Op de Faeroër eilanden hebben bewoners weer massaal walvissen gedood. Het gaat om grienden die naar de kust worden gedreven en daar kansloos worden geslacht. Het gebruik is al eeuwen oud en dient om de eilanden tijdens de koude winters van voedsel te voorzien. Maar de beelden blijven altijd even gruwelijk en het fenomeen krijgt jaarlijks zware kritiek.
Verwacht je niet enkel aan stoere Viking-achtige kerels in het water, de jongste deelnemers zijn amper vijf jaar oud. Ook zij helpen om de grienden één voor één te doden. Al sinds de 16de eeuw doen ze dit op de Faeroër. Tijdens de zomer worden grienden, die een beetje op dolfijnen lijken, naar ondiepe wateren geleid. Van zodra de dieren in een baai terechtkomen, lopen de eilandbewoners er massaal op af en beginnen ze op de grienden in te hakken.
Het vlees moet hen de volgende winter helpen om de koude maanden te doorstaan. Iets wat misschien ooit nog begrijpelijk was, maar toch niet meer van deze tijd lijkt. Dierenactivisten van verschillende organisaties, zoals Sea Shepherd, verzetten zich ertegen door de gruwelijke beelden rond de wereld te verspreiden. Het water kleurt bloedrood na de slachtpartij. Eigenlijk doet het vooral denken aan de gruwelijke praktijken in het Japanse Taiji, waarover de documentaire The Cove vertelt.
Ongezond
Maar het kan dus ook dichter bij huis, want de Faeroër hebben zelfbestuur binnen het Deense koninkrijk. De eilanden liggen ten noorden van Schotland en ten westen van Noorwegen, er wonen amper 50.000 mensen. Voor de barre winters zouden er toch betere oplossingen te vinden moeten zijn. Bovendien zou het walvisvlees helemaal niet ideaal zijn om zich tegen de kou te wapenen. Het vlees van de grienden zit ook vol kwik en andere stoffen die we beter uit ons lichaam houden. Maar afstappen van een eeuwenoude praktijk is blijkbaar niet gemakkelijk.
Een extra probleem is het feit dat de jacht ongecontroleerd gebeurt. Er staan geen quota op het aantal grienden dat jaarlijks voor de kust van de eilanden sterft. Dus niemand weet wat dit met de populatie van de dieren doet. En uiteraard is er ook hier sprake van bijvangst. Vaak worden andere walvissen en dolfijnachtigen mee in de baai gedreven, en zij ondergaan eveneens de gruwelijke dood.
Gedegouteerd
Volgens de bewoners zelf is er geen probleem. De grienden lijden naar eigen zeggen zo weinig mogelijk, en ze geloven dat er genoeg rond de eilanden zwemmen. Naar schatting zo’n 100.000, terwijl de bewoners er iedere zomer maar ongeveer 800 vangen. Wie de jacht echter ooit gezien heeft, keert gedegouteerd terug. Het schreeuwen van de grienden is oorverdovend, en het lijkt er zeker niet op dat de dieren zo min mogelijk afzien.
De Faeroër zijn jammer genoeg niet de enige plaats waar walvissen en dolfijnachtigen worden gedood. Ze staan zelfs niet in de top 10. Landen zoals Peru, Nigeria en Madagaskar doden de dieren niet alleen voor voedsel, maar ook als lokaas. Het zouden de gevaarlijkste plaatsen ter wereld zijn voor grienden.
