Alcatraz, het tweede grootste metalfestival van het land, zit er weer op. Er zakte heel wat schoon volk af naar Kortrijk, maar dit waren de 20 beste concerten op Alcatraz 2018.

1. Limp Bizkit

Van een vuistslag in het gezicht gesproken. Vlak na de adembenemende show van Satyricon besteeg badboy Fred Durst het podium met de edgy woorden “we’re the Norwegian black metal band Limp Bizkit”. Larie en apekool natuurlijk. Volgens sommigen horen de raps van de nu metal act niet thuis op een traditioneel metalfestival zoals Alcatraz. Of dat klopt, laten wij in het midden. We kregen nostalgische meezingers zoals My Generation, Rollin en Take a Look Around. Tussendoor waagde de band zich eraan om passages te coveren zoals Master of Puppets van Metallica, South of Heaven van Slayer, Hangar 18 van Megadeth en Cowboys From Hell van Pantera. Heiligschennis volgens sommigen, een smakelijke knipoog volgens anderen. Spijtig dat Fred Durst het niet aandurfde om mee te zingen.

2. Status Quo

De headliner van de eerste festivaldag was Status Quo. De rockveteranen zorgden met hun meezingers en smakelijk vintage gitaargeluid voor keiveel ambiance, waardoor we de talrijke regendruppels bijna vergaten. Medeboegbeeld van de band, Rick Parfitt, is pas overleden, maar dat beletten Francis Rossi en zijn kornuiten niet op er een ferme lap op te geven. Eerlijk is eerlijk: de band klonk frisser dan ooit en als we onze ogen sloten, was het niet zo moeilijk om ons in te beelden dat er een bende twintigers heen en weer stond te springen op het podium. Status Quo moest het vooral hebben van hun oude hits, zoals Caroline, Down Down, Don’t Waste My Time en Whatever You Want. Afsluiten deed de band met de Chuck Berry-cover Bye Bye Johnny.

3. Cannibal Corpse

De absolute koningen van de death metal bestegen als één van de laatste groepen het podium van de Swamp Stage. De olijke veertigers vlogen er zonder pardon in. We kregen in het begin van de set vooral nieuwere nummers (The Wretched Spawn, Red Before Black, Corpus Delicti, …) met trage en midpaste passages, waarop we het niet konden laten om ons hoofd als een maniak heen en weer te slingeren. Naarmate het optreden vorderde, kregen we meer klassiekers op ons kannibalistische bord met Devoured by Vermin, A Skull Full Of Maggots, I Cum Blood en Make Them Suffer. Een waar genot voor fans van hele zware muziek. Tijdens Stripped, Raped And Strangled kwam Trevor Strnad van The Black Dahlia Murder trouwens meezingen, wat een hels schreeuwduet opleverde met Corpsegrinder. Afsluiten deed Cannibal Corpse traditiegetrouw met Hammer Smashed Face. Wat een band! Ondanks het feit dat de langharige Amerikanen ondertussen al tegen de 50 zijn, zit de meedogenloze pletwalser van Cannibal Corpse nog steeds superstrak.

4. In Flames

Ook het Zweedse In Flames was present in Kortrijk. De band speelde vooral tracks van hun nieuwste platen, en die zijn kwalitatief een stuk sterker dan de sprookjes-death metal die de band vroeger bracht. Niet iedereen gaat daarmee akkoord natuurlijk, want sommige critici beweren dat In Flames met hun recente moves de Gotenburgse death metal scene verloochend heeft. Toch blijkt het nu om een minderheid te gaan. Er werd vanaf de eerste noot passioneel gemoshed, gecrowdsurft en geheadbangd. Leuk weetje: het wereldrecord crowdsurfen werd in 2015 gebroken tijdens een In Flames-show. Hoogtepunten waren Deliver Us, Take This Life en My Sweet Shadow.

5. Brides of Lucifer

Brides of Lucifer mogen we ondertussen zonder schroom Belgische trots noemen. Het concept? Niet zomaar een metalband, maar een heus ensemble bestaande uit dertien koorleden (van onder andere Scala), Zornik-frontman Koen Buyse en enkele prominente, Belgische metalmuzikanten. Brides brengt een eerbetoon aan de metalscène en covert de klassiekers der klassiekers. Op Alcatraz kregen we zelfs exclusief covers te horen en wij klagen absoluut niet. De meerstemmigheid, de obscure, extravagante outfits van de dames, de spectaculaire lichtshow en het imposante decor maakten van dit optreden een waar totaalspektakel waar onze mond van openviel. Het was absoluut geen derderangs coverbandje dat we aan het werk zagen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zat ook de band nog eens superstrak. Hoogtepunten waren Duality van Slipknot, Walk van Pantera, Painkiller van Judas Priest, O Father O Satan O Sun! van Behemoth en Chop Suey! van System of a Down.

6. Behemoth

De Poolse black metal groep Behemoth liet een indruk van jewelste na. De band begon in de jaren 90 als een puristische black metal groep in de scene die toen nog met een ijzeren vuist geregeerd werd door Scandinavische bands. In de loop van hun carrière ging Behemoth steeds meer experimenteren en er werden zelfs death metal invloeden in hun muziek verwerkt. God betert! En dat Nergal en zijn kompanen er niet voor terugdeinzen om heilige huisjes te verbranden, bewezen ze nog maar eens op Alcatraz. We kregen een wervelende show met zotte kostuums, coole choreografieën, wierook, veel vlammen en zwarte confetti. Kortom: spektakel. De band is zelfs in enkele landen verboden omdat ze ooit een bijbel verscheurd hebben op het podium. Ondanks dat alles, moest Behemoth het vooral van zijn muziek hebben. De ijzersterke riffs gingen door merg en been en de beheerste, schelle stem van Nergal deed ons sidderen en beven. Een rituaal met een grote ‘R’! Hoogtepunten: O Father O Satan O Sun!, Messe Noire, Demigod, Ov Fire and the Void en Blow Your Trumpets Gabriel.

7. Dee Snider

In 2016 gaf de We’re Not Gonna Take It-band Twisted Sister hun allerlaatste concert op Europese bodem op Alcatraz tijdens de ‘Forty and Fuck It’ afscheidstournee. Sinds vorig jaar is zanger Dee Snider echter terug met een succesvol soloproject. Met zijn derde soloalbum ‘We Are The Ones’ onder de arm besteeg hij het podium van Alcatraz met klasse. Dit is haast een thuismatch. De charismatische bompa van de glamrock was duidelijk in zijn nopjes en kwam duidelijk om zich te amuseren. Dee Snider is absoluut nog in topvorm en moet qua vokalen niet onderdoen voor menig metalzanger, die half zo oud is als hij. Maar het moet gezegd worden: zijn piek, die is voorbij. Bijna de helft van de setlist bestond uit Twisted Sister-covers (I Wanna Rock, Burn in Hell, We’re Not Gonna Take It en You Can’t Stop Rock ‘n’ Roll) en het waren vooral die rockanthems die het publiek deden juichen, brullen en dansen. Afsluiten deed Snider met zijn song For the Love of Metal en wij waren lichtjes ontroerd.

8. Venom Inc.

Venom is één van dé bands die het metalgenre in de jaren 80 in de extremere richting duwde. De band had (voor die tijd) een ultragoor geluid en platen zoals ‘Welcome To Hell’ en ‘Black Metal’ zijn tegenwoordig berucht om hun slecht geproduceerd geluid, rotte gitaren, hels gekweel en satanische teksten. Na verloop van tijd boterde het echter niet meer tussen frontman “Cronos” enerzijds en gitarist “Mantas” en drummer “Abaddon” anderzijds. Die laatste twee richtten Venom Inc. op en sindsdien zijn er twee Venoms in metalland. En dat Venom Inc. beslist niet moet onderdoen voor de band van “Cronos” werd op Alcatraz nog maar eens bewezen. De drums waren razendsnel, gitaren van “Mantas” klonken smeriger dan ooit en zijn solo’s waren om je vingers van af te likken, en frontman “Demolition Man” kweelde zijn longen er haast uit. Een memorabel concert! Hoogtepunten: Black Metal, Witching Hour, Welcome to Hell, Sons of Satan en Don’t Burn the Witch.

9. Suicidal Angels

Ja hoor, er staat ook jong volk op de planken van Alcatraz. De jonge Grieken spelen vettige, razendsnelle old school thrash metal in de stijl van oude Sepultura en dat werd op Alcatraz met gulzige teugen gesmaakt. Er werd dan ook opvallend meer geheadbangd en gemoshet dan tijdens andere concerten op de eerste festivaldag. Hoogtepunten: Apokathilosis, Capital of War, Bleeding Holocaust en Seed of Evil.

10. Phil Campbell and the bastard sons

11. Helloween Pumpkins United

Old school powermetal van de bovenste plank! Hoogtepunten: I Want Out, Future World, Eagle Fly Free en How Many Tears.

12. Municipal Waste

Dat de thrashers van Municipal Waste er weer een lap op gaven, is een understatement van jewelste. De gitaar stond goed hard, Tony Foresta kweelde haast de longen uit zijn lijf en de drums gingen zo’n duizend per uur. Ook een sneer naar Donald Trump bleef niet uit. Hoogtepunten: Breathe Grease, Mind Eraser, You’re Cut Off, Unleash the Bastards, Sadistic Magician, Bourbon Discipline, Beer Pressure, Thrashing’s My Business… And Business Is Good, I Want to Kill the President, Black Ice en Poison the Preacher.

13. Devildriver

Extreme metal meets country! Een heel speciale show! Hoogtepunten: Clouds Over California, Ruthless, The Mountain, I Could Care Less en Before the Hangman’s Noose.

14. Satyricon

Noorse black metal met eigenzinnig kantje. Hoogtepunten: Midnight Serpent, Mohter North, K.I.N.G. en Fuel for Hatred.

15. Orange Goblin

16. Pestilence

Old school death metal volgens het boekje, maar dan beter. Hoogtepunten: Out of the Body, Antropomorphia, Land of Tears en Twisted Truth.

17. Alestorm

Piratenfun, dikke feest en veel alcohol! Hoogtepunten: Keelhauled, Fucked With an Anchor, Drink en Shipwrecked.

18. Gruesome

19. Dimmu Borgir

Black metal met een poppy kantje. Hoogtepunten: Mourning Palace, The Unveiling, Council of Wolves and Snakes en Progenies of the Great Apocalypse.

20. Epica

Hoogtepunten: Consign to Oblivion, Sancta Terra, Beyond the Matrix en Cry for the Moon.