De Wever trekt de grens voor N-VA: “Nooit regering met PS, tenzij er confederalisme komt”

door Wouter Verschelden
gepubliceerd op woensdag 08 maart 2017 om 06:43 •
4 min lezen

Bart De Wever (N-VA) trekt nu al de perimeter van z’n onderhandelingspositie na de verkiezingen van 2019. Daarbij duidelijke taal ten opzicht van Franstalig België: met de PS komt hij niet meer aan tafel, tenzij het is om confederalisme te realiseren. Hoe het dan heel concreet moet, daar is De Wever zelf nog niet uit: maar hoe dan ook niet onderhandelen met ‘demandeurs de rien’.

Hij heeft het ooit geprobeerd, in 2010, met de PS en Elio Di Rupo onderhandelen. Het draaide uit op een catastrofe en het premierschap van Di Rupo zelf, waarbij Bart De Wever en z’n N-VA aan de kant bleven staan. In 2014 vormde hij dan toch een regering, met de MR van Charles Michel.

Maar de coalitie van N-VA, MR, CD&V en Open Vld haalt volgens de peilingen geen meerderheid meer, moesten er nu verkiezingen zijn. 2019 is nog lang, maar in Het Belang van Limburg blik Bart De Wever wel al vooruit. En daarbij legt hij de onderhandelingspositie van N-VA meteen al vast, ten opzicht van de Franstaligen, en vooral de PS en PTB. Die laatste is het nieuwste politieke fenomeen in Wallonië en Brussel, de communisten halen bijna 20 procent in de peilingen.

“Is de PS (al dan niet in combinatie met de PVDA-PTB) incontournable, dan stap ik nooit in een regering zonder integrale uitvoering van onze institutionele blauwdruk. We spreken dan over confederalisme. Een klassieke staatshervorming hoef ik niet meer. Dan hebben we nog 36 staatshervormingen en 100 jaar nodig om te komen tot waar we willen. Dat maakt ondertussen de zaken alleen maar complexer en duurder en zorgt voor een groot democratisch deficit. Trouwens, ook wanneer de PS niet nodig is, zal de institutionele agenda op de onderhandelingstafel komen. Maar we gaan niet wachten op Godot indien de Franstaligen niet bewegen. Dan zullen we de kaarten die we van de kiezer krijgen, opnieuw gebruiken om dat te doen wat goed is voor Vlaanderen”, zo zegt De Wever.

“We onderhandelen niet meer met partijen die niets vragen”

De Wever legt ook uit hoe het in 2010 volgens hem fout ging: “In 2010 hebben we als N-VA een heel moeilijk moment meegemaakt. We moesten met de PS onderhandelen. Wij wilden een staatshervorming. Zij waren ‘demandeur de rien‘. De onderhandelingen hebben een jaar lang aangesleept. Het finale resultaat was dat we op een bakplaat terechtkwamen. De druk om een regering te vormen nam alsmaar toe. Tegelijk vonden de Vlamingen dat we zeker niets mochten toegeven. Een onhoudbare situatie. Daar hebben we onze lessen uit getrokken.”

En meteen is dat dus de huidige communautaire strategie van de N-VA: “We onderhandelen niet meer met partijen die niets vragen. En dat het confederalisme voor ons een paradigma is, dat het confederalisme er zeker zal komen maar dat er eerst omstandigheden nodig zijn om het paradigma in werking te doen treden. (…) Wanneer we in een situatie terechtkomen dat de mediaan van de twee democratieën zo verschillend wordt dat men geen federale regering meer kan vormen, dat de onderhandelingen dermate uitputtend en frustrerend worden, dan zal ongetwijfeld de vraag komen: waarom zouden we elkaar nog langer bezighouden? En dan zullen er ook vanuit de publieke opinie vragen komen naar confederalisme.”

Bonne chance in 2019

De Wever ziet dat moment, waarop er niets meer kan, vrij snel komen: ““Wanneer ik kijk naar de laatste peilingen en als die worden bevestigd bij de verkiezingen van 2019, dan zeg ik nu al ‘bonne chance‘ aan al wie moet onderhandelen over de vorming van een nieuwe federale regering. Ik vrees dan voor een fors opbod en dat kan dan weer leiden tot een communautaire doorbraak. Dat lijkt nu onmogelijk. Maar grote doorbraken zijn er altijd pas in laatste instantie gekomen. Trouwens, indien de peilingen bevestigd worden bij de verkiezingen van 2019 en de PTB fors wint, dan acht ik het niet uitgesloten dat de PS de vlucht vooruit neemt en met de PTB een coalitie probeert te vormen. Want het cordon sanitaire geldt in dit land enkel aan de rechter- en niet de linkerzijde.”