Adil en Bilall, het onafscheidelijke duo, werkt momenteel aan hun derde langspeelfilm Patser die begin 2018 uitkomt. Daarin besluiten vier vrienden om een cokedeal te saboteren en de drugs zelf te verpatsen. We gingen een kijkje nemen op de set voor één dag – het Antwerps justitiepaleis – en maakten ook een praatje met Adil El Arbi en acteur Nabil Mallat.
Voor Patser is de plaats van actie na twee films in het Brusselse verplaatst naar Antwerpen. En dat is uiteraard niet zomaar.
Adil El Arbi: Ik ben geboren en opgegroeid in het Antwerpse dus ik heb hier altijd willen draaien, Antwerpen heeft een heel erg filmisch karakter vind ik dat, ondanks alles, toch nog onderbenut blijft. Daarnaast leende het verhaal zich heel erg goed tot een shoot in Antwerpen. Patser is min of meer gebaseerd op een waargebeurd verhaal, dat zich afspeelde in Antwerpen. En Antwerpen heeft ook zijn haven en is de cocaïnehoofdstad van Europa, met de haven als draaischijf, elementen die in Patser heel erg aan bod komen.
Het vorige dat jullie gedaan hebben was de regie van twee afleveringen van Snowfall. Hoe was die ervaring?
Adil El Arbi: Langs geen kanten te vergelijken met wat we hier doen. We maken films in Europa en we zijn televisie gaan maken in Amerika. Dat zijn twee gigantische stappen die we hebben gezet. We hebben er wel door geleerd dat we de creatieve vrijheid die we hebben, moeten koesteren. Als we daar iets anders wilden doen, wilden veranderen, moesten we onze zaak echt bepleiten. “What’s the story”, vroegen ze dan en dat heeft ons heel erg doen stilstaan bij elke beslissing die we namen. We hebben dat ook wel mee naar hier genomen. Vroeger deden we de dingen onbewust of “omdat dat cool is!” Nu staan we meer bij de dingen stil.
Twee films, twee televisie-episodes in Amerika en een derde film onderweg: heb je nu het gevoel dat jullie gegroeid zijn als regisseurs?
Adil El Arbi: Sowieso, je leert altijd bij. Maar da’s geen garantie dat Patser onze beste film tot nu toe wordt. Voor hetzelfde geld gaan we kei hard op onze bek, want we groeien, maar dat neemt ook dat je veel meer risico’s gaat nemen. We zijn voor Patser veel dingen aan het proberen die we eerder nooit gedurfd zouden hebben.
Hierna gaan jullie voor een paar dagen opnemen in Tanger, in Marokko. Met de hele filmcrew naar het buitenland voor één van jullie films. Da’s ook voor het eerst.
Adil El Arbi: Dat gaat spannend zijn. Dat gaat cool zijn, visueel. Het gaat guerrilla style zijn en het gaat een ontdekking zijn. Ik kijk er naar uit!
Jullie zijn erg goed in casting én kaarten daarmee meteen ook een pijnpunt aan in de Vlaamse tv- en filmwereld. Jullie zijn mede-eigenaar van Hakuna Casting, een bureau dat zich specifiek richt op acteurs met een exotische etnische achtergrond. Voor Black zijn jullie zelf de mensen van de straat gaan plukken. Martha Canga Antonio, de hoofdrolspeelster uit Black had vooraf nooit geacteerd en werd overal bejubeld. Nabil Mallat was voor Image geen acteur. Gaat het ondertussen makkelijker om mensen te vinden?
Adil El Arbi: We zijn het eens nagegaan: we hebben al zestien acteurs laten acteren die nog nooit hadden geacteerd. We hebben bewezen dat het kan, dat er nog massa’s onontgonnen talent rondloopt. We hebben in het verleden zelfs al speciaal rollen geschreven voor een personage dat er voordien niet was, gewoon omdat het talent dat we vonden te groot was om het te negeren. We hopen ook dat dat motiveert om niet alleen in onze films te spelen, maar ook verder te gaan. Het voordeel is: de mensen kennen ons nu, weten ons wel te vinden.
Ik moet er iets van zeggen omdat ik het zo geweldig grappig vind. Je hebt een t-shirt aan met als opschrift “I’m Muslim, don’t panic”, in het justitiepaleis.
Adil El Arbi: Een vriend van mij droeg het, daar heb ik het gezien en het zegt heel veel hé. Het is grappig, dat is het belangrijkste, maar ik ben best ook wel trots op mijn religie en mijn origine. Wij, moslims, zijn ons er ook van bewust dat het niet zomaar is dat sommige mensen echt bang zijn van ons en onze religie. De beste manier om dat bespreekbaar te maken is volgens mij door er op die manier mee om te gaan: met humor.
“Allemaal samen meedoen aan de Ramadan”
Wie ook terug rondloopt op de set van Paster is Nabil Mallat, de hoofdrolspeler uit Image. In Patser staat hij aan de andere kant van de wet, als politieagent, en daar is hij zelf heel erg blij om.
Nabil Mallat: Ik heb een heel belangrijke rol als Yasser, politieagent in Antwerpen. Ik mag totaal het tegengestelde spelen van in Image. Toen koesterde mijn personage een haat tegen de politie. Nu speel ik een agent die altijd aan de goede kant van de lijn staat. Iemand waarop je altijd kan rekenen om het goede te doen. Dat die politieagent een politieagent is met Marokkaanse roots, is niet te onderschatten qua belang.
Jij bent één van die acteurs die Adil en Billal zelf hebben gevonden en aan het acteren hebben gezet. Hoe gaat het nu?
Nabil Mallat: Het gaat. Ik ben die jongens heel erg dankbaar, ik heb alles aan hen te danken. Moest je me vijf jaar geleden gezegd hebben dat ik nu acteur zou zijn, ik zou je uitgelachen hebben in je gezicht. Ondertussen heb ik toch ook maar mooi in Cordon gespeeld en sta ik hier in mijn tweede film. Adil en Billal veranderen echt dingen. Ze geven acteurs met een andere etnische achtergrond een gezicht en een stem, waardoor scenaristen ook meer van dat soort personages gaan schrijven. Het beweegt nu allemaal. Ik hoop dat ik daarin een pad kan vinden.
Een deel van de opnames van Patser verliepen tijdens de Ramadan. Het was verschrikkelijk warm. Hoe was dat voor jou?
Nabil Mallat: Ik vond het zelfs een mooie ervaring. We zijn de Ramadan al gewend van kinds af, we nemen de Ramadan mee naar onze job dus is het maar normaal dat we dat hier ook deden. De Ramadan is altijd moeilijk, het is een beproeving, maar het zorgt ook voor zelfdiscipline en verbroedering. Ik vond het ook echt wel een ervaring om al vastende te acteren. Er liepen ook heel wat mensen rond op de set die aan het vasten waren dus om dan ’s avonds samen aan tafel te gaan zitten om de maaltijd te delen: dat heeft voor veel mooie momenten gezorgd.