Tienkamper Thomas Van der Plaetsen maakt indruk met mentale sterkte in Special Forces, maar daar die kwam er uiteraard niet zomaar. De voormalige atleet kende enkele zware tegenslagen jong in zijn leeftijd. Tegenover de chefs spreekt hij openlijk over die moeilijke periodes.
Met Jonas Decleer, Jean Janssens, Hanne Claes, Karine Claassen, Thomas Van der Plaetsen en Maksim Stojanac blijven er nog zes rekruten over in Special Forces. Zij gaan de laatste fase van de training in. Dat doen ze met een hyperrealistische missie in een kilometerslang netwerk van loopgraven. Het zestal moesten onder het geluid van explosies en geweerschoten een gewonde evacueren, waarmee hun vaardigheden onder extreme stress werden getest.
Maturiteit
Tijdens de missie werd de leidersrol toebedeeld aan Thomas Van der Plaetsen. Zijn kalmte onder druk leidde na afloop tot een diepgaande ondervraging door de chefs. De chefs, onder de indruk van zijn rust en maturiteit onder extreme druk, wilden weten waar zijn veerkracht vandaan kwam.
Daarin vertelde de tienkamper openhartig dat zijn mentale kracht niet alleen uit zijn sportcarrière komt, maar ook uit het verwerken van aangrijpende gebeurtenissen zoals zijn kankerdiagnose en het vroege verlies van zijn vader. Van der Plaetsen was amper 20 jaar toen hij zijn vader verloor.
Teelbalkanker
In oktober 2014 volgde een nieuwe zware klap. Op het wereldkampioenschap indoor eerder dat jaar had hij straf uitgehaald met een bronzen medaille. Kort daarna kwam echter het bericht van de antidopingorganisatie dat hij afwijkende bloedwaarden had. Bij nader onderzoek bleek teelbalkanker de oorzaak daarvan te zijn. Van der Plaetsen onderging een operatie en een chemokuur, waarna hij ijzersterk terugkwam. In 2025 won hij voor de tweede keer de Universiade en een jaar later werd hij Europees kampioen.