‘FIFA 19′ is de beste in de reeks. Daar, we hebben het gezegd. Maar voor je naar de winkel rent om er meteen ook eentje in huis te halen: het is ook niet meer dan dat. Want net zoals z’n tientallen voorgangers heeft ook ‘FIFA 19′ z’n ergernissen. Wie toch nog twijfelt: hier is onze uitgebreide, alles omvattende en, vooral, definitieve review van ‘FIFA 19’.

FIFA 19 is nu meer dan twee weken uit en dus hebben we genoeg uren met de game kunnen spenderen om een oordeel te vellen. Maar verwacht je, net zoals bij onze review van de demo, ook nu niet aan een ‘koop het’ of ‘koop het niet’. Want met een game dat elk jaar een nieuwe versie uitbrengt, is het vaak koffiedik kijken naar veranderingen of verbeteringen.

Al moet gezegd dat EA Sports dit jaar wel echt z’n best heeft gedaan. Het realisme is nog maar eens een tikkeltje verhoogd, met de Champions League is de laatste echt grote, missende vis binnengehaald én ze hebben, op sommige vlakken toch wel heel opvallend, naar de ergernissen van de fans geluisterd. Het resultaat is de beste game in de FIFA-reeks, maar ook niet meer dan dat.

Champions League

Ze pakken er meteen mee uit, en waarom zouden ze ook niet? Wie FIFA 19 opstart, wordt rechtstreeks in een Champions League-wedstrijd gesmeten. Uitpakken noemen ze dat. Maar het mist zijn effect niet. De grootsheid van de Champions League spat van het scherm, en dat is meteen ook een van de dingen die deze FIFA beter doet dan ooit. De supporters, de sfeer, de druk, eindelijk hebben ze het weten overbrengen in een game.

Maar laat ons eerlijk zijn: de Champions League is ook ‘maar’ de Champions League. Wie zegt ook echt meermaals zo’n Champions League-campagne te gaan spelen, liegt. Dat net FIFA, de game die er altijd prat op ging alle licenties in handen te hebben (later daarover, spijtig genoeg, meer), de Champions League niet had, smaakte wrang. Ook bij de fans. Maar niemand geeft echt iets om die Champions League-campagne (al doen de hymne en het logo toch deugd om zien). De toevoeging van de Champions League is dan ook niet het missende puzzelstukje voor EA en dus ook voor hoegenaamd niemand de reden om FIFA 19 te kopen (net zoals het de afgelopen jaren ook niet de reden was om Pro Evolution Soccer te kopen).

Realisme

Neen, EA moest echt wel met meer komen om fans ervan te overtuigen toch weer de nieuwste FIFA binnen te halen. En geloof ons, dat hebben ze alleszins wel geprobeerd. Nog nooit bracht EA zo veel innovaties in één nieuw game, en al zeker niet met de impact die ze nu hebben. Updates aan FIFA Ultimate Team, het Active Touch-systeem, een upgrade voor de duels, het getimed afwerken, het einde van ‘The Journey’, een heuse ‘No Rules’-modus, … Het kan echt niet op dit jaar. Maar wees gerust, we gaan er allemaal door.

Als EA op iets heeft ingezet, is het wel realisme. Hoe de bal rolt, hoe je een vrije bal toch nog kan veroveren, hoe verdedigers op fysieke kracht ingrijpen, het voelt allemaal een pak realistischer aan. En daar ligt ‘m misschien ook wel de grootste verandering in de echte gameplay van FIFA 19: snelheid is passé. De tijd dat je gewoon drie pijlsnelle aanvallers kon opstellen die alles en iedereen voorbijliepen, is echt gedaan. En maar goed ook. Het is een voorbeeld van hoe EA duidelijk naar hun fans heeft geluisterd, want die overpowerde snelheid heeft menig FIFA-speler geïrriteerd.

Door simpelweg je lichaam goed te zetten, kan je zowat iedereen afstoppen, hoe snel ze ook zijn. En daar wringt ‘m dan weer het schoentje. Sommige spelers zijn nog altijd overpowered, het zijn nu enkel de verdedigers in plaats van de snelle aanvallers. Soms voelt het toch echt wel te makkelijk om een Mbappé op volle snelheid af te stoppen. De slinger slaat dus een beetje door naar de andere kant, maar daar is alvast één voordeel aan: mooi en snel passingspel wordt hiermee beloond! Het loont dus om echt om in FIFA 19 een soort tiki-taka te ontwikkelen, meer dan je sneltrein telkens maar diep te proberen sturen.

50/50 duels en Active Touch

Nog zo’n verandering die het realisme weer dat tikkeltje verbetert, is de zogenaamde 50/50-duels. Eindelijk kunnen we weer vechten voor een losse bal. In FIFA 18 was het maar al te snel duidelijk dat je niet eerst op de bal zou zijn, en daar kon je maar bitter weinig aan veranderen. Maar nu is op een vrije bal nog zowat alles mogelijk. Daarbij zijn niet alleen de twee spelers in duel van belang, maar ook de rest van het team rondom de bal. Of zoals ze bij EA zelf zeggen: “Door toegenomen intelligentie bij teamgenoten en meer ruimtelijk inzicht telt iedere actie in het gevecht om balbezit.”

Het Active Touch-systeem moet dan weer mogelijk maken om de bal beter, en vooral op een inventievere en leukere manier, te bewegen. Het moet toch vooral bij het aannemen een verschil gaan maken: wil je de bal stilleggen of net in één tijd voorbij je tegenstander gaan? Maar echt indrukwekkend is het nieuwe systeem nog niet echt. Het lijkt op het eerste zicht niet meteen de impact te hebben die ze er bij EA van hadden verwacht.

Getimed afwerken

FIFA 19 heeft meteen ook komaf gemaakt met het button mashen als er een bal voor de goal wordt gedropt. Het getimed afwerken zorgt er namelijk voor dat je een schot net nog dat extra beetje precisie of kracht kan meegeven door op het perfecte moment een tweede keer de schiet-knop in te drukken. Maar het heeft ook een keerzijde. Doe je dat niet op het juiste moment, dan werkt het tegen je en vliegt de bal eerder richting cornervlag dan richting winkelhaak.

De toevoeging van dat getimed afwerken, zorgt voor een leuk extraatje als je net dat ietsje meer risico in je schot wil leggen (en, we geven het toe, als je ‘m perfect raakt en die bal paal binnen vliegt, voelt het toch specialer dan anders). Echt ingrijpend wordt de verandering pas als je een bal voor de goal smijt. Vaak wordt dan teruggegrepen naar het brute button mashen, in de hoop dat die 37ste keer de schietknop indrukken je zal helpen dat kopduel toch te winnen. Maar door de introductie van getimed afwerken, zorg je met dat button mashen enkel voor belachelijk gemiste kopballen en gênante afzwaaiers.

Voor wie dit allemaal te ingewikkeld vindt (het is wel echt moeilijk om dat perfect te timen) is er wel goed nieuws: je hoeft de nieuwe techniek uiteraard niet te gebruiken. Je kan nog steeds gewoon één keer drukken om een bal binnen te poeieren.

Dynamic Tactics

Voor de meer dedicated spelers zal ook het Dynamische Tactieken op gejuich onthaald worden. Zo kan je met één druk op de knop kleine tactische veranderingen aanbrengen of zelfs je tactiek helemaal omsmijten. Maar zoals we al zeiden, deze optie zal vooral door de meer hevigere FIFA-spelers worden gebruikt, want er kruipt wel wat voorbereiding in. Eigenlijk moet je op voorhand gewoon verschillende wedstrijdplannen gaan uitdenken en gaan toewijzen. Komt daar nog eens bij dat die tactieken veel dieper gaan dan in FIFA 18 het geval was.

Het gaat veel verder dan ‘alles op de aanval’ of ‘parkeer de bus’. Geef je aan dat je vooral op balbezit wil spelen, dan zullen je spelers zich veel meer aanbieden om de bal te krijgen. Kies je voor een snellere opbouw, lopen je spelers dan weer veel meer rond en gaan ze ook vaker voor risicovollere loopacties kiezen. EA Sports doet er dus alles aan om jou de mogelijkheid te geven je team op jouw manier te doen voetballen. Of je nu kiest voor gegenpressing of net enkel wil gaan drukken als de bal ver van de tegenstander z’n voet springt, het kan allemaal. Haal je innerlijke José Mourinho of Pep Guardiola dus maar boven, want de tactieken gaan dieper en zijn belangrijker dan ooit in FIFA 19!

Het grootste minpunt aan die Dynamic Tactics is echter dat ze niet in alle spelmodi zijn opgenomen. In Be a Pro of The Journey (waarover later meer) is het nog steeds onmogelijk om zelf mee de tactiek te bepalen en ben je dus nog altijd enorm afhankelijk van je computergestuurde teamgenoten. Een minpuntje dat EA toch makkelijk had kunnen verhelpen.

No Rules

Ook de Aftrap heeft een update gekregen. Wij vroegen ons bij die aankondiging meteen af wat ze daaraan zouden kunnen veranderen, maar geloof ons als we zeggen dat de leukste vernieuwingen daar te vinden zijn! Er zijn namelijk een hoop extra matchmodi toegevoegd. Naast de standaard types zijn er nu ook wedstrijden met zogenaamde ‘House Rules’. Met die nieuwe modi neemt FIFA voor het eerst afstand van de strikte regels van het spel, want ze voegen nieuwe, enorm leuke, regels toe aan de Aftrap-wedstrijden.

Wat dacht je van …

• Survival Mode (Overleving in het Nederlands): een modus waarbij er bij elke goal een speler van je team van het veld verdwijnt (de doelman uitgesloten).
• Long Range (Lange Afstand): doelpunten van binnen de zestien meter tellen voor één punt, doelpunten van erbuiten tellen voor twee.
• First To … (Eerste Tot …): je stelt op voorhand een aantal goals vast en de eerste die er zoveel scoort, wint. Je zal wel nog steeds een volledige wedstrijd spelen, zelfs met extra tijd en strafschoppen bij, dus tijdsdruk zit er altijd op.
• Headers and Volleys (Kopballen en Volleys): deze spreekt voor zich, alleen kopbalgoals en volleys tellen.
• No Rules (Alles Mag): dé leukste wedstrijdmodus ooit, want, zoals de naam al zegt, alles mag! Geen buitenspel, geen kaarten en zelfs geen overtredingen. Al snel wordt dit dan ook de ‘schoffel je tegenstander zo hard mogelijk onderuit’-modus, en we love it! No Rules moet zowat het beste zijn dat EA aan een FIFA-game heeft toegevoegd sinds de introductie van Ultimate Team.

Daarnaast zal je ook een serie wedstrijden tegen elkaar kunnen spelen, en zo de beste uit drie of vijf kunnen selecteren. Of ‘Thuis en Uit’ waarbij je, voor de hand liggend, een thuis- en uitwedstrijd speelt. Bij ‘Bekerfinale’ kan je dan weer kiezen uit het spelen van een finale van de Champions League, Europa League, FA-cup en ga zo maar door. Hier wordt zwaar ingezet op de sfeer van zo’n event, met passende intro’s, ploegenvoorstelling en zelfs tifo’s en gezangen. Een leuke extra is dat je (heel gedetailleerde) statistieken van al deze Aftrap-matchen worden bijgehouden. Leuk, maar net zoals de Champions League niet meteen de gigantische aanpassing die het spel het kopen waard maakt …

Het einde van ‘The Journey’

Met FIFA 17 introduceerde EA ook een verhaallijn in z’n FIFA-games. Dat het lichtjes afgekeken was van NBA2K is een understatement vanjewelste, maar toch sloeg het in als een bom. In de huid kruipen van Alex Hunter was een verademing voor vele spelers die niet anders gewoon waren dan match na match te spelen.

En FIFA 19 betekent het einde van ‘The Journey’, zoals EA Sports het verhaal van Alex, Danny en sinds FIFA 18 ook Alex’ jongere zusje Kim noemt. Maar deze Journey voelt het meest slabakkend aan van de drie. Door het constante schakelen tussen de drie personages gaat het verhaal maar heel traag vooruit.

Toegegeven, je móét niet schakelen tussen de drie en je kan dus gewoon het verhaal van Alex (dat in onze ogen toch echt wel het hoofdpersonage is en blijft) uitspelen en de andere twee links laten liggen. Maar wij verorberen ons entertainment toch nog steeds het liefst zoals de makers het hebben gewild, en dan vallen we toch telkens voor de ‘Recommended’ die boven het hoofd van Danny en Kim verschijnt (waarmee ze willen aangeven dat je best wel switcht naar een ander personage).

Over de verhaallijnen zelf willen we uiteraard nog niet al te veel prijsgeven, maar verwacht je maar aan de clichéverhaallijnen uit een slechte B-film over een jonge ster. De keuzes die je voorgeschoteld krijgt, lijken daarenboven maar weinig uit te maken, wat maakt dat deze laatste Journey de trilogie met een sisser doet afsluiten. Een sisser die de baanbrekende modus hoegenaamd niet verdient.

Ultimate Team

Maar dan moeten we het eigenlijk nog hebben over wat ondertussen is uitgegroeid tot het belangrijkste onderdeel van FIFA: Ultimate Team. Verander niet wat al goed werkt, moeten ze bij EA gedacht hebben. Want de basis van Ultimate Team is quasi onveranderd gebleven. De enige grote toevoeging is Division Rivals, waarbij je het een week lang kan opnemen tegen spelers met een gelijkaardig niveau. Hoe meer punten je daarbij sprokkelt, hoe groter de rewards.

En die rewards zijn niet mis. Het is in FIFA 19 ook een pak makkelijker om coins binnen te halen (zonder ervoor te betalen natuurlijk). Door de vele Squad Building-challenges is het handelen in spelers trouwens nog heviger geworden. Je kan je daardoor dan ook rijk traden op heel korte tijd. Je voelt je haast een echte voetbalmakelaar (al heeft dat door wat er zich heeft afgespeeld de afgelopen weken misschien niet meteen een positieve bijklank …). Uiteraard voorzag EA ook deze keer een handige (web)app zodat je ook zonder een console in je buurt gewoon verder kan kopen en verkopen.

Dé grootste ergernis, al jarenlang

EA Sports heeft dus overduidelijk naar de fans geluisterd voor FIFA 19, maar de voor ons grootste ergernis aan FIFA blijft toch duren. Wie de game gewoon wil opstarten om snel even één wedstrijdje af te werken of z’n vriend gewoon wil tonen welk nieuwe trucje hij heeft geleerd, kan best meteen ook een tasje koffie zetten, want dat duurt, nog altijd, enorm lang.

De laadtijden, ook bij The Journey, zijn zo lang dat de game zich vooral leent tot lange speelsessies. Want het is echt hoegenaamd de moeite niet om FIFA op te starten voor één snelle wedstrijd. Het is een ergernis die wij persoonlijk al jaren hebben, maar waar ze bij EA Sports tot op heden nog niets aan lijken te hebben gedaan. Voor een wedstrijd krijg je dan wel een Skill Challenge om de tijd te doden, maar bij het opstarten of tijdens de Journey is het gewoon op de klok kijken. Kortere laadtijden zou het spelplezier, en de gespeelde uren, nochtans enorm verhogen.

Heiligschennis

Komt daar nog bij dat FIFA, dé game die bekend staat als de game met alle licenties, de licentie van twee van de grootste voetballanden misliep. WK-finalist Kroatië zit helemaal niet in het spel (de individuele spelers uiteraard wel, maar het landenteam niet), Brazilië moet het doen met Neymar en tien ‘generische’ spelers.

Het is niet de eerste keer dat FIFA naast een landen- of teamlicentie grijpt, maar nog nooit waren ze zo opvallend als nu. Een WK-finalist en een van de grootste voetballanden ter wereld waar je gewoon niet mee kan spelen, het voelt aan als heiligschennis. Voor de casual gamer zal dit meer doorwegen dan de toevoeging van de Champions League of de leuke kleine extraatjes zoals de bijgehouden statistieken of nieuwe Aftrap-mogelijkheden.

Conclusie

Het verdict is zowel duidelijk als dubbelzinnig: FIFA 19 is de beste game in de reeks en eigenlijk gewoon de beste voetbalgame ooit, maar het is meteen ook niet meer dan dat. Er is duidelijk naar de fans geluisterd en er zijn verschillende veranderingen doorgevoerd, maar of die een zoveelste jaarlijkse aankoop rechtvaardigen, hangt er echt van af.

Wie al een aantal jaargangen aan zich heeft laten voorbijgaan, kan ervan op aan: koop ‘m, je zal het je niet beklagen. Je haalt er het beste voetbalgame ooit mee binnen. Maar wie FIFA 18 nog in z’n kast heeft liggen, moet afwegen of de (kleine) veranderingen voor hem of haar de prijs nog wel rechtvaardigen.

10 of the best. Round ☝ #FIFA19 pic.twitter.com/8XQhrnalbT

— EA SPORTS FIFA (@EASPORTSFIFA) 6 oktober 2018