De vierde afvaller van De Mol is bekend. Deze keer had de afvaller z’n lot in eigen handen – met een beetje hulp van de mol – maar dat kon niet baten. Coco werd betrapt en zo verdwijnt onze Spaanse furie uit het spel. Zo blikt Coco terug op haar avontuur.
Eigenlijk is er maar één gepaste uitspraak voor de afvaller van vanavond: Puta madre! Marta, Coco voor de vrienden, moest het spel verlaten. Ze had één goed antwoord gekocht van de mol, maar ze viel door de mand bij de andere kandidaten, waardoor ze dat voordeel niet kon gebruiken. Maar daar is Coco niet rouwig om: “Ik ben blij dat het niet gelukt is. Zo hoeft er niemand onterecht naar huis”.
Deal met de mol
Net zoals de meeste van haar medekandidaten, liet Coco zich verleiden tot het kopen van een goed antwoord. Maar ze kon niet goed verbergen dat ze net gelezen had dat ze de afvaller was. “Mijn eerste gedachte was: ‘Dat kan toch niet, het moet een fout zijn!’ (lacht). Ik was zo zeker van mijn mol dat ik niet kon geloven dat ik op een fout spoor zat. Ik zag alle kandidaten één voor één naar de laptop gaan om te zien of ze al dan niet de afvaller waren, en de opluchting op hun gezichten viel me op. Ik zat er helemaal naast, en zat helemaal in een tunnelvisie. Ik heb een beetje spijt van mijn ongeduld en mijn wil om de mol snel te willen ontmaskeren. Laat ons zeggen dat mijn buikgevoel het heeft gehaald van mijn verstand. En dat heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik niet langer in het spel ben gebleven.”
“Ik had natuurlijk ongelooflijk graag willen blijven, maar nooit ten koste van een andere medekandidaat die het niet verdient. En dat gevoel overheerste heel erg tijdens de discussie. Maar de deal was op dat moment natuurlijk wel gemaakt. Het leek me daarom niet meer dan eerlijk om niet al te fel weerwerk te bieden en de rest te laten beslissen. Mocht ik door het oog van de naald zijn gekropen, zou ik me echt heel erg schuldig gevoeld hebben. En trouwens: ik kan niet liegen.”
Maar afvallen blijft natuurlijk wel een moeilijk moment: “Het was pijnlijk, maar achteraf gezien begrijpelijk, aangezien ik wellicht helemaal fout zat. Ergens is het ook heerlijk dat ik het vandaag nog steeds niet weet, ook al heb ik een sterk vermoeden. Of ik zit natuurlijk in een andere, nieuwe tunnel (lacht).”
Vloeken
We zullen Coco vooral herinneren van haar vloekpartijen in het Spaans. “Ik had niet door dat ik zo vaak vloek, maar ik denk dat ik weet hoe het komt. Toen ik klein was, mochten we nooit vloeken. Behalve op zondag, want dan was het ‘spelletjesdag’ en was alles toegelaten. Een wekelijks ventilatiemoment waar we mochten vloeken en zeveren tegen alles en iedereen. En niemand nam er aanstoot aan want het was een spel. De Mol lijkt in dat opzicht op één langgerekte zondag uit mijn jeugd. Drie weken lang spelletjes spelen! Natuurlijk ga ik dan volop vloeken. (lacht) En zeg nu zelf: alles klinkt beter in het Spaans, toch?”
Dat vloeken kwam natuurlijk ook doordat Coco een zeer fanatieke speler was en altijd helemaal opging in de opdrachten. “Ik ben een vrij impulsief persoon maar probeer doorgaans rustig te blijven. Maar als
het over spelletjes gaat, dan word ik nogal snel ongeduldig als het niet vooruit gaat (lacht). Dan kan ik nogal direct zijn. Ik bedoel dat nooit slecht, en ik kan ook snel weer met mezelf lachen als ik zelf in de fout ga. En al helemaal als het spel achter de rug is.”
“Ik heb de mol zelf duidelijk onderschat. En de psychologische vermoeidheid die je na een tijdje bekruipt, want het spel stopt werkelijk nooit in je hoofd. Je bent constant aan het speuren en kan per definitie niemand echt vertrouwen. Daar had ik in het begin even moeite mee. Maar dat duurde niet lang, omdat ik er al snel van overtuigd was dat ik de mol gevonden had. (lacht) Als voorbereiding heb ik alle seizoenen gebingwatcht! Ik dacht dat dat genoeg voorbereiding zou zijn, maar uiteindelijk blijkt elk seizoen toch weer heel anders te zijn. Misschien had ik me dus beter helemaal niét voorbereid. Of toch: op dat lopen. Een aanrader (lacht).”
Avontuur van m’n leven
De vrienden en familie van Coco steunden haar tijdens haar deelname. “Ze waren heel blij voor me, omdat ze weten dat ik elk avontuur omarm. Al was iedereen ook wel verbaasd dat ik mijn deelname zo lang had weten te verzwijgen, want ik sta doorgaans bekend als een open boek. Mijn mama is ook heel trots dat ik alles doe wat zij niet heeft kunnen doen, dus dat is voor mij de grootste eer.”
Na haar eliminatie keerde Coco niet meteen terug naar België. “Ik ben even gaan uitblazen en genieten op Mallorca. De hele tijd bleef ik wel aan mijn medekandidaten denken en aan het zotte avontuur dat we samen hebben beleefd. Wat overheerste was en is dankbaarheid. Dat ik mocht deelnemen, en dat ik hen allemaal mocht leren kennen. Het allerleukste vond ik de ervaring, de vrienden voor het leven, het eten, alles! Elke opdracht, elke dag: alles was daar een constante verrassing. Het was tot nu toe het avontuur van m’n leven. Absoluut! En ik zou me er morgen opnieuw voor inschrijven.”