Contributor Gieke Merckx was aangeslagen na het lezen van de column van Hugo Camps. “Zo’n proza schrijven terwijl het net opgeviste lichaam nog dampt, getuigt eerder van slechte bedoelingen dan van de relevantie ervan.”
Gisteren heb ik met verbijstering een column gelezen in De Morgen van Hugo Camps over Steve Stevaert. In dat artikel wordt Stevaert met de grond gelijk gemaakt en afgedaan als een populist en een machtswellusteling die van niemand tegenspraak duldde. Zoals we Camps kennen, weten we wel dat hij een giftige pen heeft en al eens graag tegen de schenen schopt. Alleen is er nu meer aan de hand, uit het artikel blijkt dat hij het nu wel nodig vond om zijn al lang ingehouden haat tegenover de politicus naar buiten te spuwen.
Niet dat je het eens moet zijn met de daden en de verwezenlijkingen van de politicus, maar het ware beter geweest als hij dat gedaan had bij leven en welzijn. Want zo’n proza schrijven terwijl het net opgeviste lichaam nog dampt, getuigt eerder van slechte bedoelingen dan van de relevantie ervan.
Camps zal zich beroepen op het recht van vrije meningsuiting, alsook op op het feit dat er rook was, en dus meer dan waarschijnlijk ook wel vuur, maar geeft hem dat het recht om iemand neer te sabelen en te veroordelen terwijl er nog een proces moest komen?
Duel met de rivaal
Op zich was Steve Stevaert een geliefd politicus, en heeft hij persoonlijk Hasselt op de kaart gezet. Zijn gratis programma werd door de meeste politieke figuren van die tijd weggelachen, omdat die vonden dat gratis niet bestond. Dat klopt natuurlijk wel, maar de mensen die ervan konden gebruik maken waren wel de mensen die zich geen auto konden veroorloven. En zo profiteerden toch eerder de mensen aan de onderkant van de samenleving.
Dat alleen al verdient een groot applaus, want hoe lang is het geleden dat een politicus eens de moed heeft gehad om zijn nek uit te steken voor de mensen die het financieel al eens moeilijker hebben? Ik kan het me niet echt herinneren. Integendeel, ik zie nu het omgekeerde gebeuren. Langs de andere kant was Steve Stevaert meer dan waarschijnlijk geen heilig man, dus is een kritisch geluid misschien wel op zijn plaats. Maar Camps deponeert zijn mening alsof ze de enige waarheid is, en wat erger is: het overstijgt zelfs het niveau van de blaadjes die je bij de kapper vindt.
De column van Camps lijkt eerder op een een duel met een rivaal, die nadat hij dood is nog snel zijn wapen bovenhaalt, even rond zich kijkt en daarna nog snel een paar kogels in de rug van zijn tegenstander jaagt. Camps heeft gebruik gemaakt van zijn recht op vrije meningsuiting. Een ander mag dat dus ook.