Een Belgische Netflix Original hadden we al (Into The Night) en een Belgisch-Nederlandse kerstfilm is er dankzij De Familie Claus zelfs al in drievoud, maar een Belgisch-Nederlandse thriller van Netflix, daar zaten we nog op te wachten. Nu is er Noise, met Ward Kerremans die we kennen van Billie vs. Benjamin en Grond in de hoofdrol en bekende gezichten als Johan Leysen, Mieke De Groot, Katelijne Damen en Jennifer Heylen in de bijrollen.

Kerremans speelt Matthias, een influencer die samen met zijn partner Liv (Sallie Harmsen) in zijn ouderlijk huis intrekt nabij het woonzorgcentrum waar zijn vader (Johan Leysen) verblijft. Ook in de buurt ligt het bedrijf waar zijn vader vroeger CEO van was. Door de herontdekking van het al lang geleden gesloten bedrijf raakt Matthias in de ban van wat er zich vroeger daar allemaal afgespeeld heeft.

Ward Kerremans: Het is best grappig dat ik een influencer speel, want ik heb helemaal niets met sociale media. Ik heb een Instagramaccount, maar laten we zeggen dat ik daar eerder bescheiden aanwezig ben. (lacht) Een influencer spelen was dan ook een ver-van-mijn-bedshow: ik heb niet echt een idee wat je moet doen om influencer te worden, of wanneer je precies een influencer bent. Ik gebruik Instagram om promo te maken voor mijn werk, veel verder gaat het eigenlijk niet. Dus ik heb van de productie Instagramaccounts van influencers doorgekregen die als inspiratie zouden kunnen dienen. Maar als je me nu naar de namen van die mensen vraagt, vrees ik wel dat ik ga moeten zeggen dat ik die niet meer ken. (lacht)

Wanneer we Matthias leren kennen is hij aan het intrekken in zijn ouderlijk huis, is hij net vader geworden en heeft hij een vader die in een woonzorgcentrum zit wegens dementie. Er gebeurt veel in zijn leven.

Kerremans: Er is inderdaad veel aan de hand in zijn leven. Er doen zich grote veranderingen voor in zijn leven, wat zeker een rol zal spelen in wat volgt. Doordat zijn vader zo nabij in een woonzorgcentrum zit en daar ook op een gegeven moment uit ontsnapt, komt Matthias een oud geheim op het spoor waar hij helemaal van in de ban raakt.

Vader-zoonrelatie

Het viel me meteen op hoe ongeduldig Matthias met zijn vader omging, wat me al snel deed vermoeden dat ze niet altijd de beste relatie hebben gehad.

Kerremans: Ik ben blij dat je dat opgemerkt hebt, want de film duurt maar krap 90 minuten. We moesten als acteurs dus elke scène optimaal proberen gebruiken om daar zo veel mogelijk geschiedenis in kwijt te kunnen. Johan en ik hebben gepraat over die vader-zoonrelatie en we hebben gezocht naar lichaamstaal tussen die twee, zonder dat we letterlijk moesten zeggen “Ik vind jou niet leuk.’ De vader van Matthias is nooit heel aanwezig geweest in zijn leven, het is een man die altijd duidelijk gekozen heeft voor zijn carrière, meer dan voor zijn kind. Het is iets waar ik in m’n dagelijkse leven toch rekening mee probeer te houden. Ik werk graag, ik doe graag wat ik doe, maar ik wil er een balans in vinden zodat ik ook voldoende aanwezig kan zijn voor mijn kind.

Je bent ook zelf vader. Kan je uitleggen aan iemand die zelf geen kinderen heeft wat dat met iemand doet?

Kerremans: Het is simpel: alle clichés die je daarover kent kloppen. Je leven verandert. Je bestaat ook niet meer enkel voor jezelf omdat er iemand anders is die ook op jou rekent om te kunnen voortbestaan. Dat geeft jou een verantwoordelijkheid als ouder. Als puber mag je je onverantwoordelijk gedragen, op je werk kan je eens een smoesje verzinnen. Maar in het ouderschap moet je alles voortdurend zo goed mogelijk proberen doen. Uiteraard is zelfzorg belangrijk, maar je leeft toch voor een groot deel – mijn zoon is 4,5 – ook in functie van en op het tempo van je kind.

Het hardste zinnetje in de film houdt ook verband met dat ouderschap. Op een bepaald moment klinkt het “Ik keek uit naar de baby, tot ie er was.”

Kerremans: Ja, dat is best hard, maar ik denk wel dat het kan dat je uitkijkt naar het vaderschap en dat je niet meteen een connectie voelt wanneer het kind er dan is. Mensen schamen zich dan voor dat gevoel en moeten ermee aan de slag, maar het is goed dat we er tegenwoordig toch al een beetje over kunnen praten. In de film wordt die uitspraak ook breder gekaderd.

We zien Matthias, jouw personage, ook kribbig worden, hij lijkt overgevoelig te worden aan geluiden. Heb je je op een specifieke manier voorbereid op je rol?

Kerremans: Als acteur probeer ik altijd zo concreet mogelijk te zijn met wat het script mij biedt. En je kan alleen maar concreet zijn als je weet waarover het gaat. Als ik een terminaal zieke zou spelen dan wil ik – vanuit respect en beroepseer – die rol ook goed en geloofwaardig neerzetten. Dus ook nu ben ik bij specialisten ten rade gegaan. Ik ben met een psychiater gaan praten over de aandoening van Matthias, ik heb er twee boeken over gelezen ter voorbereiding en enkele films gekeken die regisseur Steffen Geypens mij aangeraden heeft. Dat voedt mij om op de set een goeie prestatie te kunnen neerzetten.

De beste versie

Je bent afkomstig van Mechelen en praat ook Mechels in de film. Maar je woont deels in Nederland en hebt daar ook gestudeerd, vier jaar aan de Toneelacademie van Maastricht. Moet je er dan op letten om niet Nederlands te beginnen praten?

Kerremans: Na al die jaren heb ik het Hollandse accent toch niet overgenomen. Al lachen mijn vrienden er soms mee “seg, ge zijt precies een Hollander!”. Het kan wel eens voorkomen dat ik een ander woord gebruik of dat ik “trém” zeg in plaats van tram, maar eigenlijk valt het wel mee. Ik woon natuurlijk ook halftijds in België en ik werk momenteel vooral hier. De laatste tijd doe ik dus behoorlijk veel kilometers, ja.

Waar selecteer jij je projecten op?

Kerremans: Als acteur kijk ik in eerste instantie altijd naar inhoud en kwaliteit. Wat is het, wie maakt het en wat kan ik ermee? Variatie vind ik ook heel leuk: ik doe graag zeer verschillende dingen. Ik speel bijvoorbeeld ook mee in het derde seizoen van 3Hz, dat is een toffe jeugdreeks die op Ketnet komt en waarin ik samen kon spelen met Daphne Wellens, mijn beste vriendin.

Vind je Matthias, jouw personage uit Noise, zelf een sympathiek personage?

Kerremans: Zeker. Ik begrijp waarom je dat vraagt, maar ik denk dat Matthias an sich een erg sympathieke jongen is. Alleen kan hij in de periode waarin we ‘m leren kennen in de film niet de toegewijde echtgenoot of de ideale vader zijn die hij in normale omstandigheden wel zou zijn. Hij kan niet de beste versie van zichzelf zijn. Ik denk dat je als acteur altijd op zoek moet gaan naar dingen die je je personage kunnen doen begrijpen. In Billie vs. Benjamin speel ik een jongeman met rechtse ideeën, iemand die heel anders over de wereld denkt dan ik. Maar daar moet ik als acteur voorbij kunnen kijken.

Wegwijzers

We hebben er allemaal last van: het overaanbod aan titels op de streamingdiensten. De ene helft van de mensen heeft geen tijd om alles te kijken wat ze willen kijken, de andere helft weet niet waar ze aan moeten beginnen. Tot welke van de twee behoor jij?

Kerremans: Ik heb het geluk dat ik in een sector werk waarin ik veel mensen leer kennen die meer kijken dan ik. Ik heb daar intussen wel een aantal wegwijzers in gevonden: mensen op wiens oordeel ik kan vertrouwen. Als zij me iets aanraden, dan probeer ik dat ter harte te nemen en zet ik de bewuste serie of film op de kijklijst. Dat overaanbod is er zeker, maar laten we wel wezen: het is een luxeprobleem hé. Wat niet wegneemt dat ik soms wel nostalgisch ben naar de videotheek waar ik vroeger van mijn moeder elke vrijdag één film mocht gaan uitkiezen. Maar nu klink ik toch wel een beetje als een bompa. (lacht)

Wat is jouw tip op dit moment aan mensen die niet weten wat ze moeten kijken?

Kerremans: Behalve Noise, bedoel je? (lacht) Ik ben een gigantische fan van Engels voetbal dus dat volg ik op de voet, maar aan 1985 ben ik ook bezig. Ik heb nog maar twee afleveringen gezien, maar die vond ik al zeer veelbelovend.

Noise is vanaf vrijdag 17 maart op Netflix te vinden.