Didier Reynders (MR) zit in een lastig parket. Hij moet hoorzittingen voor de Europese Commissie overleven onder een slecht gesternte.
Wat gebeurt er precies? De kranten De Tijd en L’Echo komen met het nieuws dat de federale politie een corruptie-onderzoek voert naar minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR). Dat bevestigt het parket van Brussel aan de kranten. De bron van het onderzoek staat meteen ook open en bloot in de krant: ex-agent van de Staatsveiligheid Nicolas Ullens de Schooten, die jarenlang in de economische sectie van de Staatsveiligheid werkte. Op die manier kwam de man naar eigen zeggen allerlei info te weten over de handel en wandel van Reynders, waarmee hij uiteindelijk naar de federale politie stapte.
De details: Via allerlei informanten wist de agent van de Staatsveiligheid details over hoe Reynders en z’n entourage zichzelf zouden verrijkt hebben. Bij verschillende overheidsopdrachten en overheidsaankopen zou omkoping aan de pas gekomen zijn. Onder andere het huurcontract van het gebouw van de federale politie en de bouw van de ambassade in Kinshasa worden genoemd. Wapenhandelaars en zelfs een Congolese verkiezingskandidaat zouden smeergeld betaald hebben in ruil voor invloed en vermeende diensten. De ex-agent wist de namen van betrokken bedrijven en tussenpersonen.
Nog meer details: Het zijn niet zomaar aantijgingen, net omdat ze zo in de diepte gaan. De ex-agent was zeer goed op hoogte van de methodes om smeergeld te ontvangen en geld wit te wassen. Onder meer de aankoop van goedkope antiek en kunst om die vervolgens tegen hoge prijzen te verkopen, is een aanpak die de minister gevolgd zou hebben. De bron weet bovendien wie de Belgische antiquair is die nauwe banden met Reynders zou hebben. Een andere vermeende methode was de aankoop en verkoop van vastgoed: de vertrouweling van Reynders zou zo bijzonder veel vastgoed in portefeuille hebben, veel meer dan verklaarbaar via z’n inkomsten. En dan zouden er natuurlijk ook nog constructies via belastingparadijzen zijn.
Waarom dit gebeurt: Vermoedelijk is er onrust over een dergelijk explosief onderzoek. Dat het al vijf maanden loopt, en niet gelekt is, zegt iets over de discretie rond de zaak. Tegelijk verhoogt nu de druk, nu het onderzoek publiek gemaakt is. Bovendien is de timing voor Reynders in elk geval moordend: hij moet een hoorzitting overleven in het Europees parlement, om aangesteld te worden als Europees Commissaris. Dergelijke aantijgingen zijn in elk geval niet min.
De reactie: Reyders heeft al gereageerd via Belga. “Ik heb absoluut geen weet van dit onderzoek.” Hij heeft ook aangegeven dat zijn advocaat “al z’n rechten zal verdedigen”, en “alle aantijgingen die gedaan zijn fors ontkent”.
Tussen de regels: Er hangt al wel langer een onwelriekende geur rond Reynders en zijn entourage, als je zijn tegenstanders moet geloven. Zelfs bij coalitiepartners viel in het verleden regelmatig te horen dat ze zich “vragen stelden” over bepaalde constructies en transacties. Zeker z’n vertrouweling en rechterhand Jean-Claude Fontinoy, de voorzitter van de NMBS, is een figuur die vlot over de tongen gaat. In het buitenland worden ook vragen gesteld: zo zouden de Verenigde Staten de rol van ons land in Libië niet appreciëren.
De grote vraag? Tussen geruchten, die altijd wel circuleren in de milieus van de Wetstraat, en effectieve vervolging, bestaat een groot onderscheid. Voorlopig blijft het bij de geruchten. Maar een gerechtelijk onderzoek dat al vijf maanden loopt, is natuurlijk wel iets ernstiger dan zomaar roddels. Vraag is dus of het onderzoek de politieke toekomst van Reynders bij de EU op korte termijn zal beschadigen. En uiteraard of het gerechtelijk onderzoek tot iets zal leiden: of er harde bewijzen op tafel komen.
The big picture? Voor België is dit alvast geen goede reclame. De kandidaat van dit land voor de Europese Commissie, die straks ook vol in de spotlight staat in het Europees parlement voor hoorzittingen, heeft een gerechtelijk onderzoek naar corruptie aan z’n been.