In een tijd van geopolitieke spanningen en snelle technologische ontwikkelingen zijn zeemachten cruciale instrumenten voor wereldmacht. Ze fungeren niet alleen als afschrikmiddel, maar projecteren ook invloed over de wereldzeeën.

Het aantal schepen alleen bepaalt echter niet de kracht van een marine; ook trainingsniveau, modernisering, wereldwijde inzetbaarheid en integratie met lucht- en satellietsystemen spelen mee.

VS, China en Rusland

Volgens de Spaanse krant La Razòn staat de Amerikaanse marine bovenaan. Met een tonnage van meer dan 4 miljoen ton, 11 vliegdekschepen en 14 kernonderzeeërs combineert de VS enorme vuurkracht met geavanceerde technologie en wereldwijde inzetbaarheid. China volgt als tweede, met 2,8 miljoen ton en de op één na grootste moderne oppervlaktevloot ter wereld.

Rusland staat op drie, met 1,2 miljoen ton en een erfenis van de Sovjetvloot, inclusief nucleaire onderzeeërs zoals de K-329 Belgorod. Japan neemt de vierde plek in; ondanks het ontbreken van traditionele vliegdekschepen heeft het land helikoptervliegdekschepen zoals de Izumo, grote torpedojagers en geavanceerde onderzeeërs. India sluit de top vijf af met een tonnage van 593 duizend ton en een groeiende, moderne vloot.

Duitsland

In Europa spelen landen zoals Duitsland een belangrijke rol, vooral door hun economische gewicht en politieke verantwoordelijkheid binnen de NAVO. De Bundeswehr kampt echter met uitdagingen zoals tekorten aan personeel en uitrusting, waardoor het land zijn defensie-uitgaven moet verhogen om een moderne, krachtige marine en strijdkrachten te garanderen. Historisch gezien heeft Duitsland, net als veel Europese landen, zijn maritieme macht beperkt gehouden sinds de Tweede Wereldoorlog, maar de huidige geopolitieke situatie zet druk op verandering.