De voorkeur van olifanten voor smakelijke bladeren en grote zoete vruchten vormt een handig instrument dat de opwarming van de aarde kan helpen tegengaan. Deze reusachtige herbivoren eten immers bij voorkeur van bomen die niet veel koolstofdioxide opslaan. Daardoor blijven bossen met een grote opslagcapaciteit aan koolstofdioxide beter bewaard.
De olifant is een bedreigde diersoort. Nochtans hebben deze grote herbivoren een belangrijke rol in de strijd tegen de opwarming van de aarde, terwijl de dieren tegelijkertijd een grotere biodiversiteit helpen stimuleren. Er moeten volgens wetenschappers dan ook belangrijke inspanningen worden gedaan om te beletten dat de olifant zou uitsterven.
Dieetkeuze: “Aziatische en Afrikaanse olifanten eten graag van kleine en bladerrijke bomen, waardoor grotere exemplaren meer ruimte krijgen om te groeien”, benadrukken de onderzoekers Stephen Blake en Fabio Barzaghi.
“Deze laatste groep bomen zal meer koolstofdioxide, een product dat bijdraagt tot de opwarming van de aarde, absorberen. Daardoor zullen wouden met olifanten meer koolstofdioxide kunnen vasthouden dan bossen waar deze diersoort niet is terug te vinden.”
De bevindingen leggen een rechtstreeks verband tussen het behoud van de grote herbivoren en het vermogen van bossen om koolstofdioxide op te slaan.
De Afrikaanse savanneolifant is echter een bedreigde diersoort. De Afrikaanse bosolifant staat zelfs als een ernstig bedreigde soort geclassificeerd.
Ongeveer 80 percent van de populatie Afrikaanse bosolifanten is in minder dan een eeuw verdwenen.
Dat is een trend die zich volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN) ook vandaag nog verder zet en waarschijnlijk onomkeerbaar zal blijken.
De inkrimping van zijn natuurlijke habitat door de toename van de menselijke bevolking en stroperij behoren tot de belangrijkste oorzaken van de achteruitgang van de soort.
Natuurbescherming: “De dieren zijn nochtans bijzonder belangrijk voor de bescherming van de natuur”, benadrukken Blake en Barzaghi.
“Ze helpen niet alleen de opslag van koolstofdioxide, maar dragen ook bij tot de bescherming van de biodiversiteit.”
Dat laatste heeft te maken met de verspreiding van de zaden die zich in hun mest bevinden. Bosolifanten leggen grote afstanden af en slaan dagelijks tussen 100 kilogram en 200 kilogram voedsel, afkomstig van meer dan 350 soorten planten, op.”
“Er is dan ook geen enkel ander dier dat een groter aantal zaden van meer soorten verplaatst dan de bosolifant.”
“In een scenario zonder olifanten zouden kleinere, meer bladerrijke bomen beter kunnen gedijen, terwijl grotere bomen minder ruimte zouden hebben om te groeien en zich minder snel zouden verspreiden”, zeggen de onderzoekers nog.
Uit simulaties in het Nouabalé-Ndoki National Park (Congo) en het Salonga National Park (Democratische Republiek Congo) bleek dat de capaciteit van bossen om koolstofdioxide op te slaan door het verdwijnen van de olifant met respectievelijk 5,8 procent en 9,2 procent zou kunnen inkrimpen.
