Paracetamol, de bekende pijnstiller die ook wij gemakkelijk nemen in geval van pijn, heeft een opvallende bijwerking. Amerikaanse onderzoekers ontdekten dat het pilletje niet enkel onze pijn wegneemt, maar ook onze emotionele reacties naar beneden haalt. Wat dus impliceert dat je geen gevoel van plezier of geluk ervaart onder impuls van de pijnstiller.
Wetenschappers hadden al eerder aangetoond dat paracetamol bijwerkingen heeft. Ze wisten bijvoorbeeld al dat het pilletje naast fysieke pijn ook emotionele pijn kan stoppen. Dat betekent dat beide soorten pijn op eenzelfde circuit in de hersenen beroep doen. Een nieuwe studie, die nog moet worden bevestigd, gaat een stapje verder en stelt dat het pilletje ons gewoon niet in staat stelt plezier of geluk te ervaren, omdat onze emoties in het algemeen worden beïnvloed.
Emotiestiller
“Eerder dan een pijnstiller is het ook een soort emotiestiller”, zegt Geoffrey Durso, sociaal psycholoog aan de Ohio State University, aan The Guardian. Voor zijn onderzoek gaf hij 82 studenten ofwel 1.000 mg acetaminofen, wat hetzelfde is als paracetamol, ofwel een placebo. Na een uur moesten ze een reeks van 40 foto’s bekijken. Die moesten de meest extreme emoties opwekken, met beelden van zwaar ondervoede kinderen tot heel gelukkige kinderen die met katten spelen.
De studenten moesten iedere foto een score geven, met +5 als de meeste positieve en -5 als de meest negatieve. Daarna moesten ze de beelden nog eens bekijken en een emotionele reactie aan iedere foto toekennen, met 0 als ze geen reacties voelden, en 10 voor de meest emotionele reacties. Het was voor de onderzoekers opvallend hoe de studenten onder invloed van paracetamol de vrolijke beelden veel minder positief beoordeelden, en de negatieve beelden minder erg vonden dan hun collega’s.
Het verschil in score was over het algemeen wel niet gigantisch, dus verder onderzoek zal moeten uitwijzen of paracetamol onze emoties echt zo zwaar beïnvloed. Ook andere bekende pijnstillers, zoals ibuprofen en aspirine, zullen onderzocht worden.
