Een huis kopen is altijd een beetje gokken. Of er geen verborgen gebreken zijn, en of de buren meevallen. Dat verandert met immosite Realo: die biedt je een sociaal profiel aan van de buurt én laat je mee binnenkijken in huizen, ook al staan ze niet (meer) te koop en zijn de foto’s van de vorige verkoop van het internet gehaald.
Op Radio 1 gaf mede-oprichter Toon Coppens, in het verleden ook al bekend van Netlog en datingsite Twoo, toe dat als je huis ooit op een immosite stond, de foto’s waarschijnlijk op realo.com te vinden zijn.
Mag dat zomaar? Is dat geen inbreuk op de privacy? Dat is de vraag. In principe gaat het om foto’s van het verleden: de foto’s van het interieur van de vorige eigenaars worden getoond, tenzij het huis natuurlijk niet verkocht raakte. De Privacycommissie ziet er alvast geen graten in. “Het moet gebeuren onder bepaalde voorwaarden, maar goed, dit is niet verboden.”
Coppens zei wel dat iedereen het recht had om tegen de site te zeggen dat ze niet wilden dat hun huis op de site stond. Right of refusal dus, zoals ook Google Maps toepast. “De omgekeerde wereld”, noemde Xavier Taveirne dat. In plaats van toestemming te geven, wordt het de facto getoond tenzij je weigert. Hoeveel mensen het tegen dan al gezien hebben, is natuurlijk niet in te schatten.
Wie zijn de buren, hebben ze werk?
Realo doet meer dan dat: het biedt ook een sociaal profiel van de buurt (en de buren). Hebben ze werk, van welke origine zijn ze, liggen er scholen en bushaltes in de buurt en hoeveel betaalden de buren voor hun huis? Dat is informatie die je als koper niet had … maar via immosite Realo wel. Ze gebruiken cijfers uit verschillende databanken en kruisen die met elkaar, zo staat te lezen in Het Laatste Nieuws. Dat is legaal want ze werken met informatie die in principe al publiek is, alleen nog niet gecombineerd werd.
Uiteraard komt er kritiek op, onder andere van het Centrum voor Gelijke kansen. “Er werd ooit al een koper veroordeeld omdat die zei dat zijn appartement in een migrantenvrij gebouw lag. Dit is hetzelfde, maar anders verpakt”, zeggen ze in Het Laatste Nieuws. Op Radio 1 zei het Centrum ook nog te zullen onderzoeken of dit racisme is: “want er is grote onrust dat dit racisme is.”
“Dat is niet onze bedoeling, wij willen niet discrimineren”, reageert Toon Coppens. “We willen gewoon zoveel mogelijk informatie bij de koper of huurder brengen.”
Realo is een project van Coppens en Lorenz Bogaert, die veel ervaring (en succes) hebben gekend in de online wereld. En het idee leeft duidelijk, want de site ging meteen plat.
Mobiliteitsscore
Het nieuws komt er maar een dag na het voorstel van Joke Schauvliege (Cd&V) om huizen een mobiliteitsscore te geven: hoe dicht ligt de woning bij openbaar vervoer, een oprit, scholen? Het idee werd onmiddellijk afgeschoten door makelaars, die vinden dat er te veel attesten en scores op woningen worden geplakt en door de coalitiepartners die de score ‘betuttelend’ en ‘regelneverij’ vinden. Bovendien kan je uit 1 cijfer niet aflezen hoe goed iets bereikbaar is. Als je te veel parameters meet, zegt zo’n algemeen cijfer alles en niets tegelijk.