Tatoeages op het werk: taboe of niet?

Tatoeages waren vroeger enkel voor matrozen, motorrijders en andere stoere mannen. Maar vandaag worden er in België per jaar zo’n 500.000 tatoeages gezet. Maar wat vinden werkgevers daarvan, nu tatoeages steeds minder taboe lijken te worden. 

“Toen ik hier begon te werken, had ik nog geen tatoeages,” zegt Bert (29), audiovisueel medewerker bij jongerenmedia-agentschap Stampmedia. “Maar op het werk heeft niemand er problemen mee. Ook mijn baas niet. Ik denk dat dat vooral komt omdat ze niet provocerend zijn.” Bert heeft tatoeages op zijn beide armen en op zijn been. Wanneer hij korte mouwen en/of broekspijpen aan heeft, zijn ze duidelijk zichtbaar.

Tatoeages zijn helemaal “in”. Sinds dit jaar bepaalt de prijs van een tatoeage zelfs mee hoeveel onze lonen en uitkeringen stijgen. Tatoeages maken dit jaar namelijk hun intrede in de indexkorf. Ook zijn het aantal tattooshops de voorbije vijf jaar verdriedubbeld van 266 tot 784. Jaarlijks worden dan ook 500.000 tatoeages gezet. Maar wat vinden werkgevers daarvan?

Juridisch

Juridisch gezien mogen werkgevers sollicitanten niet weigeren omwille van hun tattoos. Want dat zou discriminatie zijn. Een werkgever mag wel vragen om een tatoeage om te bedekken als daar een geldige reden voor is.

Welke geldige redenen zijn dat dan? Als zichtbare tatoeages de commerciële belangen van een organisatie kunnen schaden, kan een werkgever vragen om ze te bedekken. Ook de ‘uitstraling van het bedrijf’ is een reden die gebruikt wordt. Zo mag je bijvoorbeeld als stewardess bij KLM geen zichtbare tattoos hebben.

Tatoeages in het gezicht, in de hals en op de handen mogen bij onder andere de politie niet. Ook aanstootgevende tattoos zijn uit den boze. Je zal ook bijna nooit een arts, advocaat, rechter, bediende in de bank of leerkracht met een zichtbare tattoo zien, aangezien zij een publieke functie hebben.

Kurt Gijsen (48) is financial sales manager bij een IT-bedrijf en heeft meerdere tatoeages op zijn lichaam. Hij probeert zijn tatoeages zo goed mogelijk te bedekken door hemden te dragen. “Ik laat mijn tatoeages niet zomaar zien. Er is natuurlijk een verschil tussen actief je tatoeages laten zien, en per ongeluk een stukje te laten zien wanneer je aan het typen bent bijvoorbeeld.” Met dat laatste heeft hij geen probleem, maar zijn tatoeages actief laten zien doet hij niet. “Mijn baas weet niet dat ik tatoeages heb, het kan alleen maar vooroordelen oproepen. Ik werk ook met belangrijke mensen uit het buitenland zoals in Turkije, dan verberg ik mijn tatoeages wel volledig.”

Discriminatie

Een hoogleraar van Colorado State University liet proefpersonen een oordeel vellen over sollicitanten met of zonder tatoeage, op basis van hun LinkedIn-profiel en een foto. Ervaren managers discrimineerden hun kandidaten minder vanwege een tatoeage. Minder ervaren managers hadden er vaker een probleem mee.

Waar mag het wel?

Wie een job heeft in de culturele en creatieve sector en bezig is met bijvoorbeeld lifestyle, mode, muziek en kunst, zal zelden aangesproken worden op tatoeages. Bij de meeste beroepen waar je niet in contact komt met stakeholders zoals klanten, aandeelhouders, managers van andere bedrijven zijn zichtbare tatoeages een minder groot probleem, al hangt het natuurlijk nog steeds van de werkgever af. Ook beroepen die snel met de maatschappij mee veranderen zoals online media en in de reclamewereld zullen je over het algemeen minder snel beoordelen op je tatoeages. Uit een onderzoek aan de Schotse universiteit St. Andrews blijkt dat wie op zoek is naar een job in de creatieve sector, of een branche waar veel jonge mensen werken, een tatoeage je kans op werk zelfs positief beïnvloedt.

Tatoeages worden steeds meer geaccepteerd, zeker door jongere mensen. Toch is het nog altijd een risico om een tatoeage te zetten op een plek die moeilijk te bedekken is. Werk vinden met een zichtbare tatoeage is zeker mogelijk, maar in bepaalde sectoren zal het moeilijker zijn dan in andere.