De Belgische metalband Exoto is een raar beestje. In 1996 stopte de Molse groep abrupt op de vooravond van een mogelijke internationale doorbraak, maar vorig jaar kwamen de leden officieel opnieuw samen. En nu stoppen ze na amper een jaar al opnieuw, deze keer ‘voor echt’. Maar voor het doek definitief valt, volgt nog een afscheidsoptreden én een cd. Dat moet zanger Chris Meynen toch eens uitleggen.

Maar eerst het goede nieuws. Want wat mogen de fans verwachten van de nieuwe cd Beyond the Depths of Hate? “Hij bevat 13 à 14 nummers, waaronder twee van onze allereerste demo plus een soort best of van onze cd’s”, luidt het. “En ook nog drie à vier nieuwe tracks, die wel moderner worden dan ons oud werk zonder dat typische Exoto-karakter te verliezen.” Over wat dan zo typisch Exoto is, moet Chris even nadenken. “Dat weet ik eigenlijk zelf niet. Goeie vraag,” lacht hij. Maar het wordt al snel duidelijk dat het gitarist en songschrijver Flip Boonen is. “Een echte crack”, zegt Chris. “Hij speelt gitaar, hij kan bas, speelt klassieke instrumenten zoals piano… Hij heeft ook een brede smaak, waardoor we net iets anders klinken: een beetje Morbid Angel, een beetje Slayer, maar toch met een Exoto-tintje.”

“Dat speelde in ons voordeel omdat we zo boven het maaiveld uitstaken. We waren niet hetzelfde als al die eenheidsworst, maar dat speelde tegelijk misschien ook wat in ons nadeel. We zijn alleszins altijd muziek blijven spelen die we zelf goed vinden,” vertelt de frontman.

En het moet gezegd: we zouden nu niet over Exoto schrijven als de muziek ervan slecht was. De technische deathmetal met de frisse gitaarpartijen van cd’s Carnival of Souls en A Thousand Dream Ago is niet gedateerd, al hoor je aan het geluid natuurlijk wel dat ze niet gisteren zijn opgenomen. We zagen de groep vorig jaar bovendien aan het werk tijdens het reünieoptreden, en daar bleek dat Exoto ook live retestrak klinkt en nog zeker relevant is. 

Stoppen, herbeginnen en opnieuw stoppen

Waarom houdt de groep er dan opnieuw mee op? Dat blijkt altijd al het plan geweest toen Exoto besloot een reünie te houden. Die kwam er overigens na een weddenschap op de Graspop Metal Meeting, waar Chris security doet en iemand hem aansprak over een reünieoptreden van zijn voormalige groep. “Ik had pas de Facebookpagina voor Exoto opgericht, die toen drie of vier likes had, en zei dat we een reünieoptreden zouden doen wanneer ze 200 leden had. Toen hebben een paar mensen zich daar achtergezet en is de bal aan het rollen gegaan. We zijn dan gaan repeteren, en dat klikte goed, ook persoonlijk. Maar de afspraak was sowieso om het bij één jaar te houden, om de optredens aan te nemen die we graag doen. Want als we iets doen, willen we het goed doen. Het is alles of niets.”

En zo belanden we bij de reden waarom Exoto er in 1996 überhaupt mee kapte. “We zijn in 1989 begonnen, waarna het snel ging, zowel in België als internationaal,” zegt Chris. “De interesse voor onze death/trash was iets aan het afnemen ten voordele van grind en black, maar we waren toch goed bezig en hadden bij het Duitse label Black Mark een platencontract voor drie cd’s in vijf jaar. A Thousand Dreams Ago was daar de eerste van. We konden openen voor Slayer in Vorst Nationaal, hadden een videoclip in de running, konden bij de Tweemetersessies van Studio Brussel gaan spelen.” 

Exoto kon ook Europees gaan touren, maar niet alle groepsleden zagen dat zitten. “Ofwel moesten we ermee kappen, ofwel doorgaan maar dan wel stoppen met werken. Flip was toen al vader, en had een tweede kind op komst. Hij koos voor veiligheid, en gaf als doorslaggevende reden de afnemende interesse voor ons muziekgenre.” Hem vervangen zag de groep niet zitten. “We hadden al 50, 60, 70 audities gedaan om een tweede gitarist te vinden die het materiaal kon spelen”, zegt Chris. “Het had weinig zin om nog verder te gaan.” 

Nog steeds populair

Denkt de band niet aan wat had kunnen zijn? “Nu zo niet meer”, stelt Chris. “We zullen nooit weten waar we hadden kunnen eindigen. Toen was metal ook meer underground. Nu hadden we veel meer potten kunnen breken”, denkt de zanger, die toch verbaasd is over de interesse die nog steeds bestaat voor zijn band. Onlangs vond de zoon van hun voormalige platenbaas namelijk nog 250 exemplaren van het uitverkocht geachte Carnival of Souls uit 1994, en die gingen vlot de deur uit. “We kregen bestellingen uit Colombia, Spanje, Portugal, Singapore”, vertelt Chris. “Iemand moest zelfs 27 euro transportkosten betalen voor een album met een shirt, terwijl de cd slechts 12 euro kost.”

Nieuwe cd

Deels door die belangstelling besloot de groep een nieuwe cd op te nemen. “Het oorspronkelijke plan kwam eigenlijk van Flip, die de nummers van onze huidige set in goede kwaliteit wou opnemen aangezien we ze toch kenden”, klinkt het. “Molly, die de oorspronkelijke opnames van de eerste cd niet indrumde, sprong mee op de kar, enzovoort.” Bovendien kreeg de band van enkele labels in Polen, Tsjechië en Finland de vraag of ze Carnival of Souls opnieuw mochten uitbrengen, ook op vinyl. En die bleken ook interesse te hebben in nieuw materiaal.

“Het is dus eigenlijk een hobbyproject dat is uitgelopen”, legt een enthousiaste Chris uit. Want hij is hoorbaar opgetogen met de ruwe opnames, die volgens hem zelfs zonder mix al een pak beter klinken dan de twee cd’s. De lancering heeft wel vertraging opgelopen, waardoor Beyond the Depths of Hate niet klaar zal zijn voor het afscheidsoptreden op 29 maart. “We mikken op eind april”, luidt het.

Afscheid

Op 29 maart valt dus definitief het doek voor Exoto met een optreden in De Bogaard in Geel, waar die avond ook King Terror en Agathocles spelen. Er zijn nog kaarten beschikbaar, al zijn de 100 tickets (van de 250) die Exoto zelf reserveerde al de deur uit. Heeft de groep iets speciaals gepland? “Speciaal wordt het sowieso”, zegt Chris. “We zijn al eens gestopt in 1996, maar toen konden we geen afscheidsoptreden houden. Nu wel. Het is ook speciaal omdat Didier (Mertens, de vorige drummer, nvdr.) gestorven is in 1994, en zijn laatste optreden met Exoto in de Bogaard was. We dragen altijd een nummer aan hem op, en ook Thoughts (op A Thousand Dreams Ago, nvdr.) is opgedragen aan hem. Dat hebben we nu wat herwerkt.” 

Gedaan is gedaan

En dan volgend jaar opnieuw een reünie? “Het is een definitieve nee, zelfs voor Graspop”, stelt Chris vastberaden. Zou de groep écht Graspop afwijzen? “De verleiding zal groot zijn, en het zal pijn doen”, lacht Chris. “Maar we zijn verschillende mensen. We snàkken niet naar 29 maart, maar het is goed geweest. Het moet ook niet 30 maart zijn. We amuseren ons op de repetitie, en we amuseren ons op het podium. We hebben lol, maar als iemand na de repetitie vraagt om samen een  kebab te gaan eten, dan gaat niemand mee.” De zanger mist duidelijk de kameraadschap van de begindagen, toen de leden nog geen andere verplichtingen hadden. Hij benadrukt wel dat de sfeer goed zit, maar verzekert ook dat Exoto “duizend procent stopt op 29 maart”. 

En wat daarna? “Het enige wat eventueel nog in de lucht hangt is een samenwerking van Flip en ik. Heel misschien een andere groep, meer extremer, meer modernere deathmetal. Ook andere groepen hebben al gevraagd of ik niet bij hen kom zingen…” Nee, het hoofdstuk Exoto wordt over twee weken echt wel afgesloten. “We hebben nu de kans om in schoonheid te eindigen, dat had ik drie-vier jaren geleden nooit durven dromen.”