Geen helften van 45 minuten meer, een klok die in het stadion de tijd aftelt en bij een overtreding kan worden stilgezet, … Het zijn maar enkele ideeën die de International Football Association Board (Ifab) op tafel heeft gelegd. De kans dat de sport grondig zal veranderen is klein, maar een aantal dingen zouden wel getest en ingevoerd kunnen worden.

Het klinkt als tijdverlies om nieuwe regels in te voeren, maar het gebeurt wel vaker dat het voetbal een facelift krijgt. Vergelijk onze huidige sport eens met dezelfde in de jaren 80, en dan zie je toch heel wat verschillen. Ifab gaat echter ver en komt met radicale voorstellen. Ze hebben een document opgesteld dat alles wat “negatief” is aan het licht brengt. Met andere woorden alles waar we ons als supporters en toeschouwers soms aan zouden kunnen ergeren.

Geen 90 maar 60 minuten, met een klok die wordt stilgelegd

Het meest opvallende voorstel is het afschaffen van de regel dat een wedstrijd 90 minuten moet duren. In plaats van twee helften die 45 minuten en nog wat toegevoegde tijd duren, zouden ze naar 30 minuten per helft willen gaan. De klok moet wel telkens worden stopgezet wanneer het spel onderbroken wordt of de bal bijvoorbeeld buiten de lijnen ligt. Daarmee zou het voetbal in de richting van enkele zaalsporten, zoals basketbal, evolueren.

Penalty gemist = doeltrap

Scoren of missen, maar geen herkansing. Als een doelman een strafschop redt, dan zou hij daarmee een doeltrap verdienen. Nu loopt de speler die de penalty trapt nog enkele meters voor de verdedigers, zodat hij bij een misser soms nog een tweede keer kan proberen, en dan is de doelman helemaal kansloos.

Deze regel lijkt al iets minder onwaarschijnlijk in het voetbal van de toekomst. Nu al mag dezelfde speler in de rebound niet scoren wanneer hij de bal vanaf de stip tegen de paal of de lat heeft getrapt. Officieel moet er immers altijd iemand anders de bal geraakt hebben voor je een tweede contact maakt bij een vrije trap.

Een ander voorstel wil het net wel mogelijk maken voor spelers om bij een vrije trap naar zichzelf te passen of een dribbel in te zetten in plaats van te trappen.

Geen tijd winnen

Behalve de meest radicale voorstellen zijn er ook een paar ideeën die de FIFA snel zou kunnen invoeren of testen, zoals wel eens gebeurt op een WK of een ander groot toernooi. Denk maar aan de spuitbus bij vrije trappen die we na drie jaar al niet meer kunnen wegdenken uit de sport. Soms is het eenvoudig en moeten de scheidsrechters strenger worden in het toepassen van bestaande regels. Een doelman mag de bal bijvoorbeeld maar zes seconden in zijn handen houden, maar nu zijn die seconden voor interpretatie vatbaar. Je ziet inderdaad maar zelden dat een doelman hiervoor bestraft wordt.

Heel wat andere voorstellen willen de match eveneens vlotter laten verlopen door onderbrekingen van het spel tegen te gaan. Zo willen ze de tijd laten stil leggen nadat een strafschop is toegekend, nadat er een doelpunt is gemaakt, wanneer een speler op de grond ligt en verzorging vraagt, wanneer de scheidsrechter een gele of een rode kaart trekt, wanneer het signaal voor een wissel wordt gegeven, en als de scheidsrechter moet aandringen om vaart te zetten achter een vrije trap.

Enkel de kapitein mag praten

Enkele voorstellen zijn al klaar om te worden getest. Zo mogen enkel de kapiteins van beide ploegen met de scheidsrechter praten tijdens de Conferderatiebeker, die gisteren in Rusland begonnen is. Zo willen ze vermijden dat alle spelers rond de ref vliegen.

Een ander idee zouden ze ook snel kunnen proberen: de volgorde bij een penaltyreeks op het einde van een wedstrijd. Nu trappen beide teams om beurten, in het nieuwe systeem zou het ‘ABBA’ worden. Dus: eerst team A, dan twee keer team B en vervolgens weer team A twee keer op rij.

Voorts willen ze bij een wissel de gewisselde speler vragen het veld te verlaten langs de meest nabijgelegen zijlijn. Zo moeten ze niet eerst naar het midden sloffen om ter hoogte van de middellijn van het veld te gaan.

Nog enkele ideeën: het invoeren van strafdoelpunten

De ideeën hierboven lijken er alvast wel te zullen komen. Een aantal andere staan nog ter discussie. Behalve de meest radicale die we al genoemd hebben, staat ook dit in het document:

– Een doeltrap mag genomen worden terwijl de bal beweegt.

– Er is een nieuwe en heldere omschrijving van de handsbal nodig.

– Een speler die scoort met z’n hand of de bal met de hand uit doel houdt, moet altijd direct een rode kaart krijgen.

– Een terugspeelbal die de keeper met de handen raakt, is automatisch een penalty.

– De scheidsrechter mag een doelpunt toekennen als de bal dicht bij de doellijn met de hand wordt geraakt. Dus zonder dat de bal effectief over de doellijn is geweest. We zouden dat een ‘strafdoelpunt’ in plaats van een strafschop kunnen noemen.

– De scheidsrechter mag enkel nog het rust- of eindsignaal geven als de bal buiten de lijnen ligt.

Wie beslist zoiets?

Wie zijn die mensen die zoiets opstellen, vraag je je misschien af? Ifab is in elk geval een orgaan waar de Belgische voetbalbond niet rechtstreeks in zetelt. De leden zijn afkomstig van de FIFA en de vier Britse voetbalbonden, van Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland. Het Verenigd Koninkrijk blijft immers de bakermat van het voetbal.