Filip Dewinter, kamerlid en nog steeds boegbeeld van Vlaams Belang, zit in Damascus. Hij is er met een ‘delegatie’ van de partij op bezoek bij dictator Bashar al-Assad, die hem met open armen ontvangt. Het legitimeert de massamoordenaar, die “Westerse parlementsleden” kan tonen aan z’n aanhangers. Vlaams Belang voert zo een aangebrande buitenlandpolitiek: al eerder doken parlementsleden op om de Russische annexatie in de Krim mee goed te keuren.

Met deze veelzeggende tweet zet Filip Dewinter zelf zowat de kroon op het werk: “Veel Arabische media voor bezoek aan Damascus. En ze laten iemand uitpraten…”

Dat de media die in Damascus actief zijn onder de repressieve dictatuur van Assad niet vrij of neutraal kunnen zijn, het zal Dewinter blijkbaar worst wezen. Bijzonder cynisch dus dat uitgerekend in dat klimaat van censuur de opmerking komt “ze laten iemand uitpraten”. Dat hij en Vlaams parlementslid Anke Van dermeersch, samen met het onvermijdelijke kamerlid Jan Penris als trofeeën worden rondgedragen, om te bewijzen dat de grote leider niet in een internationaal isolement zit, het is blijkbaar geen enkel bezwaar.

Dewinter dook gisterenavond op in de Syrische hoofdstad. Daar stelde hij aan de opgetrommelde pers “dat ‘zijn’ land en Europa zo snel mogelijk de economische sancties tegen Assad en z’n regime moeten opheffen. “Want de enige slachtoffers zijn de gewone mensen. De diplomatieke banden met Syrië moeten hersteld worden. En president Bashar al-Assad moeten we erkennen als een bondgenoot, in onze strijd tegen de extremisme en salafistisch terrorisme.”

Assad is na twee jaar burgeroorlog nog steeds de zittende dictator in Syrië. Toen de opstand uitbrak in z’n land, mikte hij systematisch op de meer gematigde rebellen. Dat uiteindelijk aan de kant van de oppositie enkel de Islamtische Staat overbleef, komt de Syrische dictator bijzonder handig uit. Zo kan hij zeggen: het is ikzelf of die bende radicalen.

Veel Arabische media voor bezoek aan Damascus. En ze laten iemand uitpraten… pic.twitter.com/o4b7ALzmin

— Filip Dewinter (@FDW_VB) March 25, 2015

“Indrukwekkende man, die groot-moefti”

Tijdens het twee jaar durende conflict raakte steeds meer duidelijk hoe ver Assad gaat om aan de macht te blijven. In verschillende rapporten toonde Amnesty International aan dat de Syrische dictator zover ging burgers systematisch uit te hongeren, chemische wapens te gebruiken en niets minder dan massamoorden te laten begaan. De Verenigde Naties kwamen tot dezelfde conclusie: veelvuldig gebruik van chemische wapens tegen z’n eigen bevolking.

Maar de redenering van Dewinter is simpel: de vijanden van mijn vijanden zijn m’n vrienden. Het is nu al het tweede bezoek van de VB-kopman aan Assad. Dat het regime van de dictator daar blij mee is, is duidelijk. Zo kreeg hij de minister van Buitenlandse Zaken al te zien, plus hij ging zowaar op de koffie bij de groot-moefti. “Een indrukwekkend man wiens zoon vermoord werd door IS”, tweette hij daarover. Om het toch een beetje opsmuk te geven ging Dewinter ook langs bij het Rode Kruis en de VN. Vandaag krijgt hij dan de grote leider zelf te zien. 

“Samenwerken met Assad”

Dewinter zelf mocht dan gisterenavond op Terzake z’n praatje doen. “Als we de oorlog tegen het islam-extremistische terrorisme willen winnen, dan is het niet voldoende om enkele vliegtuigen te sturen. Dan zal er moeten worden samengewerkt worden met het enige leger dat op de grond actief is, en dat is het leger van president Assad”, zei Dewinter. “Of men dat nu wil of niet wil, er zal mee moeten samengewerkt worden. En dat gebeurt militair voor een groot deel al. Die aanvallen vanuit de lucht, dat is de luchtsteun die ze zelf niet hebben”, zei de VB-kopman. 

Dewinter wilde niet “alle fouten van het regime in het verleden goedpraten”, “maar het is de keuze tussen de pest en de cholera. Het regime van Assad heeft nooit terroristische aanslagen gepleegd in Brussel of Parijs, IS doet dat wel.”

Dewinter heeft over die de facto militaire samenwerking met Assad wel degelijk een punt: de internationale coalitie die vecht tegen IS is militair gezien een bondgenoot van de Syrische dictator, alleen wil niemand dat luidop zeggen. Maar met z’n eigenzinnige buitenlandpolitiek speelt Dewinter toch flink in de kaart van Assad. Die kan zo zeggen dat hij toch “Westerse steun heeft”.

Dewinter haalde overigens nog eens uit naar die Westerse dubbelzinnigheid in bondgenoten kiezen in het Midden-Oosten. “Zijn onze ‘bondgenoten’, zoals Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië zoveel beter? Dat zijn pas schurkenstaten.” 

#Syrië Ontmoeting met de groot-moefti van Syrië. Indrukwekkend man wiens zoon vermoord werd door IS. pic.twitter.com/fZneRlQi1B

— Filip Dewinter (@FDW_VB) March 25, 2015

Penris de clown van de Kamer

Met de actie in Syrië onderstreept Dewinter nog maar eens dat hij verder gaat met z’n extreme acties om toch maar aandacht te oogsten. In de kiescampagne van 2014 lanceerde hij nog de uitspraak “stop de verbruining”, waardoor het Belang forse klappen kreeg. 

Maar Jan Penris, eeuwige rechterhand van Dewinter, maakte het nog veel bonter. Hij kent er ondertussen wat van om dictators te gaan legitimeren. Toen de Russische president Vladimir Putin na een militaire operatie een soort referendum organiseerde om de Krim te kunnen annexeren, dook Penris doodleuk op als ‘internationaal waarnemer’, samen met nog een rist extreemrechtse Europese parlementsleden en uiteraard een grote groep Russische parlementsleden. Van een EU-missie was hier geen sprake, dit was een compleet door Rusland gefinancierde poppenkast. Ook toenmalig VB-senator Frank Creyleman was toen mee, hij werd in het hotel ’s morgens aan de bar gesignaleerd door journalisten. Pintje in de hand. Toenmalig voorzitter Gerolf Annemans was destijds vernietigend, distantieerde zich als partij en zei op Terzake dat hij “Penris scherp veroordeelde”. 

Penris zit vandaag opnieuw in de Kamer, in het kielzog van Dewinter. Opvallend ook, op de website van de partij geen spoor van de actie in Damascus. Maar of deze actie zo’n cadeau is voor huidige voorzitter Tom Van Grieken, valt te betwijfelen. Het lijkt wel alsof het sterker is dan zichzelf, bij Dewinter: die eeuwige kreet om (de foute soort) aandacht.

En voor mijn Vlaamse vrienden, 'waarnemer' Frank Creyelman zat om kwart voor tien al met een pintje. Wist niet wat 'ie vandaag moest doen.

— Olaf Koens (@obk) March 16, 2014