In Parijs is gisteren het grootste LGBT-sportevenement ter wereld van start gegaan. Er zijn zo’n 12.700 sportievelingen uit 91 landen afgezakt om het sportgebeuren om tegen elkaar te concurreren. Maar concurrentie is eigenlijk niet de reden van het evenement.
Op 4 augustus startte de tiende editie van de Gay Games met een openingsceremonie. Het vierjaarlijks sportevenement staat in teken van biseksuelen, lesbiennes, homoseksuelen en transgenders. Het evenement gaat door tot 12 augustus.
Iedereen is welkom
In Parijs nemen zo’n 12.700 deelnemers uit 91 landen het tegen elkaar op in 36 disciplines. Iedereen mag ook meedoen aan de Gay Games, zelfs als je heteroseksueel bent.
Sommigen stellen zich dan de vraag waarom zo’n wedstrijd nodig is. “Je mag de Gay Games dan ook niet zien als topsport”, zegt sportsocioloog Jeroen Scheerder (KU Leuven) in De Morgen. “De boodschap is het belangrijkste. Daar kun je niet tegen zijn: diversiteit in de sport kan niet genoeg aandacht krijgen, zeker niet als je weet dat in meer dan 70 landen wereldwijd homoseksualiteit nog steeds strafbaar is en soms tot de doodstraf kan leiden.”
Deelnemers uit landen waar homoseksualiteit is verboden
Verschillende deelnemers van de Gay Games komen uit landen waar homoseksualiteit niet toegelaten en zelfs strafbaar is. In de spelen komen heel wat sportievelingen uit Rusland, waar ‘propaganda voor niet-traditionele seksuele relaties’ niet is toegelaten en Saudi-Arabië waar homoseksuele relaties met de dood kunnen bestraft worden.
In Frankrijk mogen koppels met hetzelfde geslacht trouwen sinds 2013. Het was eerst een serieus debat waar zelfs leden van de huidige regering tegen waren.