De Belgische regering heeft beslist om de werkloosheidsuitkeringen te beperken tot maximaal twee jaar. Dat heeft een impact op zo’n 100.000 langdurig werklozen, vooral in Wallonië. De hervorming kadert in een bredere besparingsoperatie en moet de activering van werkzoekenden bevorderen.
Momenteel ontvangen werkzoekenden in België tot 65 procent van hun vorige loon, met een minimum- en maximumbedrag en een geleidelijke afbouw afhankelijk van hun gezinssituatie en arbeidsverleden. De nieuwe maatregel bepaalt dat werknemers die in de afgelopen drie jaar minstens één jaar hebben gewerkt, recht hebben op een basisuitkering van één jaar. Voor elke extra vier maanden werk binnen die periode krijgen ze een maand extra uitkering, met een maximum van twee jaar.
Een uitzondering wordt gemaakt voor werklozen ouder dan 55 jaar met een voldoende lang arbeidsverleden. Zij behouden hun uitkering zoals voorheen.
Vooral Wallonië zwaar getroffen
Uit cijfers van federaal minister van Werk David Clarinval blijkt dat ongeveer 320.000 werklozen onder de 55 jaar vallen. Daarvan zijn er 100.000 al langer dan twee jaar werkloos en verliezen ze door de nieuwe maatregel hun uitkering. Wallonië wordt het hardst getroffen, met bijna de helft van de betrokken werklozen (46.580). Vlaanderen telt 26.656 getroffen werklozen en Brussel 26.866.
Clarinval wijt deze regionale verschillen aan een verschil in mentaliteit. “In Wallonië beschouwen sommigen werkloosheid eerder als een levenslange situatie dan als een tijdelijke fase”, aldus de minister. Hij wijst erop dat bijna de helft van de langdurig werklozen al meer dan vijf jaar zonder job zit, en dat meer dan 16.000 werkzoekenden zelfs al tien jaar werkloos zijn.
Overgangsmaatregelen en kritiek
Om de gevolgen van de maatregel te verzachten, werkt de regering aan overgangsmaatregelen. Vooral cd&v en Vooruit pleiten voor een verlenging van de uitkeringsperiode voor werkzoekenden die zich omscholen naar knelpuntberoepen. Sommige van deze opleidingen kunnen immers drie tot vier jaar duren.
