Exit UK, exit David Cameron. Hello crash op de beurs, hello economische schokgolf. Maak even de economische en politieke rekening van de Brexit en dit is écht vervelend nieuws voor de federale en Vlaamse regering. Maar voor de N-VA, die bevoorrechte banden heeft met de Conservatieven, is het niets minder dan een ramp.

De beurzen reageren vandaag zoals de meeste zakenmensen reageren: in shock. De exit van de UK uit de EU heeft zware economische gevolgen. En die schokgolf zal, zeker voor een buurland waar België erg veel zaken mee doet, niet onopgemerkt gaan.

Op korte termijn is er de pond die ineenstort: het laagste punt in 30 jaar is bereikt. Dat betekent dat ze enorm aan koopkracht inboeten, waardoor hun consumptie gaat dalen, en exporteurs (en daarvan zijn er een pak in België) dat zwaar gaan voelen.

Britse economie in recessie, rest van Europa volgt?

De Britse economie gaat meer dan waarschijnlijk in recessie, de onzekerheid over alles rond de Brexit is te groot. Buitenlandse investeringen gaan krimpen, heel de financiële industrie in de City van Londen krijgt een geweldige klap. Ook dat zal duidelijk voelbaar zijn in België.

De euro krijgt ook klappen. De anti-Europese stemming is ook voelbaar in landen als Nederland, Frankrijk en Italië. Daar komt bij dat de obligatiemarkten verkrampen: lenen zal sowieso weer wat duurder worden. Slecht nieuws dus voor de zwakkere eurolanden zoals Spanje, Portugal, Italië en Ierland (dat als dichtste buur het meest zal lijden onder de Brexit.

En laat economische groei en een positief klimaat nu net dé parameters zijn waarop de regeringen van premier Charles Michel (MR) en Geert Bourgeois (N-VA) zullen afgerekend worden. Bijzonder slecht nieuws voor hen beiden, en voor de N-VA als grootste regeringspartij. Want met moeilijke begrotingsoefeningen voor zich de komende maand, was net elk sprankeltje van hoop op economisch vlak broodnodig. Nu krijgen De Wever en co integendeel een gigantische donderwolk boven de groei.

Conservatieven uit UK legitimeerden de N-VA op het Europees toneel

Maar voor De Wever speelt er meer. In het Europees parlement loodste hij z’n fractie naar de groep van Europese Conservatieven en Hervormers. Die wordt zwaar gedomineerd door de Britse Conservatieven van David Cameron, die er 21 van de 56 zitjes heeft.

De Britten leiden de zaak ook duidelijk, en brengen orde in een verder toch maar verdeeld en bij momenten erg conservatief groepje. Enkel het conservatieve ‘Recht en Rechtvaardigheid’ van Polen is met 18 zitjes een grote groep. N-VA speelt er met z’n vier zitjes mee eerste viool. N-VA-ondervoorzitter Sander Loones heeft er een stem, en kreeg als ondervoorzitter van de commissie Financiën in het parlement een mooie post.

Vraag is nu hoe snel de Britten ook uit het parlement verdwijnen. Ze hoeven in deze legislatuur niet op te krassen, maar het lijkt ondenkbaar dat ze ook na 2019 nog deel uitmaken van de EU. Meteen kan de N-VA Europees weer op zoek naar een deftige fractie om bij aan te sluiten.

En dan is er natuurlijk de big picture: het gaat niet alleen over een samenwerking in het parlement. De N-VA investeerde de afgelopen jaren veel in een bevoorrechte relatie met David Cameron én met Boris Johnson. Want de N-VA speelt het spel ook voor de long run.

Als het kiest om de dominante politieke kracht in België te worden in plaats van in een regionalistisch hoekje te staan mokken, heeft het internationale bondgenoten nodig. Cameron en z’n conservatieven reikten hem royaal de hand. In een Europees spel zijn dergelijke allianties van steeds groter belang. Steun van een Britse premier binnen de EU legitimeert een partij zoals N-VA enorm. Maar die grote broer is de N-VA dus nu kwijt, want de Conservatieven zitten niet meer in de EU, en Cameron heeft ondertussen zelfs z’n deur aan Downing Street 10 toegetrokken om niet meer terug te komen. Niet bepaald vrolijk nieuws dus voor De Wever en z’n N-VA.