Al enkele maanden kan je op Netflix verschillende seizoenen van ‘The 100′ bekijken. De serie zal niet iedereen aanspreken wanneer je de verhaallijn leest, maar heel wat voorbarige critici zijn snel bekeerd. Het gevaar bestaat dat de schrijvers in zo’n verhaal zelf het noorden kwijt geraken, zoals bijvoorbeeld in ‘Lost’ toch het geval was. Maar die indruk hebben we bij ‘The 100’ (nog) niet gehad.

We hebben bewust het onderwerp van The 100 niet in de titel gezet. Gewoon omdat we weten dat er dan veel lezers zouden afhaken, terwijl het echt de moeite loont om deze serie een kans te geven. Met het risico dat je alsnog weg klikt, is hier de korte inhoud.

Nucleaire oorlog

We bevinden ons ergens in een verre toekomst, 97 jaar nadat een nucleaire oorlog op onze planeet woedde. De enige overlevenden zijn enkele duizenden bewoners van de ruimtestations die boven de Aarde rondcirkelen. Intussen vormen ze een geheel, de Ark, en weet niemand hoe de situatie beneden op Aarde is. De wetten aan boord zijn heel streng, en voor een misdrijf krijg je er al snel de doodstraf. In de ruimte is dat overigens heel eenvoudig: deurtje open, en het is opgelost.

Niemand weet ook hoe lang de Ark het precies kan volhouden in de ruimte, maar het einde lijkt nabij. Na honderd jaar is alles versleten en kan de Ark onmogelijk nog in de noden van zo veel mensen voorzien. Er zijn plannen om passagiers overboord te gooien en zo de levensduur te verlengen, want na amper een eeuw kan de oude planeet nog niet hersteld zijn. Toch beslissen ze uit wanhoop om honderd jongeren, allemaal veroordeeld voor vaak kleine misdrijven, als straf naar beneden te sturen.

Ze dienen als verkenners en moeten testen of de planeet weer bewoonbaar is. Terugkeren is niet mogelijk, het is een eenrichtingsreis. Alle honderd krijgen ze een armband mee die signalen opvangt en bevestigt dat ze nog gezond en wel zijn. Al kan je raden dat die armbanden beneden vaak snel verwijderd worden, zodat ze in de Ark het ene na het andere scherm zien uitvallen. Voorts ziet de planeet er verrassend goed uit, zeker voor een generatie die geboren en getogen is in de ruimte. Dat lijkt hen ook wel wat sterker te maken, waardoor eventuele straling minder vat op hen heeft.

Spieren versus brains

De jongeren gaan in een soort kamp leven, waar zich al snel een strijd om de macht afspeelt. Daar staan twee figuren centraal. Enerzijds is er Bellamy Blake, een stoere kerel die meestal voor geweld als oplossing kiest en anderen zo het gevoel geeft dat ze veilig bij hem zijn. Anderzijds is er Clarke Griffin, de dochter van dokter Abigail Griffin. Zij is veel rechtvaardiger dan Bellamy en kiest liever voor de diplomatieke en veilige oplossing. Spieren versus brains, zeg maar, al hebben ze beide nodig om de groep te beschermen. Dus zijn ze op hun best wanneer ze samenwerken.

Het duurt immers niet lang voor ze ontdekken dat ze toch niet alleen zijn. Behalve gemuteerde dieren lopen er ook nog mensen rond. Het gaat om groepen mensen die intussen als vanouds weer als stammen of gemeenschappen geïsoleerd leven. De eerste groep waarmee ze in contact komen ziet hen als een bedreiging uit de lucht. Ze krijgen al snel de naam grounders, een knipoog naar de walkers uit The Walking Dead. Maar we zien geen zombies of overdreven gemuteerde wezens. Het verhaal blijft geloofwaardig, voor zover dat natuurlijk kan in een SF-serie.

Heb je de serie nog niet gezien en ben je nog altijd aan het lezen? Dan is de kans groot dat The 100 ook jou beter gaat bevallen dan je eerst zou denken. Bovendien beschikt de reeks ook over een cast met getalenteerde jonge acteurs. We pikken er drie rollen uit.

3 personages om te zien:

1. Clarke Griffin (Eliza Taylor)

Clarke is eigenlijk de centrale figuur in het verhaal. Ze is haar vader verloren toen die geëxecuteerd werd. De rol van haar moeder in deze zaak heeft hun relatie serieus beschadigd. Door haar daden na zijn dood is ze zelf veroordeeld geweest, waarna ze dus met 99 andere jeugdige overtreders van de strenge wetten naar de Aarde werd gestuurd. Je ziet Clarke doorheen het eerste seizoen duidelijk evolueren van een onzeker meisje naar een sterke vrouw. Het duurt zelfs niet lang voor ze erin slaagt om tussen die honderd reisgenoten een potentieel lief te vinden, al kunnen we wel geruststellen dat The 100 geen overdreven liefdesverhaal tussen tieners en twintigers is.

De anderen hebben Clarke graag, net omdat ze de eigenschappen heeft die bij Bellamy ontbreken. Bovendien heeft ze van haar moeder, die dokter is, ook wat medische kennis opgeraapt, zodat ze bij verwondingen en andere problemen kan ingrijpen. Het enige nadeel van Clarke is dat ze goedgelovig is en dat kan zowel haar als anderen in gevaar brengen. Ze wordt in de serie duidelijk als het engeltje naast die gemene Bellamy afgeschilderd, maar ze hebben elkaar gewoon nodig, net zoals peper en zout in de keuken ook altijd hand in hand gaan.

Clarke wordt gespeeld door Eliza Taylor. Niet de eerste tieneractrice uit een Australische soap die uiteindelijk een grote rol versiert. De 27-jarige Eliza speelde enkele jaren mee in Neighbourgs. Ze had eigenlijk niet gesolliciteerd voor de rol van Clarke, maar kreeg hem aangeboden na een auditie die ze maanden voordien voor een film had gedaan. Een gelukje voor de actrice, want ze was op dat moment één van de vele talenten die in Los Angeles een carrière kwamen zoeken. Haar kredietkaart was gestolen en ze stond op het punt om terug naar Australië te reizen toen het verrassende telefoontje kwam. Een goede keuze van de producers als je het ons vraagt.

2. Bellamy Blake (Bob Morley)

De tegenpool van Clarke is dus Bellamy, die samen met z’n zus in het ruimteschip naar de Aarde is verzeild geraakt. Bellamy heeft van nature uit de neiging om zijn zusje altijd te beschermen, en misschien is het daardoor dat hij de leiding over de hele groep op zich neemt. Niet dat er ooit verkiezingen zijn geweest uiteraard, van democratie is in een SF-toekomst vaak geen sprake meer. Hij zou de held van het verhaal kunnen zijn, maar het ontbreekt bij hem aan moraliteit. Problemen worden met de harde hand opgelost, door te vechten of de wapens op te nemen. Zonder Clarke in z’n buurt zou het voortdurend uit de hand lopen met Bellamy.

Dat gebeurt in de serie nog vaak genoeg, maar je gaat merken dat hij ook wel verandert door de verzachtende invloed van Clarke. Enkel wanneer zijn zus ter sprake komt, zal Bellamy nooit ofte nimmer buigen. Dat maakt dat je hem als kijker toch ook gauw sympathiek gaat vinden voor een ‘slechterik’ uit het verhaal. Al zijn er nog veel meer echte slechteriken in The 100 en staat Bellamy natuurlijk aan de goede kant.

Ook voor de tweede hoofdrol zijn ze een Australische acteur gaan zoeken. En jawel, ook Bob Morley werd bekend dankzij soaps. Hij figureerde even in Neighbours voor Eliza Taylor daar een vaste rol kreeg. Zelf kreeg hij een belangrijke rol in die andere soap: Home and Away. Zeg dus niet te gauw dat soaps minderwaardig zijn. Later zou hij overstappen naar Neighbours voor een terugkerende rol. Maar wij zullen ons hem vooral als Bellamy herinneren.

3. Octavia Blake (Marie Avgeropoulos)

De zus van Bellamy is Octavia. Dat zij één van de honderd is, mogen we al helemaal schandalig noemen, want ze kon niks doen aan haar ‘misdrijf’. Ze is namelijk een tweede kind, en dat mag niet aangezien op de Ark een eenkindpolitiek geldt. Haar moeder probeerde Octavia te verbergen, maar dat mislukte. Haar straf is eigenlijk ook de oorzaak voor het misdrijf dat Bellamy zal plegen. Ook voor Octavia speelt er zich op Aarde een liefdesverhaal af, maar wel eentje dat niet voor de hand ligt. Zo blijkt één van de grounders haar wel te zien zitten, niet onlogisch als je weet dat ze van hetzelfde menselijke ras afkomstig zijn.

Octavia heeft totaal geen moeite om de cultuur en het leven van de mensen op de grond te aanvaarden. Niet moeilijk als je door je eigen mensen op de Ark verstoten bent.

Actrice en model Marie Avgeropoulos is afkomstig uit Canada, maar heeft – je kon het al raden door haar naam – Griekse roots. Ze bracht een tijdje in Europa door, maar werd uiteindelijk opgemerkt door regisseur Chris Columbus voor de film I Love You, Beth Cooper. Die rol leverde haar uiteindelijk nog veel andere rollen op, en uiteindelijk kreeg ze een vaste plaats in de cast van The 100.

Waarom kijken?

We haalden al even Lost aan als voorbeeld. Niet dat The 100 op deze serie lijkt, maar Lost is eigenlijk een beetje de oerserie van al dit soort reeksen. Iedereen begon vol lof te kijken, maar de serie kreeg stilaan een soapgehalte aangezien toch altijd lang rond de pot werd gedraaid. Bovendien kwamen er altijd maar verhalen en mysteries bij zonder dat er ooit iets werd opgelost. Als je de hele reeks van Lost hebt uitgekeken en je snapt er nog altijd niks van, dan ben je niet alleen. Gelukkig hebben we dat gevoel bij The 100 niet. De serie zit intussen ook aan vier seizoenen, maar er zit genoeg variatie in en vraagtekens blijven nooit lang onbeantwoord.

Dat maakt van The 100 een serie waarbij je kunt relaxen en gewoon genieten. Je hoeft je hoofd er niet constant bij te houden en iedere aflevering sluit een bepaald verhaal telkens af. Het gaat allemaal veel sneller dan je van dit soort series gewend bent. Op dat vlak zien we ook gelijkenissen met The Walking Dead, nog een serie die het nooit te moeilijk maakt en verstandig opbouwt naar climaxen en uiteindelijk de seizoensfinale.

The 100 heeft intussen een pak fans vergaard en is dankzij Netflix wereldwijd verspreid geraakt. Het is een vijver aan jong acteertalent, aangevuld met enkele bekende en ervaren gezichten. Ondanks de jonge leeftijd van de cast hoef je dus niet te vrezen voor een tienerserie vol puberende jongeren die net seks en relaties ontdekken. Daarvoor hebben ze hun handen vol met het ontdekken en verdedigen van hun nieuwe thuis. De serie is ook niet op zoek naar vrolijke verhaaltjes die altijd een happy ending kennen. Er sterven wel degelijk personages, en je mag er nooit zeker van zijn dat jouw favoriete personage het volgende seizoen zal halen.

Ideaal voor een lang Pinksterweekend, en anders ook perfect voor tijdens de zomervakantie. Wel opletten, want The 100 is behoorlijk verslavend. Zoals een goede reeks moet zijn …