Weer uitstel van clash: nachtje crisisberaad bij N-VA bracht kwaadheid, maar premier koopt opnieuw tijd

door Wouter Verschelden
gepubliceerd op vrijdag 07 december 2018 om 09:51 •
5 min lezen

Premier Charles Michel (MR) blijft verder tijd winnen voor een eventueel vertrek naar Marrakech. Daarvoor heeft hij meer overleg nodig met de N-VA, en ook CD&V en Open Vld. De Vlaams-nationalisten beleefden een lastige nacht vol crisisoverleg, maar beslisten uiteindelijk het niet te laten ontploffen op een ministerraad. Er komt dus opnieuw overleg binnen de regering, om toch, voor het vertrek van de premier naar de top, nog een vergelijk te vinden.

Kicking the can down the road, een techniek die in politiek soms de beste oplossing is. Zo ook voor premier Michel, die met oververhitte coalitiepartners, en vooral een hele ministerraad, bijeen zat vanmorgen. Politieke knopen worden nooit op zo’n ministerraad genomen, maar wel op de kern: met de premier en de absolute kopstukken, zijn vicepremiers.

Daar is duidelijk toch behoefte aan, aan topoverleg op het hoogste niveau. Dat komt er nog, want de N-VA wil de premier niet zomaar naar Marrakech laten gaan. De grootste regeringspartner zat er vanmorgen vastberaden bij, maar liet de boel uiteindelijk toch niet knallen.

Een hele nacht zat de top van de N-VA samen. Dergelijke sessies zijn een gekend ritueel in de Wetstraat bij hoogspanning. Ze hebben vooral een hoog therapeutisch gehalte en kennen meestal weinig effectiviteit en nog minder efficiëntie. Voor N-VA gold deze keer niets anders.

De N-VA’ers zagen donderdag rond een uur of zeven, na de speech van de premier in de Kamer, letterlijk hoe hun coalitiepartners aan Vlaamse kant fysiek samen kropen met de oppositie. Groen, sp.a, maar ook uiteraard de PS, waren verontwaardigd, net zoals Open Vld en CD&V eigenlijk, over het feit dat de premier wel degelijk de deur openhield voor N-VA, om in de regering te kunnen blijven. Hun tegenzet: het de N-VA nog moeilijker maken, door de resolutie van het parlement nog verder aan te scherpen, en de regering mogelijk te dwingen kleur te bekennen.

“Geschrokken van de gretigheid en agressie van CD&V en Open Vld”

“De maskers vielen af gisterenavond”, zo was bij N-VA het gevoel. In de steek gelaten, zelfs bedrogen door hun partners. Het smaakte zeer wrang, en vertaalde zich in de houding die N-VA vanmorgen heeft. Theo Franken (N-VA) toonde zich bij de ingang van de ministerraad kribbig, en gaf een korte commentaar voor de ministerraad: “Ik ben geschrokken van de gretigheid en agressie van CD&V en Open Vld in de Kamer, om toch maar een amendement in de Kamer te hebben, samen met de ‘opengrenzenpartijen’. Ik vond dat niet echt fraai.”

“Theo geschrokken van de agressie?”, reageert men schamper in het andere kamp. Echt onder de indruk waren ze daar niet van de gekneusde N-VA. Maar net zo min wil niemand de zwartepiet, en de N-VA echt uit het kabinet zetten, is niet wat de premier wil. Die wil vooral écht naar Marrakech gaan.

De regering beslist … niet te beslissen voorlopig.

De discussie die daarbij telkens terugkomt, tussen de regeringspartners: is eigenlijk al niet veel langer beslist om het pact goed te keuren? Want er is de ondertussen beruchte nota van Didier Reynders (MR), de minister van Buitenlandse Zaken, die naar alle diplomatieke posten werd verstuurd. Voor Open Vld en CD&V geldt dit als ‘bewijs’ dat de N-VA wel degelijk mee in bad zat.

Voor N-VA ligt dat anders. Ze zien trouwens in de resolutie van gisteren in de Kamer het ultieme bewijs van hun gelijk. De analyse daaruit, van fractieleider Peter De Roover (N-VA) luidt: “A) het is de regering die moet beslissen en B) ze moet die beslissing nemen, waarmee iedereen erkent dat ze nog niet genomen was.”

Wat bovendien achter de schermen te horen is bij N-VA: waarom hebben ze zo lang geen formeel protest tegen het VN-migratiepact getekend? “Simpel: we wilden de premier niet in moeilijkheden brengen, en ons loyaal opstellen. Iedereen weet hoe belangrijk dat zitje in de VN-veiligheidsraad was voor Michel, en hoe hij z’n internationale carrière straks ziet. Wij wilden dat niet dwarsbomen.” Of dat de lezing is bij de andere meerderheidspartijen, valt zeer te betwijfelen, maar het tekent hoe de N-VA zich voelt: verraden.

Voor Marrakech toch iets beslissen

En dus komt de N-VA uit de emotionaliteit van een slapeloze nacht met vernieuwde vastberadenheid terug: “Na gisteren gaan we vandaag niet opnieuw op hun kop laten zitten”. Het punt ‘VN-migratiepact’ is nu voorgehouden voor een nieuwe ministerraad die nog voor het vertrek van de premier zou moeten volgen. Maar meer dan waarschijnlijk is er vooral bilateraal topoverleg tussen de premier en zijn vicepremiers, om er zo uit te komen.