Hartinfarcten komen overal ter wereld – helaas – enorm vaak voor. Bovendien kunnen dokters er weinig aan doen dat het bij veel patiënten niet bij één aanval blijft. Maar daar komt binnenkort waarschijnlijk verandering in. Britse onderzoekers werken namelijk aan stamcelpleisters die het hart helpen herstellen van een infarct.
Elk jaar krijgen ongeveer 15.000 Belgen een hartaanval. In bijna de helft van de gevallen loopt dat fataal af en bovendien is het een terugkerende aandoening. Dat wil zeggen dat patiënten die een infarct overleven, best veel kans maken op nog een hartaanval. Onderzoekers die samenwerken met de Britse Hartstichting (British Heart Foundation) zijn op zoek naar een oplossing daarvoor. En ze zijn op de goede weg.
Verzwakte harten herstellen
De onderzoekers zijn stamcelpleisters aan het ontwikkelen. Die moeten het hart helpen herstellen na een infarct, zodat de kans kleiner wordt dat de patiënt er nog een krijgt. De pleisters zijn ondertussen getest op dieren en zien er veelbelovend uit. Binnenkort gaan de onderzoekers dan ook over op testen op mensen.
Hoe komt het nu dat een hartinfarct vaak niet eenmalig is? Wel, tijdens een aanval krijgt een hart de voedingsstoffen en zuurstof niet meer die het nodig heeft om te kunnen blijven kloppen. Dat zorgt ervoor dat de spieren in het hart afsterven, waardoor het orgaan fel verzwakt. En een verzwakt hart kan aan de basis liggen van hartfalen.
Het is dus belangrijk dat een hart sneller en beter kan herstellen na een infarct om er nog een te voorkomen. De stamcelpleisters die de wetenschappers aan het ontwikkelen zijn, moeten daarbij helpen. Ze ondersteunen de verzwakte hartspieren, helpen het orgaan om efficiënter te pompen en lossen chemische stoffen die de hartcellen helpen herstellen.
Veelbelovende testen
De pleisters zijn niet groter dan een duim, maar kunnen tot wel vijftig miljoen stamcellen bevatten. Die cellen zijn geprogrammeerd om te transformeren in echt werkende hartspieren als de pleister in het hart is ingeplant. De testen op dieren waren een succes: na drie dagen begonnen de pleisters mee te kloppen met het hart en na een maand begonnen ze natuurlijk hartweefsel te imiteren. Anders gezegd hielpen de pleisters echt om de hartfunctie na een hartaanval te verbeteren.
Het ultieme doel van de onderzoekers is om een voorraad pleisters te hebben die voor alle patiënten werken. Op die manier kunnen dokters hun patiënten na een hartinfarct ook een stamcelpleister voorschrijven, naast de medicijnen die nu vooral gebruikelijk zijn.