Begin vorig jaar mocht Kenza Ameloot het kroontje van Miss België in ontvangst nemen. Zo begon haar jaar als “het mooiste meisje van het land”. Maar nu vertelt ze aan VRT dat die periode eigenlijk allesbehalve aangenaam was. “Het is wel uitgedraaid op iets dat meer lijkt op een soort van nachtmerrie”, klinkt het. Ameloot spreekt van uitbuiting, schending van privacy en omkoping.
Kenza Ameloot (23) heeft haar boekje opengedaan over Miss België. Zij won de titel in 2024 en gaf haar kroontje eerder dit jaar door aan Karen Jansen. Maar nu komt ze naar buiten met een verhaal van hoe haar jaar als Miss België een nachtmerrie werd. “Je hebt hoge verwachtingen over de dingen die je zal mogen doen. Uiteindelijk gaat het toch meer om geld. Het was een werkplaats die voor mij eigenlijk onmenselijk was.”
Wurgcontract
Kenza Ameloot getuigde bij VRT NWS over haar jaar als Miss België. “Je wint iets waar je een jaar lang voor hebt gewerkt. Het is wel uitgedraaid op iets dat meer lijkt op een soort van nachtmerrie.” Die nachtmerrie begon nog voor de finale. Toen moesten alle deelneemsters een contract ondertekenen. Het ging om het arbeidscontract dat pas van kracht zal gaan als ze wedstrijd effectief winnen. “We kregen een paar minuten om dat te bekijken, terwijl de organisatie bovendien voor je neus staat.” Daardoor tekende ze het zonder het grondig door te nemen. “Dom en mijn eigen dikke schuld”, klinkt het daarover.
Het contract was een deeltijds arbeidscontract. Maar dat was volgens Ameloot misleidend. “In de praktijk werk je meer dan voltijds, zeker de eerste maanden.” En dat deed ze voor het loon van een deeltijdse job. De vergoeding als Miss België is namelijk 1.200 euro netto per maand. Daar komt ook nog een onkostenvergoeding van 100 euro bij en 10 procent van de opbrengst van fotoshoots en evenementen waaraan je als Miss België deelneemt.
Toch is het loon niet het ergste volgens Ameloot. Een andere bepaling in het contract betekende namelijk dat de deelneemsters hun privacy weg tekenden. “Waarom moet ik mijn wachtwoorden van mijn persoonlijke sociale media bijvoorbeeld afgeven? Is dat allemaal wel legaal?”
Privéleven wordt volledig overgenomen
Advocate arbeidsrecht Yousra Belakhdar laat weten dat het contract in strijd is met de wetgeving rond arbeid en privacy. “Er staan clausules in die het volledige privéleven van Miss België overnemen. Zo wordt bepaald welke kledij en make-up ze mag dragen, niet enkel on the job, maar ook wanneer ze naar de supermarkt of naar de bakker gaat. Dat is uiteraard buiten proportie en in strijd met de wetgeving.”
“Er wordt van Miss België ook verwacht dat zij 7 op 7 beschikbaar zou zijn. Tegelijk heeft zij een deeltijdse arbeidsovereenkomst, wat volledig in strijd is met de arbeidsduurwetgeving”, besluit Belakhdar.
Omkoping
Ameloot gaat verder en deelt ook een verhaal van omkoping. “De organisatie zegt: je staat nu op de 13de plaats in de tussentijdse rangschikking, zo ga je er niet geraken. Investeer nog 1.000 euro meer en dan sta je op de 11de plaats.” Deelneemsters worden ook aangespoord om kleding en juwelen te kopen bij sponsors van de wedstrijd, want die bedrijven zitten ook in de jury die uiteindelijk bepaalt wie wint.
“Dat zijn soms meisjes van 17 jaar die heel hun spaarpotje gebruiken, soms ook uit niet zo’n goede thuissituatie. Als je die mensen dan viseert om nog meer centjes uit te halen, dan vind ik dat afschuwelijk en dan voel ik mij medeplichtig als ik mijn mond houd.”
Naaktfoto
Ameloot vertelt ook over een incident waarbij een naaktfoto van haar verspreid werd. “Voor een modeshow in opdracht van Miss België moest ik me omkleden in de backstage. Daar werden foto’s gemaakt voor sociale media, zodat volgers een beeld achter de schermen konden krijgen, een ‘behind the scenes’.” Hoewel Ameloot nog vroeg aan de fotografen om de backstage te verlaten, lekte er toch een naaktfoto uit, die meteen overal op sociale media te vinden was. “De wereld zakte weg onder mijn voeten. Ik had een paniekaanval en begon te huilen.”
“Op dat moment rekende ik op de organisatie om dat op te lossen. Hun reactie was toen: slechte publiciteit is ook publiciteit. Ze zouden een advocaat vragen om een boete te eisen. Dat was totaal niet wat ik wilde: het gaat niet om geld, maar om mijn lichaam. Ik wilde naar huis, maar het comité maakte duidelijk dat dat niet ging. Ik moest die avond nog een prijsoverhandiging doen, ergens in Limburg. Ik was niet in een mentale toestand om te rijden, maar het contract zegt ook dat, als ik een opdracht weiger, daar een boete tegenover staat.”
Nadien vertelde de organisatie dat Ameloot moet leren om een “masker” op te zetten. “Intussen kwam van de organisatie allesbehalve een sorry. Toen was het voor mij genoeg geweest. Ik heb toen zelf een advocaat onder de arm genomen om mijn opties te bekijken, omdat ik diep ongelukkig was als Miss België. Die advocaat zei ook dat het contract niet zou standhouden en dat ik dat kon.” Maar de organisatie dacht daar anders over en liet haar weten dat stoppen een “no-go” was. “Ik zou ondankbaar zijn. Ik zou het verpesten voor andere kandidaten. Iemand anders had maar Miss België moeten worden. Zo werd op mijn gevoelens ingespeeld.”
Boete
Door te spreken over haar ervaring, pleegt Ameloot eigenlijk contractbreuk. In het contract staat namelijk dat de winnares “geen negatieve zaken mag vertellen over het comité van Miss België, ook niet na haar jaar als Miss”. Schendingen kunnen leiden tot een schadevergoeding van 12.500 euro.
Toch heeft Kenza Ameloot besloten om haar verhaal te doen, zodat jonge meisjes weten waaraan ze beginnen. “Die meisjes contacteren mij uiteraard met vragen over hoe ze beter kunnen scoren in de wedstrijd. Dan voel ik me mee verantwoordelijk, want mijn gezicht staat op die posters. Ik geef hen zo een beeld waardoor zij hetzelfde willen doen. Dan is het ook aan mij om me duidelijk uit te spreken.”
Ameloot ontkent ook niet dat de wedstrijd deuren voor haar geopend heeft. “Door de wedstrijd te winnen, heb ik nu contacten bij goede doelen die ik wil ondersteunen. Dat heb ik aan hen te danken, en daar ben ik ook dankbaar voor”, zegt Ameloot. “Door de wedstrijd te winnen, heb ik nu contacten bij goede doelen die ik wil ondersteunen. Dat heb ik aan hen te danken, en daar ben ik ook dankbaar voor” besluit ze.