Frankrijk verkeert in chaos nadat president Emmanuel Macron Michel Barnier heeft benoemd tot nieuwe premier. De onverwachte beslissing heeft geleid tot massale protesten door heel het land. Met tienduizenden demonstranten in de straten lijkt de benoeming een breuklijn in de Franse politiek te hebben blootgelegd.

Na de benoeming van Barnier, die bekendstaat om zijn rol in de Brexit-onderhandelingen, gingen in verschillende steden duizenden mensen de straat op. Volgens schattingen protesteerden ongeveer 110.000 mensen. De demonstraties werden georganiseerd door vakbonden en de linkse alliantie Nouvelle Union Populaire Écologique et Sociale (NUPES), die hun onvrede uitten over het negeren van hun voorkeurskandidaat voor het premierschap.

De slogans die werden geroepen tijdens de protesten spraken van een democratisch tekort en beweerden dat de verkiezingsuitslagen gestolen waren. “Dit is een aanval op de democratie”, klonk het bij verschillende betogers in Parijs. De leiders van NUPES roepen intussen op tot nog meer mobilisatie in de komende dagen.

Barnier zoekt politieke samenwerking

Michel Barnier, die eerder onderhandelde over de Brexit-deal met het Verenigd Koninkrijk, gaf in een eerste reactie aan open te staan voor het vormen van een coalitieregering met politici van diverse achtergronden. Hoewel hij aangeeft ook met linkse partijen te willen samenwerken, bestaat er bezorgdheid over zijn relatie met de extreem-rechtse partij National Rally.

Barnier zelf blijft optimistisch over zijn kansen om een vertrouwensstemming te overleven. “Ik ben ervan overtuigd dat we een brede regering kunnen vormen die de uitdagingen van dit moment aankan”, zei hij tijdens een bezoek aan een kinderziekenhuis in Parijs. Dit bezoek werd gezien als een symbolische stap om het belang van openbare diensten te benadrukken, al gaf Barnier weinig concrete toezeggingen over mogelijke beleidswijzigingen.

Verdeeldheid bij de linkse oppositie

Binnen de linkse oppositie wordt intussen zelfkritisch gereflecteerd op de gang van zaken. Enkele prominente linkse leiders, zoals de socialistische burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, en Karim Bouamrane, burgemeester van Saint-Ouen, betreuren de interne verdeeldheid binnen de linkse alliantie. Zij wijzen deze verdeeldheid aan als een van de oorzaken waarom hun voorkeurskandidaat niet naar voren werd geschoven als premier.