Mathias De Clercq (Open Vld) zal de volgende zes jaar burgemeester van Gent zijn. De Open Vld van lijsttrekker en nu dus burgemeester De Clercq heeft een coalitieakkoord gesloten met het kartel sp.a-Groen en CD&V. Zo komt er een einde aan onderhandelingen die muurvast leken te zitten. Groen pakt een sleutelpost met Filip Watteeuw als superschepen.
Het was met trekken en sleuren dat Open Vld en Groen samen tot een akkoord kwamen in Gent. Want dagenlang leek het muurvast te zitten: het kartel Groen-sp.a wilde absoluut niet dat Open Vld ook nog CD&V meebracht naar de coalitie.
Alleen, tussen Mathias De Clercq en Filip Watteeuw, de sterke man van het kartel, zat het eigenlijk de afgelopen dagen wel oké: ze bleven altijd ‘on speaking terms‘ zoals dat heet. Maar dat neemt niet weg dat Watteeuw z’n vel en dat van zijn kartel zo duur mogelijk probeerde te verkopen. Dat lijkt nu gelukt, want er komt witte rook van bij de onderhandelaars.
Van in het begin de claim gelegd
Het onvermijdelijke gebeurt daarbij nu: De Clercq wordt burgemeester. Dat kon moeilijk anders, hij haalde veruit de meeste voorkeurstemmen en zijn Open Vld was ook de grootste. Bovendien was De Clercq de nacht van de verkiezingen al op het podium geklommen om de sjerp te eisen. Hij maakte van in het begin duidelijk dat hij en niemand anders die zou krijgen.
Watteeuw maakte ook aanspraak, maar kreeg ook forse tegenwind: er was onder meer een spontane betoging in Gent tegen hem. Als schepen van Mobiliteit kon hij alle steun rond het Mobiliteitsplan in Gent opeisen, maar ook alle negatieve reacties kanaliseerden zich naar hem de afgelopen jaren. Die polarisatie kreeg De Clercq nooit: hij blijft eerder weg van de controverse.
Bovendien lag een burgemeesterschap voor Watteeuw toch minder evident. Hoewel hij vanop de vijfde plek gigantisch scoorde, strandde hij op 14.000 stemmen, ten opzichte van de 24.000 van De Clercq. Bovendien was hij voor de verkiezingen nooit kandidaat-burgemeester, en ook in de dagen na de grote sprong vooruit bij Groen (die gepaard ging met groot verlies bij de sp.a) had men het in Gent moeilijk om resoluut te kiezen voor Watteeuw: kopvrouw Elke Decruynaere bleef nog een tijdje in beeld, ze verschenen zelfs samen voor de camera om de sjerp te claimen.
Eerder wegen op beleid dan de sjerp
Bovendien is Groen in de eerste plaats graag een beleidspartij, voor wie impact belangrijker is dan de pure macht. Watteeuw voelde dat zelf ook zo aan: hij vond vooral dat Open Vld bereid moest zijn de correcte prijs voor die sjerp te betalen.
Gent kan nu zes jaar door een zeer brede coalitie bestuurd worden: de vier partijen hebben een ruime overschot in de gemeenteraad. Want alleen al de 15 zetels van Open Vld en de 14 van Groen volstaan voor een meerderheid. De vraag is dus of sp.a en CD&V er de komende jaren niet vooral voor spek en bonen zullen bijzitten, terwijl de blauw-groene as het mooie weer maakt in Gent.
Dat De Clercq zo stevig vast hield aan CD&V had met verschillende factoren te maken. Zo was er simpel de afweging dat hij woord had gegeven en dat niet zou breken ten opzichte van Mieke Van Hecke (CD&V). Dat zou z’n burgemeesterschap een randje van ‘verraad’ gegeven hebben. Maar ook het feit dat met de christendemocraten erbij er een evenwichtiger college komt, waarin het twee tegen twee is. En ook op langer termijn is er natuurlijk gerekend: Open Vld en CD&V kunnen samen een blok vormen dat Gent politieke nog wel een tijdje zou kunnen gaan domineren, net zoals voorganger Daniël Termont dat deed met zijn sp.a en Groen.