“Wat een mooie baby. Hij heeft helemaal de neus van je ex.” Een vrouw zou door de grond zakken van schaamte als ze dit hoort. En toch is het volgens onderzoekers niet helemaal uitgesloten. Wees gerust, de bewijzen zitten nog maar op het niveau van de fruitvliegjes, maar deze bizarre en angstaanjagende studie willen we jullie niet onthouden.

Nog een goede reden waarom je beter veilig vrijt wanneer je nog niet honderd procent zeker bent van je partner. Volgens een studie van de universiteit van Wales is het best mogelijk dat je kind trekjes van een vorige seksuele partner heeft. Ga het maar eens uitleggen aan je partner wanneer je baby op je ex lijkt. Uiteraard gaat het niet om een wetenschappelijk vastgesteld feit, maar is het een hypothese die de media (en de onderzoekers) graag trekken uit een ander, minder sexy onderzoek.

De theorie is immers enkel bewezen bij fruitvliegjes. Daar blijkt de grootte van het jong afhankelijk van de eerste partner waarmee de moeder paarde, eerder dan de tweede seksuele partner die verantwoordelijk is voor de bevruchting. Blijkbaar worden molecules uit de zaadjes van de eerste seksuele partner geabsorbeerd door onvolwassen eitjes in het vrouwtje en daar kunnen ze een invloed hebben op de latere voortplanting. Het is de eerste keer dat zoiets in het dierenrijk bewezen kan worden. Gelukkig zitten er nog heel wat trapjes tussen de mens en de fruitvlieg. Maar toch mogen we nog niet helemaal gerust zijn. 

Ook bij mensen?

“We wisten al dat bepaalde eigenschappen in families niet alleen worden beïnvloed door de genen die van ouders op kinderen worden doorgegeven. Er zijn ook verschillende niet-genetische erfmechanismen aan het werk die een invloed van het milieu op eigenschappen van een kind mogelijk maken”, zegt hoofdonderzoeker Dr. Angela Crean. “Nu weten we dus dat een mannelijke partner bepaalde eigenschappen kan overdragen op nakomelingen die door een andere partner verwerkt zijn. We weten nog niet of dit ook op andere soorten van toepassing is.”

Oef, maar toch… De Britse wetenschappers hebben wel aangetoond dat er iets in de natuur gebeurt waar we nog niet van op de hoogte waren. Andere wetenschappers stellen ons gerust. We moeten ons pas zorgen maken als deze conclusies ook op muizen van toepassing zijn. Zij vertonen immers meer gelijkenissen met mensen dan fruitvliegen. “In principe is het mogelijk voor zowat ieder dier dat zich intern voortplant, maar er zijn historisch gewoon geen bewijzen voor”, zegt Dr Stuart Wigby van Oxford University. Bovendien is het verschil tussen insecten en zoogdieren gewoon te groot, klinkt het nog.

Andere wetenschappers durven toch niet uitsluiten dat het principe ook bij mensen mogelijk is. Kortom, ze weten het dus niet. Toch maar eens goed in dat wiegje kijken…