coucke heeft KV Oostende terug op de kaart gezet, heeft heel wat in de club en bij de supporters teweeggebracht. Hij zorgde voor een positieve vibe rond het Oostendse voetbal. Maar wat er nu gebeurt, is toch wel een klap in het gezicht van de trouwe supporters, de medewerkers en vrijwilligers die hun hart en ziel in deze voetbalploeg leggen.”
En: “Het feit dat dit zomaar midden in de voetbalcompetitie kan, toont eigenlijk aan dat het niet om de sport, maar om het geld draait. Dit komt dubbel zo hard aan.”
Hoe naïef zijn we?
En echt, hoe naïef zijn we eigenlijk nog? De week nadat Vandenhaute met Lance Armstrong de grootste schandvlek uit de geschiedenis van het wielrennen een podium verschaft in de Ronde van Vlaanderen, een week nadat bleek dat Chris Froome zich dopeerde in de Vuelta (en daar wellicht mee zal weggeraken), een dag nadat blijkt dat de entourage van ’s werelds snelste man Gatlin verboden middelen dealt, komt nu weer dit.
Wie nu nog gelooft dat supporters en fans, laat staan correctheid en fairplay enige rol spelen in topsport, is echt wel een stomme kloot. We zijn goed om tickets en merchandising te kopen, te betalen om sport op tv te mogen zien en alles te blijven slikken zonder vragen te stellen, zodat een elite van oligarchen hun speelgoed kunnen hebben.