De eerste plannen om zonne-energie uit de ruimte te halen dateren al uit de jaren 1970. Een dergelijk project is echter nooit werkelijkheid geworden, voornamelijk om financiële redenen. Maar door de wereldwijde energiecrisis, de klimaatproblemen en de goedkopere ruimtelanceringen zou dat wel eens kunnen veranderen.

Elektriciteit produceren in de ruimte via zonnepanelen lijkt een goed idee, omdat we dan van de dag/nacht-cyclus af zouden zijn en er dus constant stroom kan opgeleverd worden. Deze stroom terug naar de aarde brengen zal echter ingewikkelder zijn, maar niet onoverkomelijk.

NASA heeft namelijk de technologie om het te doen slagen, de “sandwich tile“. Aan één kant van zo’n tegel bevinden zich de zonnepanelen die de zonne-energie opvangen. De elektronica in het midden zet de gelijkstroom om in radiofrequentiesignalen. Aan de andere kant van de tegel is dan weer een antenne bevestigd die die energie terug naar de aarde stuurt. Deel van het project is dat een antenne op de grond, een zogeheten gelijkrichterantenne, die radiogolven dan zou omzetten in de elektriciteit die uiteindelijk aan het elektriciteitsnet zou worden toegevoerd.

De NASA kondigde afgelopen vrijdag aan dat zij dit project, dat het lot van de mensheid zou kunnen veranderen, zou herbekijken.

Zeer serieuze optie… indien rendabel

Tijdens een presentatie op de International Space Development Conference van de National Space Society heeft NASA alleen toegezegd een studie aan dit onderwerp te zullen wijden, meldt Space News. Maar het is een eerste stap. Nikolai Joseph, van NASA’s Bureau voor technologie, beleid en strategie, haalde aan dat op korte termijn een studie in de pijplijn zit om de vooruitzichten voor in de ruimte gestationeerde zonne-energie te beoordelen. Dat is de eerste studie die het bureau daaromtrent laat uitvoeren in ongeveer twee decennia.

“Naarmate de technologie zich heeft ontwikkeld, is de haalbaarheid van het systeem in de loop van de tijd veranderd”, klonk het. “Deze studie zal beoordelen in hoeverre de NASA in de ruimte gestationeerde zonne-energie moet steunen.” In de studie zal ook worden gekeken naar de kosten van deze zonnepaneel-systemen, aangezien het budget altijd het belangrijkste obstakel is geweest waarop is gewezen in eerdere studies die teruggaan tot de jaren 1970. “Het gaat om veel geld, maar geld is hier niet de enige drijfveer.” Als dit zonnestation exponentieel energie produceert, dan kan het de moeite waard zijn.

Andere context dan in de jaren 1970

De context is inderdaad even anders dan die van de jaren zeventig; onze energiecrisis is minstens even ernstig als in dat decennium, maar we worden ook geconfronteerd met klimaatproblemen en de noodzaak om onze koolstofuitstoot te verminderen.

Anderzijds is de ruimte niet meer zo ver weg: sinds de intrede van particuliere spelers worden meer en meer raketten in de ruimte gelanceerd. Ook zijn de kosten gedaald, vooral nu de eerste modellen van terugwinbare draagraketten worden getest. Het is dus te hopen dat het in elkaar zetten van een “zonnepark” in de ruimte veel minder zal kosten dan aanvankelijk geraamd.

Britten al op dreef

De NASA heeft bevestigd dat zij onderhandelt met de Amerikaanse Space Force en andere “technische agentschappen” van de VS over de komende studie. Er zijn momenteel geen plannen om een bijdrage van het publiek te vragen, maar de Commissie sluit niet uit dat zij dat op een later tijdstip wel zal doen. Het huidige doel is de studie te voltooien en in september te presenteren op het International Astronautical Congress in Parijs.

Maar waar de NASA zeer voorzichtig blijft, zijn sommige landen al tot de conclusie gekomen dat zonne-energie uit de ruimte een realistische oplossing is. Groot-Brittannië, bijvoorbeeld, ziet de bouw van een reusachtig zonne-energiestation in de ruimte als een even aantrekkelijke optie voor zijn energievoorziening als aardse kernenergie. Het prijskaartje daarvan wordt nu al geschat op 16 miljard pond.

(lb/ns)