Een kleine 100 namen staan er dit jaar op de affiche van Rock Werchter – dat zijn er meer dan ooit tevoren – en er is een vierde podium bij gekomen: The Slope. Het gevolg is dat er nog meer dan de voorgaande jaren op elk moment wel voor ieder wat wils te vinden is. Een tweede gevolg is dat er nu ook wat minder bekende namen op de affiche staan en dat ook Rock Werchter zich stilaan begint te lenen voor een ontdekkingsparcours. Wij stippelden een route voor vier dagen uit die de meeste evidenties links heeft laten liggen.

Donderdag 5 juli

1. Kali Uchis (14.20-15.00, KluB C)

Deze eerste dag trekken Gorillaz heel het laken naar zich toe en dat is ook te merken in de rest van de programmering. Kali Uchis, Little Simz en Vince Staples: het zijn drie artiesten die ook al met Gorillaz hebben samengewerkt en die we dus mogelijkerwijs ’s avonds nog eens op het podium zullen zien, maar die ook elk apart meer dan de moeite waard zijn om te gaan bezoeken.

De eerste aanrader die we willen meegeven is Kali Uchis, een Amerikaanse jonge twintiger met Colombiaanse roots die doorbrak met After The Storm, waarvoor ze samenwerkte met Tyler, The Creator en Bootsy Collins. Een maand of drie geleden kwam haar debuut ‘Isolation’ uit en die plaat werd als het ware bejubeld. Damon Albarn is er trouwens ook op te horen, in In My Dreams, een nummer dat oorspronkelijk geschreven was voor Gorillaz.

Kali Uchis’ muziek is zwoel, zomers en luchtig. Hopelijk het perfecte startpunt voor een zwoele en zomerse Rock Werchter.

Voor de fans van: Amy Winehouse, Jorja Smith,

2. Otzeki (15.20-15.50 The Slope)

Twee Britse neven die samen wat elektronica in elkaar beginnen te draaien, daar hoeven we nog niet noodzakelijk enthousiast van te worden. Maar dan was er de schitterende achtenhalve minuut durende single True Love en het album ‘Binary Childhood’ dat een veel subtieler geluid liet horen dan we op basis van de vooruitgeschoven singles verwacht hadden. We willen Otzeki – de naam komt van een zelf bedachte lettercombinatie die tot dan toe nog niet bestond op Google – zozeer een kans geven dat we er Steven Wilson voor laten schieten. Die speelt van 15 tot 16 uur in The Barn en willen we eigenlijk evenzeer aanraden.
Voor de fans van: The xx

3. Little Simz (16.00-16.40, KluB C)

Google haar en je komt haar vooral tegen in combinatie met Gorillaz. In 2017 verzorgde ze nog het voorprogramma van Gorillaz in Vorst en ze komt al eens mee het podium op tijdens concerten. Maar het daarbij houden zou Little Simz oneer aandoen. De voorbije vijf jaar bracht ze acht mixtapes, zeven ep’s en twee platen uit. Die laatste plaat was een conceptplaat waarop ze voortdurend refereerde aan Alice In Wonderland en dan heb je automatisch een streepje voor bij ons. Komt daar nog bij dat de gemiddelde van die immense output indrukwekkend is. Little Simz is goed en authentiek en doet nog het meest denken aan Lauryn Hill. Wie haar Spotifypagina bezoekt, blijft luisteren, dat weten we uit ervaring.
Voor de fans van: Lauryn Hill

4. Black Rebel Motorcycle Club (16.40-17.40, The Barn)

Veel nieuw talent te ontdekken op Rock Werchter dit jaar, maar daar hoort Black Rebel Motorcycle Club al lang niet meer bij. Begin dit jaar brachten ze ‘Wrong Creatures’ uit, hun negende album ondertussen en eigenlijk is het raar dat ze nog geen grotere groep zijn, want BRMC heeft een aantal aanstekelijke singles bij elkaar gespeeld en heeft een ijzersterke livereputatie. Toch is de nieuwe release niet aan de grote klok gehangen; singles kregen geen airplay. De muziek, die ze maken, zou niet meer relevant zijn, lees je dan in reviews. Fuck relevantie. Een aantal stevige gitaren zullen altijd relevant blijven.
Voor de fans van: een stevige portie lekker ouderwets rocken

5. Vince Staples (19.30-20.30, KluB C)

Met Gorillaz maakte hij Ascension. Met Big Fish stond hij lang in De Afrekening. Ja, De Afrekening, want daar doen rappers het tegenwoordig ook opvallend goed. En tijdens Best Kept Secret stond Vince Staples al op het festivalpodium van onze noorderburen en daar werd nogal met sterren gegooid in de recensies achteraf. Eén heel erg gemotiveerde rapper en een scherm dat beelden uitbraakte zorgde daar voor één van dé hoogtepunten van dat festivalweekend. Wedden dat dat op Rock Werchter niet anders zal zijn?
Voor de fans van: Iedereen die Kendrick Lamar het vuur aan de schenen kan leggen

6. Queens Of The Stone Age (21.30-23.15, Main Stage)

Nooit was Queens Of The Stone Age beter in vorm tijdens een Belgisch concert dan op Rock Werchter 2007. Die dag toen ze de Main Stage deelden met Bloc Party (die toen nog goed waren), Kaiser Chiefs (die toen nog goed waren), Kings Of Leon (die toen nog goed waren), Arctic Monkeys én Pearl Jam. Vandaag hebben we al iets vaker een iets minder goed Queens Of The Stone Age-concert gezien en ook van ‘Villains’ waren we niet de grootste fan, maar als Joshua Homme komt moet je gaan kijken, want als Joshua in vorm is, is het concert altijd héél goed.
Voor de fans van: Joshua Homme

7. Gorillaz (00.15-01.45, Main Stage)

De vorige langspeler van Gorillaz kreeg niet de allerbeste reviews, maar sindsdien is er al een nieuw album uit, ‘The Now Now’. We krijgen dus allicht een andere setlist in vergelijking met de concerten die de voorbije maanden gespeeld werden, maar vaste waarden als Clint Eastwood, Feel Good Inc., Dirty Harry, Last Living Souls en Stylo zullen er altijd bij zijn.

Als er één zekerheid is dan is het dat Gorillaz live garant staan voor een concert op torenhoog niveau op de kruising tussen hiphop, dance en verdomd lekkere popmuziek. Als je De La Soul mee op tournee trekt voor amper twee nummers dan is het duidelijk waar je lat ligt: torenhoog. Deze is maar op één wijze samen te vatten: niet te missen.

Vrijdag 6 juli

1. Dermot Kennedy (13.00-13.40, The Barn)

Bij Dermot Kennedy twijfelen we zelf nog een beetje, maar toch willen we ‘m al als tip meegeven. Het is Ed Sheeran, maar beter. Ruwer. Zijn grote krachttoer Young & Free is de reden waarom we nieuwsgierig zijn en hem toch willen gaan aanschouwen in de vroege namiddag op dag twee. Telkens wanneer we dat nummer gehoord hebben blijft het minstens drie dagen rondspoken in ons hoofd. Als hem dat op Rock Werchter ook lukt dan wordt Young & Free de soundtrack bij onze editie.
Voor de fans van: het betere werk van Ed Sheeran, James Bay, George Ezra en consorten.

2. Air Traffic (14.10-15.10, Main Stage)

Het blijft gek wat Air Traffic gedaan heeft: één plaat uitbrengen, daar stevig mee scoren en daarna van de aardbodem verdwijnen. Tien jaar oud is ‘Fractured Life’ ondertussen en die verjaardag wilden de heren toch niet onopgemerkt voorbij laten gaan. In België leverde die aankondiging drie uitverkochte concerten in Het Depot op en nog eens twee uitverkochte AB’s enkele maanden nadien.

Air Traffic vroeg vervolgens zélf op Studio Brussel of er misschien geen plaatsje meer was op de affiche van Rock Werchter en zo geschiedde. Jongens die zelf om hun plaats op de affiche bedelen en nog eens mooie songs meenemen die baden in nostalgie: daar willen we wel een uurtje voor vrijmaken.

Voor de fans van: De Afrekening anno 2008

3. Wolf Alice (15.10-15.45, The Slope)

Onlangs deden ze het voorprogramma van Foo Fighters in het Sportpaleis en daar kon je al horen dat Wolf Alice veel punch in zich droeg. Voor de fans van de uitstekende tweede plaat ‘Visions Of A Life’ is dat natuurlijk al lang geen verrassing meer en ook wie al mee was ten tijde van ‘My Love Is Cool’ (2015) weet al langer dat de groep garant staat voor een brede muzikale spreidstand.

Van popnummers als Bros en Beautifully Unconventional tot gitaargerammel zoals Space & Time of het snedige Yuk Foo. 35 minuten is natuurlijk veel te weinig, maar goed, beter dan niks, zeker?

Voor de fans van: Hole, The Breeders, Niki & The Dove, …

4. Curtis Harding (17.15-18.15, KluB C)

Curtis Harding mocht dan weer het voorprogramma van Lenny Kravitz in datzelfde Sportpaleis spelen onlangs en hij maakte daar indruk. Hij neemt op zijn tweede plaat ‘Need Your Love’ nog altijd de soulmuziek uit de jaren 60 en 70 als basis, maar de gitaren die daar op zijn debuut ook nog bij kwamen kijken zijn grotendeels verdwenen. Het maakt dat het verhaal van Curtis Harding duidelijker is geworden, de plaat meer coherent en de songs beter. Toch is er ook nog plaats voor experiment en voor uitstapjes richting gospel en zelfs psychedelica. En dat heeft hij allemaal te danken aan wonderproducer Danger Mouse die graag wat tijd voor Curtis Harding vrijmaakte.
Voor de fans van: Charles Bradley, Leon Bridges, Sharon Jones & The Dap-Kings, Nathaniel Rateliff & The Night Sweats,

5. The White Buffalo (18.30-19.10, The Slope)

Opnieuw: 40 minuten is te kort, maar als eerste kennismaking met The White Buffalo kan het misschien wel voldoende zijn. Tien jaar is Jacob A. Smith al niet meer thuis geweest. Altijd onderweg. Spelen. En ondertussen een plaat opnemen. Of een soundtrack. De ene keer is dat meer rock getint. De andere keer moeten we vooral aan het solowerk van Eddie Vedder denken. Luister naar Come Join The Murder (uit Sons Of Anarchy) of het schitterende Oh Darlin’ What Have I Done.

Het werk van The White Buffalo is naast Sons Of Anarchy ook te horen in Californication, This Is Us en The Punisher. Onder televisiemakers wordt hij dus al aan het hart gedrukt. Nu de rest van de wereld nog.

Voor de fans van: het solowerk van Eddie Vedder

6. CHVRCHES (19.15-20.15, KluB C)

CHVRCHES, dat is pop van het allerhoogste niveau. Al drie albums lang serveert het Schotse trio met de stem van de schattige Lauren Mayberry de ene oorwurm na de andere. Gun, The Mother We Share of Clearest Blue: je zal er niet op zullen kunnen blijven stilstaan. Op hun nieuwste album ‘Love Is Dead’ klinken ze meer pop dan ooit tevoren. Van Miracle worden wij alvast euforisch en met ons een hele tent op vrijdagavond.
Voor de fans van: Robyn en andere popgodinnen

7. Ben Howard (20.15-21.15, The Barn)

Op zijn doorbraakalbum ‘Every Kingdom’ (2011) stonden nog rechttoe rechtaan popnummers als The Fear en Keep Your Head Up, maar sindsdien is Ben Howard meer en meer zijn zin beginnen doen en is hij meer en meer zijn eigen pad beginnen banen. Wie tegenwoordig naar Ben Howard gaat kijken hoeft niet op veel ‘Every Kingdom’ te rekenen. Een gewaarschuwd mens is er twee waard. Hij pikt voornamelijk uit zijn nieuwe album ‘Noonday Dream’ en wil die lange, trage en sferische nummers helemaal tot zijn recht laten komen. Perfect voor in een tent dus!
Voor de fans van: Euh…Ben Howard?

8. Anderson .Paak & The Free Nationals (22.15-23.25, The Barn)

Anderson .Paak staat op Rock Werchter, eindelijk! Sinds we hem op Pukkelpop 2016 in het midden van de dag op de Main Stage één van dé optredens van die editie zagen geven weten we: die man kan alles. Bovendien heeft .Paak ook al ‘Malibu’ op zijn naam staan, een meesterwerk van ruim een uur waarop hij onder andere naar Prince en Stevie Wonder lonkt, klinkt zijn nieuwe single Bubblin als stevige, maar kwalitatieve hiphop en zal hij na Luh You iedereen goedgezind en blij de tent uitsturen.

En London Grammar dan? Daar gaan we naar kijken van zodra die nog eens in één van de tenten geprogrammeerd worden.

Voor de fans van: Prince, Stevie Wonder, de betere entertainer

9. Arsenal (23.25-00.25, KluB C)

Arsenal is voor hun eerste plaat in vier jaar inspiratie gaan zoeken in Nigeria en heeft zich daardoor op ‘In The Rush Of Shaking Shoulders’ een geheel nieuwe sound aangemeten. We gingen onlangs naar de album-release kijken in Antwerpen en zagen daar vooral een groep die heel blij was met die nieuwe nummers. De feestvierders is het misschien niet meteen opgevallen, maar met de jaren is er steeds meer weemoed in Arsenal geslopen, het maakt hen als groep er alleen maar interessanter op.

Die grote Main Stage, daar hebben ze een kater aan overgehouden. Sindsdien weet Arsenal dat ze nergens beter zijn dan daar waar ze een connectie kunnen maken met hun publiek: in een tent.

Voor de fans van: een nachtelijk dansje in een tropennacht

Zaterdag 7 juli

1. Millionaire (13.00-13.55, The Barn)

Het is de eerste keer Rock Werchter voor Millionaire sinds 2005 en dat hebben we helemaal te danken aan de vreemde fratsen die Dotan plots begon uit te halen. Tim Vanhamel zelf noemt het nieuwe hoofdstuk van Tim Vanhamel geen comeback, maar een verderzetting van het verhaal. Vorig jaar volgde dan ook een nieuwe plaat – ‘Sciencing’ – en werd er al uitgebreid getoerd. Daar bewees de groep dat ze dan wel tien jaar ouder zijn, maar nog niets van hun scherpte en vechtlust verloren hadden. Wees er maar zeker van dat Millionaire je wakker zal rammelen op dag drie!
Voor de fans van: loeiharde gitaren

2. Glints (13.55-14.30, KluB C)

Ook de komst van Glints is het gevolg van een vervanging, met name door Susanne Sundfør die liet weten toch verhinderd te zijn. Dus gingen ze bij Rock Werchter aankloppen bij Jan Maarschalk Lemmens, een Antwerpenaar met Britse roots die het hokjesdenken wil slopen en met Glints een mix presenteert van pop, hiphop en elektronica. Twee ep’s zijn er al uit en aan een debuutalbum wordt naarstig gewerkt. Met Bugatti kwam Glints op kruissnelheid, maar vergeet ook bijvoorbeeld Egotism niet.
Voor de fans van: The Streets én Moderat én Kanye West

3. Angèle (14.30-15.15, The Barn)

La Loi De Murphy was al een groot succes en hoewel Je Veux Tes Yeux in de categorie ‘rijmen en dichten zonder je gat op te lichten’ valt, moesten we wel toegeven dat ook dat een aanstekelijke single was. Nu is er de nieuwe La Thune en het klinkt als het derde succesje op rij. Wie meer wil horen van deze Grote Belofte kan gaan postvatten in The Barn.

Voor de fans van: Vrolijke en slimme jongemeisjespop in het Frans, een 21e-eeuwse update van Françoise Hardy.

4. The Breeders (16.00-17.00, The Barn)

Helemaal terug zijn The Breeders die in 2018 hun eerste album in twaalf jaar hebben uitgebracht. The Breeders, dat zijn wel degelijk die van Cannonball van bijna 25 jaar geleden, ja. The Breeders bestaan nog altijd uit Kim (ex-Pixies) en Kelley Deal.

In maart brachten ze hun nieuwe album ‘All Nerve’ uit, het eerste nieuwe album in tien jaar. Het is niets ongelooflijk vernieuwend, maar wel een aangenaam halfuurtje en een return to form. Live zal het altijd genieten zijn.

Voor de fans van: Kim Deal, Magnapop

5. MGMT (17.50-18.50, The Barn)

Nog een return to form was het meest recente album van MGMT. ‘Little Dark Age’ was hun eerste album in vijf jaar en leverde veel meer dan we ervan verwacht hadden. Een ‘Oracular Spectacular’ was het niet, maar het ging wel weer die richting uit. Little Dark Age en Me And Michael zijn twee voorbeelden van nummers die kunnen wedijveren met Electric Feel of Time To Pretend. En wedden dat Kids toch weer het anthem van de dag zal worden?

Voor de fans van: Tame Impala en andere poppsychedelica

6. Jorja Smith (18.50-19.50, KluB C)

Jorja Smith maakt samen met Kali Uchis (zie boven), SZA en Kelela deel uit van een nieuwe lichting talentvolle vernieuwers in de popmuziek. Jorja is er nog maar 21 en toch klinkt ze hier al heel erg voldragen. Het was Drake die haar opmerkte en in de spotlights zette op zijn album ‘More Life’, wat de muziek van Smith meteen bij een geheel nieuw publiek introduceerde.

Na een ep in 2016 heeft Jorja Smith nu net haar eerste album ‘Lost & Found’ uit en dat is briljant. Ook zij doet denken aan Lauryn Hill en Amy Winehouse, ze combineert r&b met jazzy invloeden. Blue Lights is een parel en zo heeft ze er meer. Ga kijken en je zal op slag verliefd worden op die stem.

Voor de fans van: Kali Uchis, Kelela, SZA, Amy Winehouse, Lauryn Hill

7. Jack White (20.40-22.10, Main Stage)

Moeten we echt nog uitleggen waarom je absoluut naar Jack White moet gaan kijken? De man van The White Stripes, The Raconteurs, The Dead Weather en uitstekend solowerk die live een selectie van dat alles brengt op zijn geheel eigenzinnige manier? Dacht het niet hé. Jack is een held, punt.
Voor de fans van: die 1001 uitstekende nummers die Jack White al bij elkaar geschreven heeft en een festivalweide die uit zijn bol gaat op Seven Nation Army

8. Pearl Jam (23.00-01.00, Main Stage)

Weinig bands die na bijna 30 jaar nog met een even grote bevlogenheid op het podium staan als die van Pearl Jam. Al zullen ze zich wel een beetje moeten inhouden deze keer nu ze maar twee uur toegemeten hebben gekregen. Het fijne aan Pearl Jam is dat het altijd weer net dat beetje anders is. De setlist wordt steevast de dag zelf samengesteld en daarbij zijn er geen zekerheden. Er kan een klassieker op de schop gaan, er kunnen covers passeren, een b-kantje of een nummer dat al tien jaar niet meer live werd gespeeld. Alles kan. Maar zeker zullen we ook een selectie krijgen uit Pearl Jam-klassiekers als Daughter, Better Man, Alive, Black, Jeremy, Rearviewmirror, Do The Evolution en die tientallen anderen.
Voor de fans van: Eddie Vedder, en wie is dat nu niet?

Zondag 8 juli

1. Albert Hammond Jr. (13.00-13.30, The Barn)

Het is geen cadeau om deel uit te maken van één van de meest invloedrijke bands van de jonge jaren 2000 en dan daarnaast ook nog een solocarrière proberen uit te bouwen. Albert Hammond Jr. is lid van The Strokes en doet het nu al vier platen lang (sinds 2006) ook solo. Terwijl The Strokes ook nog steeds bestaan, maar steeds minder furore maken, wordt deze plaat van Albert Hammond Jr. vrij goed onthaald wegens “het dichtst aanleunend bij The Strokes in jaren”. Lees: aanstekelijke puntige popliedjes.
Voor de fans van: een glimp van wat The Strokes ooit waren.

2. Novastar (14.10-15.10, Main Stage)

Novastar op Rock Werchter, dat was al geleden van 2004. Novastar op de Main Stage van Rock Werchter, dat is zelfs een primeur. Om niet te zeggen dat het een verrassing was toen Joost Zweegers aangekondigd werd voor deze editie van Rock Werchter. Kennelijk was de organisatie zo onder de indruk van het aankomende nieuwe album van Joost dat hij prompt een plek op de Main Stage aangeboden kreeg. Wij kennen uit dat nieuwe album voorlopig alleen nog maar Home Is Not Home, meer nieuw werk zullen we daar allicht horen. Maar Wrong, Mars Needs Woman, Caramia en andere Novastar-klassiekers zullen vast en zeker ook van de partij zijn!
Voor de fans van: Belgische muziek uit de tijd dat die nog zonder synthezisers gemaakt werd

3. NAO (16.45-17.35, KluB C)

Het debuutalbum van NAO dateert al uit 2016, maar ‘For All We Know’ is zo goed dat we ook twee jaar later nog vooral heel erg blij zijn dat NAO eens tot in Werchter komt.Haar nieuwe single Another Lifetime is ijzersterk.

Het genre r&b is zo sterk geworden de laatste jaren – zie opnieuw Kelela, maar ook Solange, Jorja Smith en anderen – dat dit niet langer een genre is dat nog te negeren valt. De grote muzikale vernieuwing vinden we de laatste jaren voornamelijk in de hiphop en in de r&b. NAO leunt meer dan voorgaanden aan bij de pop uit de jaren 80 (denk Janet Jackson), maar doet dat niet zonder buiten de lijntjes te kleuren. Maar we hoeven het niet in het vrouwelijke hokje te houden: ook een vergelijking met de jonge Prince wordt haar regelmatig toegeworpen. Veelbelovend en niet te missen dus.

Voor de fans van: Janet Jackson, Prince, Jorja Smith, Solange

4. David Byrne (17.35-18.45, The Barn)

Met David Byrne ontvangt Rock Werchter een legende. Met Talking Heads was hij er drie keer bij in de beginjaren van Torhout/Werchter (1978, 1979 en 1982), solo stond hij al eens één keer eerder op de affiche, in 1997. Ondertussen is het ook alweer elf jaar geleden dat David Byrne nog eens een soloalbum afleverde, maar met ‘American Utopia’ leunt hij weer dichter aan bij Talking Heads dan ooit tevoren. Ook wie Talking Heads-klassiekers als This Must Be The Place, Burning Down The House of Once In A Lifetime wil horen, zit goed bij Byrne, want die brengt hij ook.Zijn recente concert op Gent Jazz werd bedolven onder de sterren, het maakt meteen duidelijk dat David Byrne meer dan in vorm is dezer dagen.

Aan Mark Oliver Everett en EELS: onze welgemeende excuses dat we niet zullen komen kijken. Al wie wel naar EELS gaat kijken drukken wij evenzeer aan het hart, maar soms moet een mens hartverscheurende keuzes maken in het leven.

Voor de fans van: het huwelijk tussen popmuziek, experiment en wereldmuziek

5. Rone (18.45-19.45, KluB C)

Wat opvalt is dat dansmuziek een zeldzaam goed geworden is op Rock Werchter 2018. Weg zijn vaste waarden als The Prodigy Underworld of Chemical Brothers, die zijn dit jaar allen elders neergestreken. Rock Werchter lijkt dit jaar alvast meer de kaart van de hiphop en r&b te hebben getrokken en levert op dat vlak dan weer een ijzersterke affiche af. Dat wil niet zeggen dat er voor de dansers niets meer te beleven valt. Die kunnen nog altijd langsgaan bij Rone, bijvoorbeeld, al behoeft die naam misschien wel enige introductie.

Rone is de werknaam van producer en componist Erwan Castex, een van de interessantste figuren binnen de huidige Franse elektronische scene. Hij is een ideeënman die aanhoudend verrassende allianties aangaat. Het bekendst zijn de instrumentale stukken die hij leverde voor ‘Trouble Will Find Me’ (2013), het zesde album van The National. Andere creatieve partners zijn electronicapionier Jean-Michel Jarre, de Amerikaanse technogod Juan Atkins, de Franse zanger Etienne Daho en leden van Battles en Blonde Redhead. Maar er staan ook een Japanse avant-garde trompettist, een Spaanse cellist en een opkomende ster uit Israël op de lange lijst. Zo groot en avontuurlijk is de wereld van Rone. Zijn filmische producties zijn niet alleen inventief maar ook bijzonder catchy.

Voor de fans van: Moderat, Pantha du Prince en Trentemøller.

6. Nick Cave & The Bad Seeds (21.00-22.30, Main Stage)

Wie er vorig jaar in oktober bij was praat er nog over: hoe meesterlijk perfect dat optreden was dat Nick Cave & The Bad Seeds in het Sportpaleis gaven. Als het nog maar half zo goed zal zijn op Rock Werchter dan gaan ze er allicht aan de haal met het concert van deze editie en daarom moeten we onze excuses aanbieden aan Trent Reznor en Nine Inch Nails, want we willen een goed plekje bemachtigen voor ome Nick en de zijnen.

Het is Nick Cave & The Bad Seeds niet altijd makkelijk gemaakt in het verleden op Rock Werchter. Zo stonden ze bij hun vorige passage in 2013 nog zo vroeg geprogrammeerd dat het nog licht was. Dan werkt Nick Cave niet. Nu hebben ze een plekje toegemeten gekregen bij zonsondergang. Daarmee kunnen we al beter leven.

Voor de fans van: Nick Cave is een genre op zich

7. Fever Ray (23.15-00.15, KluB C)

Afsluiten doen we, allicht zowat als enige, niet met Arctic Monkeys, maar wel bij Fever Ray van Karin Dreijer Anderson. In 2014 ontbond ze The Knife, het project waarmee ze samen met haar broer de elektronische muziek niet één, maar een vijftal nieuwe gezichten had gegeven. In 2009 was er een album van Fever Ray gekomen, een soloproject, maar niets dat erop wees dat Dreijer Anderson plannen had om Fever Ray van stal te halen. Tot er plots een single was en een paar knipogen later een hele nieuwe plaat, ‘Plunge’, dat hoog stond te blinken in ons eindejaarslijstje van 2017. Fever Ray maakt nog altijd elektronica zoals niemand anders dat doet. Hopelijk is ze nu back to stay.

En daarna kunnen we dan nog, als we zin hebben,naar de bisnummers van Arctic Monkeys gaan kijken. Wie volgt ons deze vierdaagse?

Voor de fans van: The Knife en alternatieven voor Arctic Monkeys