Er is een onderzoek gepubliceerd over mensen die zich schuldig maken aan dierenmishandeling. Dat is de eerste publicatie van die soort. En we zijn verbaasd over de resultaten want het profiel van ‘de dierenmishandelaar’ is heel breed: van 7 tot 85 jaar, van arm tot rijk, en van zwart tot wit.
“De kleur van de voordeur of de netheid van je huis zegt niets over wat er zich achter die deur afspeelt,” zegt de Nederlandse politie-inspecteur Jan Smit, gespecialiseerd in dierenbescherming.
En dat zeggen ook de resultaten van het eerste grote onderzoek naar mensen die dieren mishandelen. De gemiddelde ‘dierenmishandelaar’ is een man of vrouw tussen 7 en 85 jaar uit eender welk milieu. Want in tegenstelling tot wat je zou denken, komt dierenmishandeling niet per se vaker voor in kansarme milieus.
‘De aard van het beestje’
De studie, genaamd ‘De aard van het beestje’, werd uitgevoerd door criminoloog Anton van Wijk en zijn collega Manon Hardeman van het Nederlandse bureau Beke. De studie nam 97 cases van dierenmishandeling onder de loep.
De aard van het beestje – onderzoek bureau Beke over dierenmishandeling https://t.co/SkhprDtu1c
— Politie Meldpunt 144 (@Politie144) 7 april 2017
Hoe halen ze het in hun hoofd?
Maar hoe halen mensen het nu in hun hoofd om weerloze beestje op zo’n verschrikkelijke manier te kwellen, te pijnigen en te teisteren? Van Wijk vond drie redenen: “frustratie, gebrek aan impulscontrole en weinig empathie”. Mensen flippen blijkbaar omdat ze hun emoties niet onder controle kunnen houden.
Maar naast die impulsiviteit speelt sadisme ook een grote rol. Denk maar aan van die kinderen die een goudvis kopen om die dan 5 minuten later dood te kloppen op de stoep. Het probleem is dat de grens tussen sadisme en een psychologische stoornis erg dun is.
Van Wijk maakt ook een onderscheid tussen mishandeling en verwaarlozing. Veel mensen met psychologische en/of financiële problemen zijn volgens hem niet in staat om voor een dier te zorgen. Zo’n geval moet als verwaarlozing bestempeld worden, want die mensen kunnen vaak niet eens voor zichzelf zorgen, laat staan voor een dier.
Honden het vaakst mishandeld
Uit de studie blijkt ook dat honden, de beste vrienden van de mens, het vaakst slachtoffer van mishandeling zijn. Op de tweede plaat staan, je raadde het al, katten. En helaas, bijna de helft van de dieren die mishandeld worden, overlijden aan hun verwondingen.
Onderzoekers willen database
Het gebeurt ook vaak dat de eigenaar zijn mishandeld huisdier zelf naar de dierenarts brengt. Het probleem is dat “dierenartsen vaak niet kunnen zien of het dier echt mishandeld is, of dat ze schrik hebben om hun klant te beschuldigen,” aldus van Wijk.
Daarom stellen de onderzoekers voor om een grote database aan te maken met alle vermoedelijke gevallen van dierenmishandeling. Zo hopen ze het aantal geweldplegingen op dieren terug te dringen.
