Minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) wil Coyote, het systeem dat flitscontroles doorgeeft, verbieden in Vlaanderen. Die betalende dienst pochte in juni dat ze 1 miljoen gebruikers in België hebben, Weyts reageert daar nu op met een mogelijk verbod. Een beetje een absurde discussie, want de waarheid is dat Coyote vandaag al stevig achterhaald is: waarom zou je in godsnaam betalen voor info over flitscontroles als je Waze gratis kan gebruiken én zoveel meer krijgt?

Als je nog niet gehoord hebt van Waze, de mobiliteitsapp van Google, dan wordt dat dringend tijd. De app telt tientallen miljoenen gebruikers wereldwijd. Het systeem is even eenvoudig als gebruiksvriendelijk: duizenden gebruikers die de app hebben sturen in real time data naar Waze over hoe snel ze rijden. Op die manier zit Waze heel snel waar er opstoppingen zijn of niet.

Bovendien zit aan Waze een systeem waarbij gebruikers elkaar ook kunnen waarschuwen voor zowat alles dat op de weg gebeurt: ongevallen, hindernissen, vertragingen, maar ook politie die al dan niet verdoken opgesteld staat of flitscontroles aan het uitvoeren is.

De app is niet meteen bedoeld om die flitscontroles te vermijden, het is vooral een erg goed hulpinstrument om verkeersopstoppingen te ontlopen: in real time past het je route aan als je dreigt jezelf vast te rijden. Daarbij levert de combinatie van de data van Google Maps én die van de gebruikers in real time erg knappe resultaten.

Google heeft Waze niet ontwikkeld als ‘verkeersverklikker’, het is gigantisch veel meer. Waze is zo een logische stap in de datarevolutie die mobiliteit vanuit Silicon Valley overspoelt vandaag. In plaats van een massa “domme” of liever ongeïnformeerde individuele autobestuurders moet er een centraal gestuurd systeem komen. Liefst daarbij met wagens die zelf rijden en op basis van zo’n systeem beslissingen nemen over het verkeer. Dat daarbij meldingen over politieaanwezigheid binnenkomen, is niet meer dan normaal.

Betalen voor info die je ook gratis vindt?

Coyote is helemaal anders: het is puur begonnen als radarverklikker en draait daar vandaag ook grotendeels nog rond. Het is Frans van oorsprong en bestaat ook enkel in Europa. Er zit geen enkele grote technologische drive achter de ontstaansgeschiedenis van het toestel.

Dat was oorspronkelijk ook een fysiek bakje dat je aan de voorruit hangt in een eigen zendsysteem. Vandaag hebben smartphones dat soort systeem helemaal overbodig gemaakt, Coyote bestaat dus ook gewoon in de vorm van een app. Maar het meest fundamentele verschil met Waze en andere mobiliteitsapps is natuurlijk het feit dat je moet betalen voor Coyote.

En dat tikt echt wel aan: zo’n toestel (van nogmaals, bedenkelijk technologisch niveau) kost minimum 179 euro. Maar vooral, daarna moet je nog eens 12 euro per maand abonnementsgeld betalen. Enorm veel geld dus, voor diensten die gewoon gratis én beter zijn bij andere apps.

Je hoeft dus geen glazen bol te hebben of een techgoeroe te zijn om te kunnen voorspellen waar de rit gaat eindigen voor Coyote. Dat de Benelux-directeur Vincent Hébert komt aandraven om te pochen met z’n “miljoen Belgische gebruikers” is hem van harte gegund, maar de echte vraag is hoe snel Waze gegroeid is ten opzichte van hen. Cijfers daarover zijn er niet, zo transparant zijn de jongens van Google nu ook weer niet.

Een verbod is niet meer dan een achterhoedegevecht

Dat minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) nu plots een mogelijk verbod op Coyote uit z’n mouw schudt, is niet meer dan een achterhoedegevecht. Want uitwisseling van data over het verkeer tussen gebruikers op massale schaal ga je onmogelijk tegenhouden: het is een essentieel onderdeel van hoe mobiliteit zich ontwikkelt de komende jaren. Dat kan Weyts of gelijk welke minister van Mobiliteit bovendien onmogelijk verbieden: dan kan je evengoed het internet proberen verbieden. Dat is ook net wat Coyote in haar reactie op Weyts z’n uitval aanvoert.

Grote vraag is of systemen zoals Coyote op termijn nog veel plaats gaan hebben: betalen om info te krijgen die je ook gewoon gratis, accurater en sneller krijgt op een andere plek online … Niet meteen een succesvol model om je business op te baseren.