Een relatief kleine asteroïde met een diameter van ongeveer 2 meter, die de naam 2022 EB5 kreeg, werd 2 uur voordat hij op de aarde neerstortte, ontdekt.

De asteroïde werd opgemerkt door astronoom Kristian Sarneczky van het Piszkéstető-observatorium in het noorden van Hongarije. “Dit is waarschijnlijk een eenmalige ervaring”, zei de asteroïdejager aan Space.com.

Het “Scout”-systeem van Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA beoordeelde de gegevens van Sarneczky’s waarneming daarna op van inslaggevaren. Zo’n 30 minuten na de ontdekking van de ruimterots bleek dat hij slechts twee uur verwijderd was van een botsing met de atmosfeer van de aarde.

“Scout had slechts 14 waarnemingen over 40 minuten van één observatorium om mee te werken toen het object voor het eerst als een inslagobject identificeerde. We waren in staat om de mogelijke inslaglocaties te bepalen, die zich aanvankelijk uitstrekten van West-Groenland tot voor de kust van Noorwegen”, zegt Davide Farnocchia, een navigatie-ingenieur die Scout ontwikkelde, op de NASA-website.

“Naarmate meer observatoria de asteroïde volgden, werden onze berekeningen van zijn baan en inslaglocatie nauwkeuriger.” De rots desintegreerde in de atmosfeer boven de Noorse Zee.

Planetaire defensie

Asteroïden van de grote van 2022 EB5 worden bijna nooit opgemerkt door het monitoringsnetwerk van de NASA. Het zou nog maar de vijfde keer ooit zijn dat een asteroïde van deze groottecategorie zou zijn opgemerkt vóór de inslag op aarde.

“Kleine asteroïden zoals 2022 EB5 zijn talrijk, en ze komen vrij vaak in de atmosfeer terecht – ongeveer elke 10 maanden”, zegt Paul Chodas, de directeur van Center for Near-Earth Object Studies (CNEOS) van de NASA.

“Maar heel weinig van deze asteroïden zijn daadwerkelijk in de ruimte gedetecteerd en uitgebreid geobserveerd voordat ze insloegen, in principe omdat ze heel zwak zijn tot de laatste paar uur, en een survey-telescoop moet precies de juiste plek aan de hemel op het juiste moment observeren om er een te kunnen detecteren”, aldus Chodas.

De waarneming stelde volgens de NASA  “de planetaire defensiegemeenschap in staat haar capaciteiten te oefenen. Het gaf dan ook enig vertrouwen dat de botsingsvoorspellingsmodellen van CNEOS zeer goed in staat zijn informatie te verstrekken over de reactie op de mogelijke inslag van een groter ruimteobject.”

(lp)