Deze keer geen hotel waar een lugubere moord wordt gepleegd, en geen mysterieuze geest die slechts enkele mensen kunnen zien. De Vlaamse televisie had na de zaak Kato Hoeven nood aan een reeks die vooral in schoonheid zal uitblinken. Hetzelfde productiehuis, De Mensen, komt daarom met Tytgat Chocolat. Helemaal iets voor Eén en een typisch Vlaamse reeks. Een liefdesverhaal over mensen met het syndroom van Down. Alleen al het filmproces maakt van deze serie weer een pareltje.

De hoofdstad van de Kempen, Turnhout, mag dit najaar een hoofdrol opeisen op Eén. Verborgen voor de rest van Vlaanderen herbergt de stad een klein theater, STAP. Het bijzondere eraan is dat het gezelschap bestaat uit professionele acteurs met een verstandelijke beperking. Het is hier dat de kiem voor de nieuwe serie Tytgat Chocolat al in 2006 werd gelegd toen regisseur Filip Lenaerts er op bezoek was. “Ik zag wat hier gemaakt werd en ik vond het fantastisch materiaal voor televisie”, zegt hij. Dus ging hij aan de slag, maar het zou uiteindelijk elf jaar duren voor de serie de openbare omroep zou halen.

“Ons eerste project kwam eigenlijk te vroeg en is een stille dood gestorven”, zegt Lenaerts. Het verhaal achter de serie was dan ook behoorlijk ambitieus. Een bewerking van het boek Lord Of The Flies bracht hen uiteindelijk bij het thema van de reeks. Die roman gaat over Engelse schooljongens die na een crash met hun vliegtuig op een onbewoond eiland terechtkomen en moeten samenwerken om te overleven. Dat wilden ze met de acteurs van theater STAP ook doen. Door hun mentale beperking zijn ze het immers niet gewend om veel alleen te doen. Die insteek was voor Eén uiteraard niet geschikt en dus werd de ploeg doorgestuurd. Maar het project bleef nazinderen en zo kwam de vraag om weer te gaan schrijven.

Roadtrip naar Kosovo

Uiteindelijk komen de personages die de acteurs spelen ook echt in een situatie terecht waarbij ze plots op eigen benen moeten staan. Enkele vrienden met het syndroom van Down beginnen aan een roadtrip vanuit België naar Kosovo, in de hoop de vriendin van Jasper Vloemans terug te vinden. Jasper is het hoofdpersonage van de serie en wordt gespeeld door Jelle Palmaerts. Aanvankelijk wou Jasper zich helemaal niet in een relatie storten, maar z’n verliefdheid werd te groot wanneer hij Tina leerde kennen. Zij is een autistisch meisje van Kosovaarse afkomst. Hun liefde wordt plots verstoord wanneer ze wordt uitgewezen en terug naar haar thuisland moet gaan.

Dus neemt Jasper met z’n vrienden het initiatief om aan het grootste avontuur van hun leven te beginnen. Thuis voelt hij zich immers niet begrepen, want vooral de vader van Jasper vindt z’n prille relatie maar niks. Al merk je wel snel dat hij eerder bezorgd is om z’n zoon en hem daardoor misschien iets te veel probeert te beschermen tegen de rest van de wereld. De ouders van Jaspers zijn rollen voor Frank Focketeyn en Mieke De Groote, want de serie is een harmonie van bekende acteurs en acteurs met een verstandelijke beperking. Op de set zou ook niet te veel onderscheid gemaakt zijn, wat het behoorlijk straf maakt hoe deze jonge theateracteurs het tempo van enkele Vlaamse grootheden aanhielden.

Vlaams topacteurs

Die term ‘grootheden’ mag je trouwens letterlijk nemen, want ook Wim Opbrouck, Marc Van Eeghem, Els Dottermans en Jan Decleir samen met z’n zoon Flor Decleir stonden op de set. Ook voor hen was het een uitdaging om met deze bijzondere acteurs van theater STAP samen te werken. Wim Opbrouck vormt eigenlijk de brug tussen beide groepen in de serie. Hij is de CEO van het chocoladebedrijf waaraan de reeks z’n naam te danken heeft. Roman Tytgat probeert het familiebedrijf in goede banen te leiden, maar wordt onder druk gezet door Andy Verherstraeten (Flor Decleir) en z’n grootvader (Jan Decleir). Zij willen het bedrijf immers moderniseren.

Bij de inpakdienst van de chocolade werken vooral mensen met een verstandelijke beperking. Je ziet dat Roman om deze mensen geeft, ook al verliest zelfs hij al eens z’n geduld. Wanneer hij merkt dat er vijf van z’n mensen verdwenen zijn, heeft hij nog meer zorgen aan z’n hoofd. Het gaat natuurlijk om Jasper die met z’n vrienden op roadtrip is vertrokken. Zo noemen de makers het ook zelf: “een romantische roadmovie”. Dat maakt de serie natuurlijk een pak ambitieuzer, want hoe Vlaams ze ook lijkt, net hiervoor hebben de makers heel vaak het buitenland moeten opzoeken. Eigenlijk hebben de acteurs dus zelf een soort roadtrip voor de serie moeten maken, een uitdaging op zich.

“We hebben een tijd geleden met een aantal buitenlandse omroepen gesproken en hoewel ze het fantastisch vonden, vroegen ze zich af hoe we in Vlaanderen mensen zo zot hebben gevonden om hierin te geloven”, zegt Lenaerts. Dat beaamt ook Olivier Goris, de netmanager van Eén die beslist welke programma’s er al dan niet komen. “Filip (Lenaerts, nvdr.) draagt dit al heel lang met zich mee, maar ik had het gevoel dat het moeilijk rond te krijgen was”, zegt hij. “Het gevaar bestaat dat dit een project om het project wordt, maar het is een steengoede fictiereeks geworden en daarom staat ze nu op onze zondagavond geprogrammeerd.”

3 troeven van Tytgat Chocolat:

1. Acteurs van theater STAP

We kunnen niet genoeg benadrukken dat het een geweldige prestatie is om een serie met deze cast te maken. Ook voor het theatergezelschap lag dat niet voor de hand. “Onze droom was een fictiereeks waarin de STAP-acteurs de hoofdrol mochten spelen”, zegt Marc Bryssinck, artistiek directeur van het theater en mederegisseur van de reeks. “Ik wist toen nog niet dat de stap van theater naar televisie zo groot was. Het was een immens grote uitdaging.” Voor zijn gezelschap was die sprong zo mogelijk nog groter. “We hebben het ook niet te moeilijk proberen maken door hen een scenario te geven dat hen op het lijf geschreven is.”

De kans is groot dat dit het enige moment uit hun leven wordt om in de spotlights van de nationale televisie te staan, want je kan er niet omheen dat ze op het scherm enkel personages met het syndroom van Down kunnen spelen. Reden te meer dat iedere acteur van het gezelschap bijzonder trots was toen ze voor de verzamelde pers op het podium geroepen werden. Neem het van ons aan: ze gaan een glimlach op je gezicht toveren.

2. Roadmovie

Vlaams dus, maar het gegeven van de roadtrip maakt dit programma ook meteen een stuk internationaler. Het betekent ook dat de personages wekelijks in nieuwe avonturen terechtkomen, ook al vertrekken ze pas in de derde van zeven afleveringen op reis. Behalve drama, humor en romantiek zit er dus eveneens avontuur in de serie. Als je weet dat voor deze kerels een tripje met de trein al een bijzondere onderneming is, dan weet je dat ze niet op hun gemak kunnen zijn wanneer ze Europa doorkruisen. Een zeer knappe prestatie dus!

3. Extra aflevering die de moeite loont

Na de zeven afleveringen van de serie op zondagavond zal Eén op de maandag na het slot een extra aflevering uitzenden. Dat is een soort making of, waarin de acteurs tijdens hun avontuur gevolgd worden. Want als de roadtrip voor de personages een bijzondere onderneming was, dan kan je dat zeker ook zeggen van de acteurs die de vertrouwde en veilige omgeving van het Turnhoutse theater moesten verlaten om in het buitenland te gaan filmen.

In die documentaire zie je de acteurs hindernissen overwinnen, opdat je niet zou vergeten dat dit hele project niet voor de hand lag. En op het einde zijn er ook de emoties wanneer ze beseffen dat hun avontuur voorbij is en misschien nooit meer zal terugkeren. Tenzij we in heel Vlaanderen massaal kijken en om een sequel schreeuwen misschien …

Waarom kijken?

Dit is zo’n reeks waarbij wij vooral de vraag zouden stellen: waarom niet kijken? Het is een typische Eén-reeks geworden, die zich op haar eigen manier toch ook van andere series onderscheidt. Je moet de sfeer zelf voelen en we zijn er zeker van dat Jelle Palmaerts en z’n collega’s je aan het scherm zullen weten te kluisteren. Het is een serie voor jong en oud, en ze heeft een hoog feelgood-gehalte. Wees ook niet bang dat de verstandelijke beperking van de acteurs als onderwerp alles gaat overheersen, want dat wordt al snel niet meer dan louter een noodzakelijk gegeven voor het verhaal.

Als je trouwens honger zou krijgen van de chocolade die regelmatig in beeld komt, dan kan je na de lancering een doos chocoladetruffels kopen die Eén speciaal voor de serie op de markt brengt. Je hoeft je voor één keer niet schuldig te voelen om te snoepen, want per doos gaat er 0,50 cent naar de vzw Downsyndroom Vlaanderen, een organisatie die zich inzet voor kinderen en volwassen met het downsyndroom.

Tytgat Chocolat – vanaf zondag 10 september om 21u20 op Eén