’t Is zover: ‘Game of Thrones’ heeft zijn aangekondigde bloedbad in Winterfell laten uitspelen in een zee van vuur en ijs. De nagelbijtende, ijskoude mini-film moest het eerste meesterstuk in dit seizoen worden. Soms balanceerde ‘Game of Thrones’, aflevering drie, op het randje van horror en dat betekende tachtig heerlijke minuten aan strijd. Opgelet. Spoilers, spoilers, spoilers.
‘The Battle of Winterfell’ wordt deze aflevering al even genoemd door zowel producers, acteurs en het hele fandom. Want iedereen wist wat er deze keer te gebeuren stond: the dead are already here en de White Walkers hebben één doel voor ogen: the Three-Eyed Raven. Als ze naast Bran Stark ook de hele mensheid kunnen rekruteren, is dat mooi meegenomen. En dus begint The Battle of Winterfell met iedereen opgesteld, klaar voor de strijd tegen ettelijke miljoenen (zo lijkt het) ondoden.
The night is dark and full of terrors
En daarom is het een béétje verrassend dat we eerst oorverdovende stilte krijgen. We zitten dan ook, dat konden we al zien in de trailer van deze aflevering, met een probleem. Het is verdomd donker ’s nachts in het noorden en heel veel zien we niet. Of toch: een paard. Een levend paard: dat van Melisandre. De heks uit Asshai is teruggekeerd want zij moet sterven in dit vreemde land. Om te compenseren voor het feit dat ze zo laat is, steekt ze ook meteen de zwaarden van de Dothraki in brand.
Handig, al was het maar zodat we wat meer zien. Het is ook een (eerste) sterk staaltje magie dat we te zien krijgen. Want dat the Lord of Light serieus genomen moet worden, weten we al even (zie ook: Jon not dead Snow).
Maar dan barst de strijd ook echt los en het is een slagveld. Zeg gerust slachtveld: wie ‘Blackwater’, ‘The Battle of the Bastards’ en ‘Hardhome’ voor ogen had, wordt hier beloond. Het is onmiddellijk voor alle personages duidelijk: hier komen we niet makkelijk uit. Want de Dothraki screamers, gevreesd in heel Westeros, stormen op de White Walkers af en worden binnen de minuut afgeslacht.
Aan de kant van Winterfell staan de meest geharde ridders van Westeros opgelijnd: van Jaime Lannister tot Jorah Mormont en ser Brienne of Tarth. Zij slikken hun angst weg, grijpen naar hun zwaard en vanaf dan is het gore, zware, chaotische oorlog. Hier wordt het tricky: wij dachten echt een aantal keer dat Jaime, Brienne of Grey Worm binnen de eerste tien minuten het loodje zouden leggen. En dan die draken. Wie een beetje liefde voor het fantasygenre in zijn aderen heeft stromen, leeft voor de twee draken in actie.
Verhaaltechnisch deelt Game of Thrones zich vervolgens in enkele delen op: buiten Winterfell, binnen Winterfell op de muren, in de cryptes, in het Godswood en op de draken in de lucht.
IJs en vuur
Laten we met de draken beginnen: Jon en Dany klimmen al van in het begin van de strijd op de rug van hun grote wederhelften en dat doet alarmbellen rinkelen. Ze zijn geen laatste redmiddel, maar broodnodig tegen de honderden, duizenden White Walkers die Winterfell bestormen. Geen tijd meer voor A Whole New World: deze reis is donker en grimmig, niemand ziet meer dan een meter voor zich uit en dat geldt ook als je op een draak zit. Dany en Jon jagen daarnaast ook op de Night King, waarvan ze hopen dat ie niet tegen drakenvuur bestand is.
Die laatste houdt zich trouwens nog even gedeisd, al moeit hij zich zodra de strijd zich naar Winterfell verplaatst. Wat dat blauwe vuur doet, komen we overigens nooit te weten, maar ’t is behoorlijk destructief. Het blijft machtig om te zien, de gigantische reptielen die zich een weg door de lucht banen.
Intussen gaat het op de grond stijl bergaf: Sam en Ed vechten tegen White Walkers en Ed is ook meteen de eerste die écht sterft in The Battle of Winterfell. Zodra de troepen zich terugtrekken, lijkt het ook alsof Grey Worm nummer twee zal zijn: iemand moet de gracht in brand steken. Net voor hij zich wil opofferen, steekt Melisandre de boel in brand. Als Grey Worm ooit nog Naath ziet, heeft hij het te danken aan een heks.
Daarmee springen we voorbij een vrij groot stuk van de slag bij Winterfell: de angst, de chaos, de niet aflatende stroom aan White Walkers die wel vrij snel dood gaan, maar ook echt met veel zijn. Er zijn ook wel wat problemen met die scènes: vaak zijn ze chaotisch omdat dat zo hoort en brengen ze niet veel verhaal bij, integendeel, het wordt zelfs moeilijk om te volgen wie waar wat doet. Zo raken we Arya wat kwijt, maar krijgen we ook wat mooie momenten met ser Jaime en ser Brienne.
De bibliotheek en de cryptes
Eens we opnieuw in Winterfell zijn, en zeker nadat de White Walkers de vreemdste teambuilding ooit organiseren en een brug naar het kasteel bouwen over de vuurgracht, raakt de cast nog meer verspreid. Arya gaat om mysterieuze redenen de bibliotheek in, waar ze in een Jurassic Park meets elke horrorfilm-situatie terechtkomt. Ze bewijst haar kunnen en legt meer White Walkers neer dan The Hound, die enkel voor Arya nog tot vechten in staat is.
Tussendoor wordt er op het middenplein gevochten. Iedereens favoriete Mormont (sorry Jorah) Lyanna is de eerste echt epische dood maar ze boort wel Wun-Wun de ondode reus nog een zwaard door z’n neus. Intussen blijven er natuurlijk ook massaal veel andere slachtoffers vallen, al blijven de ‘grote personages’ vooralsnog gespaard.
Fans hoorden het in Keulen al donderen toen in de vorige aflevering tot drie maal toe herhaald werd dat het in de cryptes veilig was. Strategische fout: een plek waar doden bewaard worden, is een slechte plek voor wapenloze oude mannen en vrouwen. In vroegere tijden zou Game of Thrones de strijd niet hebben laten zien en Sansa en Tyrion eindeloos hebben laten praten met strijdgeluiden op de achtergrond. Nu krijgen we een paar mooie momenten … tot de doden onvermijdelijk uit hun kisten komen. Opnieuw: hier vallen géén belangrijke doden.
Here be dragons
Maar de reden voor die plotse wederopstanding is wel belangrijk: The Night King en Jon zijn namelijk in een strijd verwikkeld geraakt en vallen letterlijk uit de lucht. The Night King heeft weinig last van z’n ego en roept graag wat verse ondoden op om hem ter verdediging te schieten. Op dat moment wordt de chaos nog groter: overal waar de strijd was gaan liggen, gaat ie weer van start. Uiteraard komt Daenerys met Drogon Jon ter hulp maar … verrassing: de Night King kan prima tegen drakenvuur. Niemand had écht gecheckt in Westerosi-wikipedia hoe je de Night King doodt. Woeps. Terloopse opmerking: ook Jon doorstaat een vuurtest.
Ondanks de chaos – het is geen evidentie om vijf verhaallijnen te mengen, dik twintig personages in het oog te houden en toch een coherent verhaal te vertellen – voelen we als publiek dat we naar de climax gaan. Die ligt natuurlijk in het Godswood, waar Bran-Three Eyed Raven en Theon Turncloak Greyjoy een last stand organiseren.
Het stond in de sterren geschreven dat Theon hier zou sterven, sommige fans hoopten zelfs dat hij de Night King zou doden. Dat mag niet zijn: de laatste van huis Greyjoy sterft na een heroïsche poging. Net op het moment dat, in een andere serie, de Night King aan zijn speech zou beginnen, komt Arya tussen.
Het is, zonder meer, het meest bad-ass moment van de hele serie. Niet Jon, niet Daenerys, niet Sam of Theon, maar Arya jaagt de Night King een dolk in z’n ribben. Exit Night King, exit White Walkers: de zon komt op boven Winterfell. En kijk: zelfs Jorah mag het nog even meemaken. Het is het bijna waard dat Arya enkele seizoenen op een ander continent doorbracht. MVP van deze aflevering en mag wat ons betreft op de IJzeren Troon: Arya ‘no one‘ Stark!
Hier is de trailer van aflevering vier alvast: opgelet voor spoilers.
Losse opmerkingen
- Nieuwe openingssequentie!
- Melisandre legt zelf haar ketting af en sterft … bedankt dan?
- We weten niet precies wie er allemaal gestorven is, maar het bloedbad waar sommigen voor vreesden, is ietwat uitgebleven. Zijn zeker dood: Beric, Theon, Lyanna Mormont, Jorah Mormont, Melisandre en Dolorous Ed.
- Onzeker: één draak, Podrick, Gendry, Grey Worm, Tormund (al denken we dat die het gered hebben)
- Over de Night King komen we eigenlijk niets te weten: een beetje jammer.
- Fijn dat Bran nog de tijd neemt om Theon te vermenselijken
- Het lijkt chaos, maar eigenlijk vertelt Melisandre aan Arya wat ze moet doen, vandaar de tocht door Winterfell
- Twee punten van kritiek: Jon en Daenerys schijnen echt niet te weten wat ze doen buiten ‘blijven gaan’ en ‘doe de leider dood en de rest sterft’ is een gigantisch oude fantasytrope. En een tactisch probleem dat de Night King makkelijker had kunnen omzeilen door bijvoorbeeld pas later op te duiken.
- In de cryptes blijven alle belangrijke personages leven: Tyrion, Sansa, Varys, Missandei. We vermoeden dat daar wat geknipt is, we zien Sansa nooit het wapen van Arya gebruiken. Ook bonuspunten voor Sean Bean, die ongezien zijn persoonlijk record voor sterven in series breekt: twee keer in één reeks. Ed Starks botten liggen namelijk in de crypte.
- Het wordt nu echt wel moeilijk om na deze strijd Cersei serieus te nemen, maar zij heeft wel een fris leger. Wordt zij stiekem toch de winnaar van Game of Thrones?