We hebben er jarenlang op moeten wachten, maar samen met de nieuwe Nintendo Switch is ook de volgende Zelda-titel gelanceerd: Zelda Breath of the Wild. En als een game een console moet lanceren, dan mag het wel iets meer dan gewoonlijk zijn. Dat is het minste wat je kunt zeggen over de nieuwe Zelda-game. Nintendo heeft al z’n kennis uit de vorige edities samengegooid en het meest ongelooflijke avontuur ooit gemaakt.

De Wii U zal officieel nooit z’n eigen Zelda-titel gehad hebben. Dat was aanvankelijk wel de bedoeling, maar deze nieuwe Zelda liet op zich wachten. Toen kwam er sneller dan verwacht een nieuwe console, de Switch. Dus namen ze de beslissing om Zelda Breath of the Wild nog een keer uit te stellen tot de lancering van de volgende Nintendo-telg. Gelukkig worden de eigenaars van een Wii U niet vergeten en kwam de game ook uit voor die console, maar officieel zal die Wii U dus enkel knappe remakes van oude Zelda-titels hebben.

Enorme open wereld

Daarmee is ook zowat alles over de Wii U gezegd, maar met de Switch wil Nintendo de sombere jaren achter zich laten en naar de toekomst kijken. Dan is die nieuwe Zelda alvast een uitstekend begin. We hebben de game niet op Wii U gezien, dus willen we zeker geen uitspraken over een eventueel verschil in kwaliteit doen. De beelden die op het internet circuleren doen echter wel vermoeden dat de beide consoles ongeveer hetzelfde resultaat opleveren. De Switch is natuurlijk wel handiger en verslavender, omdat je Zelda nu overal kunt meenemen en gewoon als handheld verder kunt spelen.

En dat is nuttig, want je gaat echt heel lang bezig zijn om alles in dit spel te ontdekken. Mocht iemand ons vertellen dat Nintendo deze Zelda-game samen met Ubisoft heeft ontwikkeld, zouden we het meteen geloven. Er zitten namelijk een pak eigenschappen in die we gewend zijn tegen te komen in titels van die ontwikkelaar: een enorme open wereld waarin je vrij kunt rondlopen, torens die je moet vinden en beklimmen om nieuwe delen op je wereldkaart te laten oplichten, etc.

Als er één woord op de blueprint van deze game stond, dan was het wel ‘groots’. De uitdaging om een quasi perfect spel nog perfecter te maken heeft Nintendo naast zich neergelegd, maar ze hebben het concept gewoon nog uitgebreid. Niet door plots online te gaan, dingen zoals coöp hoeven we in Zelda (gelukkig) niet te verwachten. Je krijgt wel een zeer ruime single player, waar je weken tot maanden mee bezig bent.

De schone slaper

Laten we beginnen met het verhaal, want dat is zoals altijd hetzelfde met toch een andere invalshoek. Honderd jaar geleden heeft Link de strijd tegen Ganon verloren, en daardoor hebben ze hem in een diepe slaap gebracht. Nu is hij ontwaakt om opnieuw het zwaard tegen het kwaad op te nemen. Prinses Zelda heeft alleen verder gestreden tegen Ganon en nu heeft ze Link nodig om te vermijden dat Hyrule voor altijd in duisternis gehuld wordt. Link wordt bijgestaan door Impa, die nu stokoud is. De tand des tijds treft de ene blijkbaar harder dan de andere.

Behalve invloeden van Ubisoft merk je ook dat Zelda geïnspireerd is geraakt door de technologische snufjes van bijvoorbeeld Apple. Link beschikt over een steen die heel sterk op een iPad of een andere tablet lijkt. Hij kan er informatie mee opladen, maar ook deuren mee openen en nieuwe krachten mee ‘downloaden’. En uiteraard zit er een camera in waarmee je foto’s kunt maken, er is zelfs een optie voor selfies. Ook sommige wapens lijken uit een futuristische oorlog te komen met titanen, mechanische monsters die door vier helden bestuurd werden. Tot die titanen zich tegen hen keerden en nu moet link naar alle uithoeken van het rijk reizen om ze weer te heroveren.

Missies en tempels

Daarvoor reis je dus door een open wereld die geen gelijke kent op Nintendo. Allemaal fictief natuurlijk, maar echt wel indrukwekkend. Een groot deel van het landschap bestaat uit bergen die je kunt beklimmen of waar je rond moet trekken. Je loopt echt in de wildernis en onderweg kom je regelmatig backpackers tegen. Iedereen heeft wel een eigen verhaal, maar wees ook voorzichtig want ze hebben het niet allemaal goed met je voor. Er lopen natuurlijk ook monsters rond in die wildernis, en als je iemand helpt die in de problemen zit krijg je heel vaak een beloning.

Uiteraard loop je nooit lang rond voor je iemand tegenkomt waar je een zijverhaal mee kunt spelen. Ook hier heeft Nintendo inspiratie bij andere games gehaald door je een missie te laten selecteren. Er zijn de hoofdmissies waar je niet omheen kunt als je de game wil uitspelen, maar ook zijmissies die een pak leuke extra’s bieden. En dan zijn er ook nog tempelmissies, want dat is nog zo’n nieuwtje dat het spel uitgebreider dan ooit maakt.

Die tempels liggen over het hele land verspreid en meestal zijn ze goed verstopt. Als je er eentje vindt, kan je naar binnen gaan dankzij je Sheikah-steen – die veredelde tablet waarover we het hadden. Binnen roept de god van de tempel je op om een puzzel op te lossen of een duel te winnen. Breng je dat tot een goed einde, dan krijg je een heldenbol. Als je er genoeg hebt, kan je op bepaalde plaatsen die bollen inruilen voor een nieuwe kracht die een godin je verschaft. Een soort goddelijke spaarkaart dus, maar wel bijzonder handig. Enkel in het begin ben je verplicht een paar van die tempels te doen, daarna ben je vrij om ze links te laten liggen. Maar aangezien je er normaal niet lang mee bezig bent, valt het wel aan te raden wat tempels te bezoeken.

Paarden

Je kan je in deze Zelda ook weer per paard verplaatsen, maar je hebt geen vaste reisgezel. Je kiest eigenlijk gewoon een paard uit dat ergens aan het grazen is (alsof je een auto uitkiest in andermaal het gemiddelde Ubisoft-spel), al moet je het dier wel nog even temmen zodat het naar je luistert. Een slecht getemd paard loopt alle kanten uit en dat is vooral erg onhandig als je door vijanden achtervolgd wordt. En op handheld is de besturing dan een echte hel.

Eigenlijk hebben tot hiertoe nog niks over die nieuwe Nintendo Switch verteld, en dat zegt genoeg over het spel. Zelda had die nieuwe console niet nodig om een fantastische game te worden, en omgekeerd voegt die Switch voorlopig niet veel toe. Behalve dat je het spel dus kunt meenemen door de Switch uit z’n docking station te halen. Meer dan dat is het echt niet, je doet gewoon verder op het sterke scherm van die console die zonder problemen in een handheld verandert.

De besturing is natuurlijk wel even aanpassen, aangezien je dan met de Joy-cons verder speelt. Dat kan je ook op televisie doen, maar wij hebben intussen toch een voorkeur voor de Switch Pro-controller die je kunt kopen. Vooral een game als Zelda heeft toch een controller nodig die goed in de hand ligt, wanneer je plots een wapen moet trekken om een vijand uit te schakelen. In het begin heb je trouwens nog geen controle over dat legendarische zwaard, en regelmatig gaan wapens kapot. Dus gebeurt het dat je met een bijl, een speer of zelfs gewoon een knots staat te slaan.

Zwaarden en knotsen

Wapens variëren in doeltreffendheid, dus je moet goed kiezen voor je je beste zwaard aan een redelijk eenvoudige vijand verbruikt. Je hebt zelfs verschillende bogen die deze keer echt vanaf het begin al te gebruiken zijn. Je beschikt ook over een aantal magische krachten, waarmee je voorwerpen kunt verplaatsen of dingen kunt bevriezen. Een vleugje Harry Potter in Zelda dus.

Naast wapens kan je ook kledij uitkiezen, wat noodzakelijk is aangezien de temperatuur al eens verschilt als je de bergen intrekt. De meeste dorpen hebben ook eigen kledingwinkels. Je zal trouwens ook merken dat het weer constant verandert. Zo kan een zonnige dag plots een fikse regenbui te verwerken krijgen. Samen met de tijd zie je rechtsonder op je scherm ook de weersvoorspellingen voor de komende uren staan.

Nog een leuke feature is een zeil dat je al vlug in het spel aangereikt krijgt. Daarmee kan je van grote hoogtes springen en al zwevend op een bepaalde plaats landen. Link is overigens een heuse bergbeklimmer geworden, al is dat moeilijker wanneer het bijvoorbeeld regent. Er is echt op alle details gelet.

Koken met Zelda

Wie graag kookt kan zich ook uitleven, want je vindt overal ingrediënten voor lekkere stoofpotjes. Die potten staan vaak ergens klaar op een vuur waar reizigers kamperen, ook de ideale plaats om gratis de tijd vooruit te laten gaan. Door ingrediënten te combineren kan je gerechten maken die je een bepaald aantal hartjes (energie) geven als je ze opeet. Overal in het spel zitten ook recepten van de lokale Jeroen Meus en Sergio Herman verstopt. Belangrijk om die te onthouden dus.

Je merkt dat de mogelijkheden in deze Zelda haast eindeloos zijn, en we kunnen dan ook niet alles opsommen in één review. Wat nog het vermelden waard is: de dorpen voelen veel Japanser aan dan in andere Zelda-games. Zeker Kakariko is een dorp dat zo uit de tijd van de Samoerai lijkt te zijn onttrokken. Maar in een ander dorp is de lokale bouwfirma dan weer begonnen met een nieuwe stijl die eerder doet denken aan die typische Scandinavische huisjes. Het landschap lijkt vaak dan weer een mix tussen Noorwegen, IJsland en Nieuw-Zeeland. The Lord of the Rings was nooit zo dichtbij in Zelda. En oh ja, in onze game heeft Link net een optie genomen om een huis te kopen. Hoe heerlijk is dat?

Conclusie: 10/10

Je gaat misschien denken dat ze iets te veel naar andere games en naar populaire films hebben gekeken, maar Zelda Breath of the Wild heeft gelukkig nog altijd datzelfde gevoel dat we bij andere games ervaren. En door al die nieuwigheden is het spel gewoon nog grootser geworden. De belangrijkste reden waarom dit spel nog beter is dan zijn voorgangers: vrijheid om te doen wat je wil.

Vaak schrijven we in onze reviews van Zelda-games dat die eerste Zelda die je speelt het spel is dat je voor altijd het beste gaat vinden. Misschien blijft dat wel zo, maar wij zijn toch flink gaan twijfelen nu we deze nieuwe gespeeld hebben. Een must voor alle fans, maar ook wie Zelda nog niet kent moet dit spel proberen. Als alle Nintendo-titels voor de nieuwe console zo sterk gaan zijn, dan denken we dat het wel goedkomt voor de Switch.