FLASH, FLASH, FOTO OP DE SNELWEG!
Ik las in de krant dat de transportsector een studie heeft laten uitvoeren en tevens een enquête gedaan heeft onder de truckchauffeurs om hun rijgedrag in kaart te brengen. Ze wilden nu wel eens weten hoe het komt dat bij de meeste dodelijke ongevallen er zoveel vrachtwagens betrokken zijn. Ik vraag me af of die transportsectorambtenaren ergens heel hoog in een ivoren toren zitten te slapen.
Waarom huurt die sector niet eens zelf een truck en zet daar twee avontuurlijke controleurs met het juiste rijbewijs in. Ze kunnen dan de autosnelwegen wat afschuimen en lekker de trein vrachtwagens voorbijsteken en hoeven alleen maar te kijken. In de federatietruck zit de ene controleur dan aan het stuur en steekt op het linker baanvak alle bumperklevende camions voorbij, terwijl zijn mede controlepassagier probleemloos in de cabines kan turen.
Een beetje intelligente reflectie kon al vlug die peperdure studie uitsparen. Als ze zo langs die file manoeuvreren kunnen ze moeiteloos vaststellen wat die beroepschauffeurs allemaal uitvreten behalve normaal rijden. Al snel kunnen ze de volgende conclusies aan de sector overhandigen.
Sommige truckcowboys hangen geeuwend over hun stuur en slalommen knikkebollend, gedrogeerd of dronken van het rechter op het linker baanvak, liefst met een oplegger vol gevaarlijke goederen achter zich. Ze peuteren in hun neus, kettingroken en slingeren over de weg met hun mobieltje tegen hun oor aangedrukt. Ze trappen onverwachts op de rem als ze eventjes hun Facebook- vrienden checken. De verveling druipt over het asfalt. Als het giet van regenen wordt deze wateropspattende vrachtwagenkaravaan één doffe ellende.
En een heel goede raad, als er werkzaamheden aangekondigd worden, kan je beter met je kleine nederige autootje tussen die onoplettende, lusteloze mastodontenbestuurders wegblijven. Voor je het weet, denken zij er niet aan om, door hun drukke bezigheden, hun cruise controle af te zetten, vergeten af te remmen en wordt je eigen kleinere statussymbool tussen twee botskampioenen tot schroot vermalen. Met een beetje geluk, kan jij het nog navertellen op de spoedafdeling.
De transportsector wil onze Belgische chauffeurs verplichten om een opfrissingcursus- rijvaardigheid te volgen. Wat is het nut hiervan? Dit zou echter volledig Europees aangepakt moeten worden. Niet alleen wij Belgjes, die weer heiliger dan de paus willen zijn, moeten gekeurd worden, terwijl de rest van Europa ongestoord met gangstertrucks blijven rondrijden. Ik denk dat wat meer psychologische screening en onderzoek naar de gedragscode van het vrachtwagenrijdend Oost-Europees tuig hier veel meer nut zouden hebben. Wij, die regelmatig een toertje Zuid Europa maken, kunnen er van meespreken.
Wij reden met onze caravan over de Autoroute du Soleil. Voor ons slingerde een oplegger heen en weer tot zelfs over de pechstrook . Het is al meteen duidelijk dat de chauffeur van Poolse afkomst alles deed behalve gewoon chaufferen. Hij realiseerde zich nauwelijks dat hij zijn baanvak verliet. Als we deze wegpiraat voorbijstaken, zagen we dat hij driftig zat te sms’en.
Een beetje verder reden er drie Roemeense opleggers op enkele meters achter elkaar. Zij scheurden over de snelweg met een constante cruisecontrole- snelheid van meer dan de toegelaten 90km per uur. De (t)rucker van de laatste vrachtwagen loerde naar een videoscherm dat bovenaan in het midden van zijn voorruit geplaatst was.
Ik kon niet zien welke film er gedraaid werd, maar aan de roodheid van zijn gelaat vermoedde ik dat het porno was. De chauffeur van de middelste camion bladerde juist in de krant die opengeslagen op zijn knieën lag, de pagina’s wapperden in de wind bij het openstaande raam. Alleen de voorste van de drie snelheidsduivels leek normaal te functioneren. Het zijn tenslotte niet allemaal potentiële doodrijders.
Het lijkt wel dat als mannen in een auto of in een vrachtwagen stappen ze alle automobilistenwaardigheid verliezen. De lelijkste eigenschappen zoals toeteren, vingertje omhoog, schelden en met de grote lichten flikkeren komen dan plots bovendrijven. Snelheidsbeperkingen zijn er vooral voor al die anderen. Zij voelen zich heer en meester en een kansspelletje flitspaal- verschalken behoort tot het summum van alle uitdagingen.
Ook manlief leeft soms met een iets te zware voet en calculeert steeds een 5 km per uur meer op de toegestane snelheid in. Als we rond Lyon reden, mochten de gewone auto’s 90 km per uur en stond er een verbodsteken dat auto’s met caravans maar aan 70 km per uur de bocht in mochten. Maar zoals gebruikelijk wuifde hij licht superieur en smalend mijn opmerking weg. Hij geloofde en gelooft nog steeds niet dat een flitspaal onderscheid kan maken tussen een gewone auto en een auto die zijn huis achter hem aansleurt.
Een beetje verder langs de snelweg stond de fotograaf. Taddaa! De kleine hufter bleek echter een superintelligent paaltje te zijn, want we waren nog maar net met 90 km/u op zijn hoogte of de flash ging af. ’t Zal een mooie foto zijn. Manlief met een gezicht vol ongeloof en ik ernaast met een verbeten neerhangende mond. Manlief beweert nog steeds, dat de flitser de ons voorbijstekende auto betrapt had, maar ik betwijfel het. De toekomst zal het uitwijzen!
Straks valt er weer een omslag met het politie-embleem in onze Belgische brievenbus. Wie niet horen wil, moet betalen. Manlief sakkerde dat hij het eventjes uit het oog verloren was (dag Jan!). Ik zuchtte gelaten. Waar ik, in meer dan twintig jaar niet in gelukt was, zal de Autoroute du Soleil wel in slagen. In Frankrijk temt men leeuwen!
We zijn nu enkele maanden verder en manlief had gelukkig blijkbaar gelijk. Een andere Franse auto-eigenaar heeft intussen een mooi proces verbaal in zijn brievenbus gekregen en heeft een gepeperde ‘snelheidsovertredersboete’ van zijn bankrekening zien gaan!