De man die de mooiste openingszin ooit schreef, is niet meer. Gabriel Garcia Márquez is gisterenavond overleden in zijn woning in Mexico-stad. Alleen al dankzij zijn buitengewoon briljante ‘Honderd jaar eenzaamheid’ zal ‘Gabo’ nooit vergeten worden, maar deze tien onnavolgbare citaten zijn ook de moeite waard om regelmatig te herlezen.
1. “Een mens sterft niet wanneer hij moet, maar wanneer hij kan.”
Uit Honderd jaar eenzaamheid.
2. “Het was onvermijdelijk: de geur van bittere amandelen deed hem altijd denken aan het lot van gedwarsboomde liefde.”
Uit Liefde in tijden van cholera.
3. “Het probleem met het huwelijk is dat het elke avond eindigt nadat de liefde bedreven is en dat het elke ochtend voor het ontbijt opnieuw opgebouwd moet worden.”
Uit Liefde in tijden van cholera.
4. “Wat ertoe doet in het leven is niet wat er je overkomt, maar wat je je herinnert en hoe je het herinnert.”
Uit Leven om het te vertellen.
5. “Het geheugen van het hart zeeft slechte herinneringen weg en maakt de goede mooier. Dat stelt ons in staat om met het verleden te leven.”
Uit Liefde in tijden van cholera.
6. “Geen enkel geneesmiddel geneest wat geluk niet kan.”
Uit Over de liefde en andere duivels.
7. “Seks is de troost die iemand heeft wanneer de liefde niet bereikbaar is.”
Uit Herinnering aan mijn droeve hoeren.
8. “Het klopt niet dat mensen stoppen met hun dromen na te jagen omdat ze oud worden. Ze worden oud omdat ze stoppen met dromen najagen.”
9. “Alle mensen hebben drie levens: een openbaar leven, een privéleven en een geheim leven.”
Uit Leven om het te vertellen.
10. “Mijn hart heeft meer kamers dan een hoerenkot”