Het NRC pakt vandaag uit met “Systeemfout België” op de voorpagina en een spread van twee pagina’s waarin een beeld van ons land geschetst wordt als een dystopisch, bijna post-apocalyptisch macaber stort. Het is daarom dat de Hollanders hier komen wonen maar wij amper naar daar trekken, zeker? 

“De wegen zijn kapot, justitie gaat failliet en er dreigt een tekort aan stroom. België is een land vol problemen. Waarom gaan de Belgen vandaag dan demonstreren tegen een regering die belooft de problemen op te lossen?” lezen we. Volgens de Nederlanders is het niet te snappen dat er oppositie is tegen de plannen van de regering Michel. Want: “België kampt namelijk met chronisch achterstallig onderhoud.”

België is een macabere film

Er worden in het artikel een aantal zaken opgesomd die symptomatisch zouden zijn voor “de buitenstaander die dat nieuws tot zich neemt bij een kiosk op station” en “zich waant zich in het decor van een macabere film”. 

Wat zijn die symptomen? Wel, het eerste wat het artikel aanhaalt, is het aantal verkeersslachtoffers die vallen in ons land. 384 doden in 2013. Dat zijn er, wie kan het ontkennen, veel te veel uiteraard. Alleen, we zijn het even gaan opzoeken bij het Nederlandse CBS (Centrale Bureau voor Statistiek) en blijkt dat er bij onze noorderburen vorig jaar 570 doden in het verkeer vielen. 

Tweede symptoom: de stroomtekorten. Ook daar: zou inderdaad niet mogen, de kans op stroomtekort deze winter. Alleen: voor zover we weten zijn ze ook nog niet gebeurd. 

“Regelrechte horror”

Tussendoor krijgen we nog een griezelig plaatje van verval voorgeschoteld: “Door de wachtlokalen op de perrons jaagt de wind. Trappenhuizen brokkelen af, het houtwerk is kapot. Gaat de reis vervolgens van Brussel-Noord naar Kunst-Wet, het drukst bezochte metrostation van Europa’s hoofdstad, dan wordt de macabere film regelrechte horror. Elektriciteitskabels komen uit gaten in het perron omhoog waarna ze via roestige spijkers in de wand verder worden geleid. Wie niet goed oplet struikelt over een stekkerdoos naast de roltrap die niet werkt. Een enkele tl-bak verblindt de reiziger die zoekt naar een uitgang.”

“Spiegels en nummerborden trillen los op Belgische wegen”

Of dit: “Op weg vanuit Nederland naar het zuiden kom je naast de onzichtbare grens een voelbare tegen. Het gladde, goed onderhouden asfalt van Nederland maakt plotseling plaats voor een stuk gatenkaas. Op de Belgische wegen is het bijna onmogelijk om je auto in goede staat te houden. Spiegels en nummerborden trillen los, ontelbare geklapte banden liggen op de vluchtstroken.”

Bovendien: “Een buitenstaander die een Belgische krant openslaat, vindt het niet raar dat de regering flink wil ingrijpen.” Nou ja. 

“Belgen zijn anarchisten”

Het artikel gaat verder met te stellen dat het allemaal komt door onze wafelijzerpolitiek (wat voor een stuk ook wel zo is natuurlijk), iets waar “politici altijd mee wegkwamen. Altijd had iemand anders het gedaan. België is daarom een systeemfout. Met die boodschap boekte de N-VA in mei een enorme verkiezingswinst. De nieuwe Belgische regering wil nu om te beginnen de geldpot vullen. Dat betekent: miljardenbesparingen.

Maar, omdat wij “anarchisten” zijn (zo staat het er zelfs als tussentitel) gaat dat niet lukken volgens onze Nederlandse collega’s. Ze halen een aantal “experts” boven om dat te staven.

Laat-maar-waaien

Marc Hooghe, professor aan de Katholieke Universiteit Leuven, mag dit zeggen: “Eén van onze Latijnse tradities is: laat-maar-waaien. Daar voelen Walen én Vlamingen zich goed bij.” De fout die de nieuwe regering volgens Marc Hooghe maakt, is “dat ze te dicht bij de burger komt want Belgen zijn anarchistisch van aard”, zegt de hoogleraar. “Ze houden de overheid graag op afstand. De Belg zegt: ‘Regering, blijf van ons imperfecte land af!’ Als een politicus ambities vertoont is de eerste reflex: hoe kunnen we dat saboteren? Men wil de ruimte houden om zijn eigen ding te doen.”

En: “In België is het belangrijk dat je eigen huis en tuin er goed uitzien, maar níét de ruimte die van iedereen is. Belgen kunnen goed leven met verwaarlozing.”

Ze zijn er toch niet echt vies van

Nu, Nederlanders zijn er dan toch niet vies van. Er wonen ongeveer 36.000 Belgen in Nederland, maar er wonen meer dan 140.000 Nederlanders bij ons. Meer dan een verdubbeling de jongste 20 jaar. Volgens het Nederlandse Centrale Bureau voor Statistiek zijn de belangrijkste motieven die Nederlanders opgeven waarom ze naar België trekken: de goedkope woningen, relatievorming, rust en ruimte. Profiteren om minder belastingen te betalen en van de sociale zekerheid staat daar niet tussen, zoiets ga je wellicht ook niet aan de grote klok hangen, zelfs als Hollander.

Economie in Nederland: nougatbollen

Er is meer. Het aantal Nederlanders dat in België komt werken, is vorig jaar opnieuw hard gestegen. In 2013 waren er 41.984 Nederlanders die werkten in België, een stijging van 28,8 procent ten opzichte van 2011. Bovendien staan er zo’n 47.000 Nederlandse werklozen bij het UWV (onze VDAB) ingeschreven om over de grens te werken, een vertienvoudiging de jongste drie jaar. 

Wat ons brengt bij de crisis. De Nederlanders mogen ons dan wel verwijten dat er “niet toegekomen is aan economische hervormingen door voor veel buitenstaanders (en ook voor veel Belgen) onbegrijpelijke kwesties” (wat wel zo is), alleen, het is niet echt dat ze veel hebben om zelf over te stoefen. Een schamele groei van 0,2 procent dit jaar (in tegenstelling tot de voorspelde 0,9 procent) en een werkloosheid die eind 2016 nog altijd twee keer hoger zal zijn dan in 2008. In Nederland bedraagt het begrotingstekort uiteindelijk ook 2,7 procent. 

Heikel punt en nuance

En da’s nu even een heikel punt, niet? In Nederland zijn de rigide besparingen de jongste jaren al fors ingevoerd, en er is weinig concreets dat aangeeft dat het echt iets heeft uitgemaakt. Misschien is dat de nuance die ze even missen momenteel in Nederland.

Bovendien moeten ze in Nederland ook niet echt trots zijn op hun politieke klimaat. Ongeveer 15 procent van de Nederlanders stemt uiteindelijk voor de – laten we braaf zijn en het houden op de – populistische PVV van Geert Wilders. Nog eens zes à zeven procent stemt op de voor ons echt wel weirdo’s van de ChristenUnie. Een partij die tegen homo’s is, vloekverboden heeft ingevoerd in de gemeentes waar ze verkozen zijn en waarvan de leden geloven dat evolutieleer een verzinsel is. Wij mogen dan ook eens goed lachen, he, beste buren.