Halverwege je twintiger jaren zijn en niet weten wat je wil of verwacht van het leven, daar draait Cha Cha Real Smooth in wezen om. Dat mag dan misschien wel zo zijn voor het personage Andrew, maar is niet helemaal het geval voor de hoofdacteur, regisseur en scenarist van deze prent. Cooper Raiff is er nog maar 25 en nu al één van de meest veelbelovende figuren in de filmindustrie.

Het aantal films die op AppleTV+ te vinden zijn, zijn ongeveer op één hand te tellen. Maar de streamingdienst scoorde eerder dit jaar al wel sterk door CODA vanuit een underdogpositie de Oscar voor Beste Film te doen winnen. Ze zijn daarmee ook de allereerste streamingdienst die op de grote Oscars de hoofdprijs wist te winnen.

Cha Cha Real Smooth is een film in dezelfde strekking: charmant, met sterke personages en geproduceerd vanuit een onafhankelijke positie. De film won de publieksprijs op het gerenommeerde Sundance Film Festival en werd door Apple gekocht voor vijftien miljoen dollar.

Cooper Raiff speelt zelf Andrew, een jongeman die zijn studies heeft afgerond, maar sindsdien zoekende is. Hij werkt zonder al te veel passie in een hamburgertent en woont bij zijn moeder en haar nieuwe vriend, terwijl hij een kamer deelt met zijn jongere broer. Andrew lijkt niet echt te weten waar zijn talenten liggen, tot hij ontdekt dat hij het wel goed lijkt te doen als “party starter” op bar mitswa’s. Op één van die feestjes ontmoet hij Lola (Vanessa Burghardt), een meisje met autisme, en haar moeder Domino (Dakota Johnson). Met beide klikt het meteen erg goed.

Cooper en Andrew

Als je zo onder het lof bedolven wordt dan Raiff nu bij zijn tweede film en je bent er nog maar 25, dan loop je het risico om naast je schoenen te gaan lopen en arrogant te worden. Niets is minder waar bij deze jongeman. De jongeman is regisseur van zijn eigen werk tegen wil en dank: in een stuk in New York Times staat te lezen hoe hij voor zijn eerste film Shithouse – gebaseerd op zijn eigen kortfilm – een dozijn anderen had aangesproken om de regie van zijn project over te nemen. Maar niemand wilde en dus deed hij het uiteindelijk toch maar zelf. In hetzelfde interview zegt Raiff over zijn regie: “I think it’s about me not wanting to be alone.”

Op dezelfde manier wilde hij niet acteren in zijn eigen film. Het was Dakota Johnson die daarop aandrong omdat ze – terecht – opmerkte dat Cooper gewoon over zichzelf had geschreven. Want er zit wel wat Andrew in Cooper en wat van de schijnbare zelfzekerheid van Cooper in Andrew. Op dezelfde manier lijken ze door het leven te fladderen. Iedereen lijkt Andrew graag te zien en met mensen omgaan lijkt voor ‘m de meest evidente zaak ter wereld. Terwijl hijzelf het gevoel heeft maar wat aan te modderen.

Zijn jonge broer David (Evan Assante) kijkt naar zijn grote broer op en vraagt ‘m dus om advies rond zijn eerste kus. Andrew geeft ‘m die, maar verzint zijn “lessen” ter plekke. Het is het voorwerp van een ruzie tussen de twee broers en één van de meest pijnlijke scènes in de film.

Pureestampers

Het is die (schijnbare) gemakkelijkheid die zowel Lola als Domino ook bij ‘m voelen. Voor Andrew lijken de twee vooral een toekomstpiste: een gezin waarin hij zich goed voelt en waar hij naar zijn gevoel makkelijk kan instappen. De scènes waarin hij in interactie gaat met Lola en interesse toont voor haar collectie pureestampers of voor het eerst over haar rug mag wrijven, zijn aandoenlijk. En hoewel het flirten tussen Andrew en Domino eerst wat ongemakkelijk voelt, wordt ook die wederzijdse aantrekkingskracht meer verduidelijkt naarmate de film vordert: ze worden beide aangetrokken door het onbekende, en hoe makkelijk de dingen lijken zolang ze onbekend zijn.

Dat klinkt heel zwaar, maar dat is Cha Cha Real Slide net niet. Eén van de grote talenten van Cooper Raiff is het schrijven van natuurlijk klinkende dialogen en Grote Gesprekken zo laten klinken alsof je ze zelf zou kunnen voeren. De zwaarte neemt hij dan weer weg door humor, geen schaterlachhumor maar het soort humor die een beladen situatie kan ontmantelen.

Zonder het einde te verklappen: hier kiest Raiff niet voor het cliché happy end, maar voor een einde dat zowel bevredigend en logisch aanvoelt als bedroeft maakt. Het maakt dat Cha Cha Real Slide nog meer dan een beetje is blijven hangen bij ons.

Score: 8/10
Cha Cha Real Smooth is nu te bekijken via AppleTV+.