Sinds vorige maand kan je op Netflix kijken naar de reeks Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story. Het gaat om een fictiereeks gebaseerd op de broers Menendez, die in 1989 hun beide ouders vermoorden. Erik Menendez reageerde vanuit de gevangenis op de reeks en was er niet over te spreken.
Toen Netflix in 2022 het eerste seizoen van Monster(s) uitbracht, kwamen er negatieve reacties vanuit de families van de slachtoffers van Jeffrey Dahmer. Ook nu komt er kritiek op de reeks, maar die komt deze keer van de broers Menendez zelf. Erik deelde zijn reactie in een brief.
Erik Menendez
Dankzij Netflix kent iedereen nu het verhaal van Erik en Lyle Menendez. De broers vermoordden in 1989, op 18- en 21-jarige leeftijd, hun ouders met zestien schoten. Ze bekenden de moord al snel, maar beweren al jaren dat het ging om wettige zelfverdediging omdat ze al jaren psychologisch en seksueel mishandeld werden door hun ouders. De rechter oordeelde daar echter anders over, waardoor de twee momenteel een levenslange gevangenisstraf uitzitten. Via zijn echtgenote Tammi reageert Erik Menendez nu op de reeks.
“Ik geloofde dat we voorbij de fase van leugens en kwetsende voorstellingen waren van Lyle. De reeks toont een karikatuur van Lyle, die z’n oorsprong vindt in de vreselijke leugens die verwerkt zitten in de reeks. Ik kan alleen maar geloven dat dit met opzet gebeurde. Het is met pijn in het hart dat ik dit moet zeggen, maar ik geloof niet dat Ryan Murphy (de maker van de reeks, Red.) zo naïef en inaccuraat omspringt met de feiten over ons leven, zonder dat hij hier kwade bedoelingen mee heeft”, vertelt de jongste van de Menendez-broers.
Seksueel misbruik
Hij gaat vervolgens verder in detail over de zaken waarbij Murphy volgens hem de bal missloeg. “Het is bedroevend om te zien hoe deze foute weerspiegeling van de tragedie die aan onze misdaad voorafging een stap terug betekent in de pijnlijke waarheden. We keren hierdoor terug naar een tijdperk waarin het Openbaar Ministerie een verhaal bouwde vanuit de overtuiging dat mannen niet seksueel misbruikt kunnen worden en dat mannen het trauma van een verkrachting op een andere manier ervaring. Deze vreselijke leugens werden de afgelopen twee decennia blootgelegd en weerlegd door talloze dappere slachtoffers die door hun eigen schaamte heen zijn gebroken en de moed bijeenraapten om te spreken. Maar nu geeft Murphy deze vreselijke versie van het verhaal door middel van walgelijke en afschuwelijke versies van mijn broer en ik neer te zetten.”
“Is de waarheid niet genoeg? Laat de waarheid op zichzelf staan. Het is zo demotiverend om te weten dat één man met macht decennia van vooruitgang over trauma’s uit de kindertijd kan ondermijnen. Geweld is nooit een antwoord, nooit een oplossing en het is altijd tragisch. Ik hoop dan ook dat nooit vergeten wordt dat geweld tegen een kind honderden afschuwelijke en stille misdaden oplevert, die verborgen liggen achter glitter en glamour en die zelden aan het licht komen totdat een tragedie alle betrokkenen treft.”
Hij eindigt zijn brief met een woord van dank voor de mensen die hem steunen. “Aan iedereen die contact met me opnamen en me steunen: bedankt, vanuit de grond van mijn hart.”