Hoempa hoempa Svenneke Nys: ‘Merci Sven’ was een gênant eerbetoon aan de legendarische veldrijder

Het voorbije weekend namen 36.000 (!) crossliefhebbers afscheid van levende modderlegende Sven Nys. De grootste veldrijder aller tijden liet twee Sportpaleizen vollopen en genoot zichtbaar van de aandacht van alle aanwezigen. ‘Merci Sven’ was evenwel het type show waar plaatsvervangende schaamte al snel de bovenhand nam van sportieve bewondering.

Zondagavond in primetime op Eén: het is doorgaans alleen voor topacteurs als Hubert Damen of Clara Cleymans dan wel voor Eurosong-eendagsvliegen als Kaye Styles en Petra weggelegd. Maar deze keer viel cyclocrosser Sven Nys die eer te beurt. De Kannibaal uit Baal had er dan ook een speciaal weekend opzitten. Na elvendertig afscheidscrosses wou zijn publiek immers nog eens op een niet-sport gerelateerde wijze de koning van het veld uitwuiven.

De recap van de dubbele slotshow begon veelbelovend met een behind the scenes-interview in de catacomben van het Sportpaleis. Interviewer van dienst was de Blonde God van de sportredactie Ruben Van Gucht. Hij stelde Sven Nys obligatoire vragen als: waar droomt Sven Nys nog van? Wie was de leukste concurrent? Wie was de beste tegenstander en waar reed je het liefst? Antwoorden op die vragen kon je van half oktober tot vorige week in elke weekendeditie van de twee grootste sportkranten van het land nalezen.

Het eerste binnensmondse spouwmoment

Sven Nys bedankte een eerste keer uitvoerig de Vlaamse pers, de VRT in het bijzonder, voor alle media-aandacht doorheen zijn sportieve carrière. Tot zover de nog behoorlijk aangename intro. Vervolgens schakelde het beeld over naar een volgelopen concertzaal. Op de tonen van Survivor zorgde een welgemikte ‘Goeienavond Sportpaleis’ van tijger-van-dienst Peter Van de Veire voor het eerste binnensmondse spouwmoment. Wat volgde was zo hallucinant dat ik de nood voelde het te vereeuwigen in dit verslag.

Een hyperventilerende Van de Veire maakte nog enkele keren gekscherend duidelijk om wie het allemaal draaide: Sven Nys. De coureur had intussen zijn gekende plunje aangetrokken en kronkelde zich al fietsend naar het hoofdpodium alwaar de presentator hem meteen weer richting de coulissen stuurde om ‘efkes iets deftigs te gaan aandoen’. Op zijn zachtst gezegd een vreemde binnenkomer. Maar het was dan al meteen tijd voor het eerste Kleenex-moment.

De ouders van Sven Nys vertelden in een opgenomen filmpje over de hevige huilbaby die Sven was. Even later kwam aan het licht dat Sven als kind een getalenteerde BMX’er bleek te zijn. Met tranen in de ogen vertelde mama Vera dat ze fier was op haar zoon. Na het filmpje liepen ze totaal onverwacht het podium op om hun zoon een knuffel te geven en vervolgens meteen weer naar de tribune gestuurd te worden. Regisseur Van de Veire had de touwtjes stevig in handen.

‘Goeienavond Nysisteeeeeeeeen’

Ook Sven moest weg. Zijn keurig trainingspak werd andermaal ingeruild voor een wieleroutfit. DJ Zohrrrrraaa kwam wat plaatjes draaien, maar veel belangrijker: er zou geveldrijd / veldgereden / gecyclocrosst worden. Peter Van de Veire had intussen genoeg mongoloïde uitspraken geturfd, tijd om er een andere lapzwans bij te halen. Freak Out Today galmde door de boxen als koersfreak en coryfee van de Vlaamse sportjournalistiek Michel Wuyts zijn opwachting maakte. Het respect voor de man in kwestie ebde weg zodra hij “Goeienavond Nysisteeeeeeeeen” door de micro schreeuwde.

Michel kondigde alle aanwezige veldrijders aan die vervolgens wat toertjes moesten draaien op een houten constructie in het Sportpaleis. Terwijl de zenuwen door de keel gierden, gaf Michel Wuyts deskundig commentaar bij de onverantwoord spannende indoorcross. Wat niemand verwachtte, gebeurde toch: Sven Nys had het voorbije seizoen geen platte prijs gereden, maar zegevierde wel op zijn eigen afscheidsshow. En het was wel degelijk allemaal ‘echt voor echt’, aldus een enthousiaste voice-over.

Ploegmakker Sven Vanthourenhout en trainingsbuddy Wim Van Uffel haalden vervolgens in een opgenomen filmpje de loftrompet boven, maar zij mochten de bühne niet op. Neen, het was tijd voor de 13-jarige Thibau Nys. De zoon van mocht samen met DJ Zohrrrrraaa wat plaatjes draaien. Papa Sven danste vrolijk rond, net als alle aanwezige liefhebbers van modder, bier en een weggesmeten zondagnamiddag. Meneer Van de Veire vond het nog nodig om tijdens de DJ-set een keer of twintig ‘Thibau Nys’ door de micro te scanderen. ‘Eurosongpresentator: blijf bij je leest’, zag je die licht mentale vrouwelijke fan op de eerste rij denken.

Hallucinant moment

Eén van de meest hallucinante momenten moest dan nog komen. Vlaamse ex-topsporters als Cédric Van Branteghem, Bart Wellens, Stefan Everts en zelfs Kim Clijsters deden hun spreekwoordelijke duit in het zakje met een (voor de verandering) opgenomen filmpje waarin ze hun eigen versie brachten van ‘Drank en Drugs’ van Lil Kleine & Ronnie Flex. Ze stuurden aan op het zwarte gat na de carrière: “Als Sven wat wil chillen, is dat geen probleem. Dan ga ik er heen. Want ik heb drank en drugs. Drank en drugs.” De fijngevoelige verwijzingen naar gesneuvelde wielergrootheden als Frank Vandenbroucke en Marco Pantani werden alleen door de échte kenner doorzien.

We zijn dan nog altijd maar twintig minuten ver. Er volgen nog mooie woorden van een rits ex-veldrijders en van een échte coureur, Fabian Cancellara. Gabriel Rios bracht een live-versie van zijn zeemzoete ‘Gold’. Sven Nys nam tijdens dat optreden plaats tussen het publiek dat met lichtjes van gsm’s en iPads voor een kippenvelmoment zorgde. De heroïsche beelden die op het grote scherm getoond werden, brachten de Eén-kijker allicht weer even in ontroering.

Maar het absolute hoogtepunt werd opgespaard voor het slotakkoord: Sven Nys ging het publiek persoonlijk bedanken in het midden van de zaal. Na een langdradig dankwoord zette Nys de klassieker Hoempa Hoempa Hoempa Svenneke Nys in. Een absolute knaller die de What-The-Fuck?-barometer definitief deed tilt slaan.

Noot: Alle respect voor Sven Nys. Geweldig palmares, lovenswaardige persoonlijkheid. Maar de buitensporige aandacht die de Vlaamse (en alléén de Vlaamse) pers aan een B-sport als veldrijden geeft, kon niet pijnlijker in de verf gezet worden dan met de ‘Merci Sven’-show. En dat is jammer.

Meer
door Redactie
Lees meer...