‘The Bells’, de laatste aflevering van ‘Game of Thrones’ zal weinig mensen zonder mening achterlaten. Of je ‘The Bells’ nu een goede of slechte aflevering vond: veel voorspellingen die je al had gemaakt over wie er ging sterven of overleven in ‘Game of Thrones’, kwamen tijdens deze aflevering (niet) uit. Dit zijn volgens ons de beste en slechtste momenten.
Slecht Moment: Varys sterft
Varys, de spin, de man met duizend geheimen, die al ettelijke koningen diende (en bedrogen heeft), vindt uiteindelijk het einde bij Drogon. We komen nooit echt veel van Varys te weten, maar het feit dat de man een slecht oog heeft op het concept Daenerys The First of her Name, betekent weinig goeds. Varys werd verraden door Tyrion, die daarmee vooral z’n eigen vel redt. Maar dat Varys dat niet zag aankomen (of geen andere uitweg vond), is moeilijk te geloven.
Goed Moment: Jaime en Tyrion nemen afscheid
Als er twee mannen zijn die we gaan missen, zijn het Nikolaj Coster-Waldau en Peter Dinklage en in deze scène bevestigen ze waarom. Tyrion kan eindelijk de dienst van z’n broer terugbetalen. Daarmee toont Tyrion ook meteen dat hij z’n broer volledig aanvaardt zoals hij is, fouten en al. Voor het eerst kan Jaime ook zichzelf aanvaarden en die Jaime houdt onvoorwaardelijk van zijn kleine broertje. Hun afscheid is oprecht en dat voel je bijna door het scherm. Snif.
Slecht Moment: Drogon & Dany vs. Euron Greyjoy
In de ene hoek: de sterk aangeslagen Daenerys Targaryen. In de andere hoek: Euron Greyjoy, half-piraat, half-koning en honderd procent vol zelfvertrouwen dat hij dit draakje snel zal kunnen wassen. Daenerys heeft twintig minuten gerouwd om Missandei, maar da’s blijkbaar ook voldoende om tot een aantal tactische conclusies te komen. Waar ze vorige keer schrik had van de scorpions, heeft ze nu blijkbaar door dat die ondingen niet opkunnen tegen een draak. WOOSH en de hele Iron Fleet is eraan. En da’s heel vreemd, want eigenlijk is Dany er slechter aan toe dan ooit tevoren: ze heeft een draak minder maar nu functioneert ze blijkbaar puur op woede en … dat lukt haar?
Goed Moment: Drogon & Dany vs. The Golden Company
Ok, kijk, die hele Golden Company diende eigenlijk maar als plot device om Cersei evenwaardig te doen overkomen in aanloop van deze battle. Het enige personage met een naam, Harry Strickland, is de volle tien seconden in beeld in eerdere afleveringen. Er is dus, tegenstrijdig genoeg, iets heel prettig aan de hele zooi in drie seconden geëlimineerd te zien. ‘The Bells’ maakt heel wat fouten, maar er wordt tenminste geen seconde emotie verspild aan deze gouden sneeuwvlokjes. Woosh – Drogon boort zich met vlammen door de poort van KIngs Landing. RIP Strickland, we hardly knew ya.
Goed Moment: The Bells
Team Targaryen (en dan vooral Daenerys op Drogon) heeft de overmacht. De klokken luiden, de stadswacht geeft zich over. En dan is het aftellen. Iedereen kijkt naar iedereen. De strijd is zo goed als gewonnen, we kijken bijna uit naar Cersei’s onthoofding of publieke verbranding. Het duurt een eeuwigheid voor Daenerys Drogon laat aanvallen. Niet dat moment, maar de seconden ervoor zijn een mooi staaltje spanningsopbouw en tonen dat Tyrion al heel lang weet dat Daenerys aan de slechte kant van de Mad King-genetica zit.
Slecht Moment: Daenerys vs. Kings Landing
Dat Daenerys eigenlijk een reïncarnatie is van de Mad King, dat hadden de meeste boekenlezers wel door. Hoewel deze verhaallijn voor seriekijkers te snel afgeraffeld wordt (zoals zovelen in dit seizoen), kunnen we er nog inkomen dat Dany door te veel pijn en afzien overgaat op wraak. Maar dat Benioff en Weis zich ervan afmaken met deze scène, is eigenlijk te gemakkelijk. Een momentje waarin Dany over Missandei rouwt, had perfect gekund. Een scène met Varys waarin ze het Gevaar Dat Jon Snow Heet bespreekt, had dit even efficiënt afgewerkt. Maar nee, het is uiteindelijk het beeld van de Red Keep, nauwelijks iconisch in ons hoofd, die haar over de rooie duwt. Jammer.
Goed Moment: Arya en The Hound
Er waren seizoenen van Game of Thrones dat we de scènes van Arya en the Hound graag als buddycomedy hadden gezien. Sandor Clegane is quasi een robot die overleeft op wraakgevoelens, maar voor Arya heeft hij echte emoties getoond, voor zover ie dat kan. Maar bij Arya lukt dat wel, Arya is zowat zijn surrogaatdochter. Dat hij haar terugstuurt omdat hij weet dat ze zal sterven als ze meegaat, is zijn laatste cadeau aan haar. Net op dat moment laat Arya ook haar menselijkheid zien aan hem. “Sandor, thank you.” Was dat de eerste keer dat ze zijn voornaam gebruikte? Wij huilden even kort mee.
#Qyburn dabbing before #Cleganebowl #GameOfThrones pic.twitter.com/rUhokqTHzy
— Game Of Thrones (@GameOfT57476878) 14 mei 2019
Goed moment: Qyburne-smash
Was er een verachtelijker man in Kings Landing dan Qyburn? De man die het monster The Mountain creeërde, wordt achteloos vermorzeld door zijn eigen monster. Op z’n Frankensteins dus. Was het emotioneel? Nee. Deed het deugd? Ja, verdorie, ja.
Slecht Moment: Cleganebowl
Om eerlijk te zijn, waren wij al niet al te hyped over Cleganebowl. De alternatieve battle of the brothers moest uiteindelijk wel gebeuren en het bleek … eigenlijk niet zo interessant? Op een achtergrond die rechtstreeks uit een toneelstuk of game leek te komen, gaan de twee mano a mano. Het is een mooi gevecht. Het is goed in scène gezet. We kunnen het zien, da’s een voordeel dat die gehypte derde aflevering niet had. Maar verder? Weinig emoties. Dat Clegane Jr. nog liever de vlammen tegemoet springt dan z’n broer te laten leven .. gohja.
Goed Moment: Jaime en Cersei
‘The Bells’ heeft op één vlak een voordeel: alle goede Game of Thrones-acteurs zitten erin. Waaronder bosslady Lena Heady en haar fictionele tweelingbroer Nikolaj Coster-Waldau. En zij houden de scène waarin Jaime en Cersei ten onder gaan, recht. De liefde die Jaime aan Cersei toont, stroomt door z’n aderen en bijna heb je ’t de Lannisters vergeven dat ze broer en zus zijn. Er zit een zekere poëzie in de Red Keep die om hen heen instort. Extra punten voor The Rains of Castamere op de achtergrond.
Waarom de dood van Jaime en Cersei onvermijdelijk was. Of niet?
Slecht Moment: Jaime en Cersei
Het moment dat Jaime Cersei opnieuw ziet, kon je in de verte het geluid van een vloekend fandom horen. Acht jaar karakterontwikkeling en Jaime staat gewoon weer op punt nul om vervolgens op onheroïsche wijze om het leven te komen. Is het begrijpelijk? Ja. Zaten we erop te wachten? Dat hij z’n leven geeft voor zijn zus, terwijl hij ook vrolijk in een naaktsauna in Winterfell had kunnen zitten met ser Brienne, vergeven wij hem nooit. En hoe sterft hij dan? Na de famous last words van z’n zuster tegen Qyburn: “The Red Keep has never fallen before, it will not fall today”, zagen we het wel nogal komen. Maar wij bleven toch zitten met het gevoel dat zowel Jaime als leading lady Cersei een beter einde hadden verdiend.
Goed Moment: Arya in Kings Landing
Intussen zijn we bij Game of Thrones aan zoveel geweld gewend, dat we ’t bijna niet meer zien dat er overal stapels lijken liggen. Arya die door de stad loopt: dat zijn prachtige beelden die een gezicht geven aan de destructie van Daenerys. Dat is op zich hoognodig en de scènes zitten goed in elkaar.
Slecht Moment: slappe Arya en het plotpaard
Arya is, zo weten we, diegene die eigenhandig de Night King heeft afgemaakt. Ze is een getrainde moordenaar, een vrouw die beter omkan met een zwaar dan de gemiddelde Ser Something in Westeros. Ze is zo snel en flexibel dat ze DE DOOD te snel af is. En dan loopt ze recht vooruit voor een toren die aan het instorten is? Daar is iets misgegaan jongens. Arya heeft ook al even last van plot-armor: hoe vaak ze ook drakenvuur over zich krijgt, ze blijft staan. Dat ze op het einde uit Kings Landing wegrijdt op een magisch wit paard, een plotpegasus als het ware, is lichtjes waanzinnig en doet af aan de clevere Arya.