Huwelijkstradities: verdwenen, veranderd en ver weg

Aaaaaah, zomer! Een seizoen vol (soms) mooi weer, (meestal) vakantie en (altijd) een heleboel trouwfeesten. En die staan gelijk aan tradities, waar je ook gaat. Die stammen vaak uit ver vervlogen tijden en hebben bijna altijd een heel andere betekenis dan nu. 

Of je nu zelf een trouwfeest aan het plannen bent, er een achter de rug hebt of je aan het voorbereiden bent om de beste getuige ter wereld te zijn, aan tradities en bijgeloof kan je niet ontsnappen. Gewoontes zijn er altijd al geweest en zullen er ook altijd zijn, al blijven ze niet altijd helemaal hetzelfde. Wij maakten voor jou een lijstje met de dertien meest verrassende tradities: verdwenen, veranderd en ver weg.

1. Verdwenen: whiskey begraven voor mooi weer

Mooi weer op je grote dag is een must, maar eigenlijk kan je er maar weinig aan doen. Vroeger was dat anders – dachten ze. Een maand voor de grote dag werd een fles whiskey begraven op de plaats waar het trouwfeest zou plaatsvinden. Op de dag van het huwelijk zelf werd die dan weer opgegraven en – duh – uitgedronken.

2. Verdwenen: eerst de ouders

Volgens de etiquette uit 1872, kon de bruid op haar huwelijk niet zomaar met iedereen praten. Na de ceremonie moesten eerst haar ouders met haar komen praten om haar te feliciteren, daarna volgde de dichte familie en pas dan kon de bruid met de rest van het gezelschap praten. Wat we niet precies weten is waar de bruidegom stond op het lijstje – kon die zelfs met zijn kersverse bruid praten?

3. Verdwenen: taart in de diepvries

In verschillende culturen spaarden mensen (bewust) een stuk van hun bruidstaart. Vlak nadat het pasgetrouwde koppel het mes erin gezet had, zette het een deel aan de kant om in de diepvries te steken. Ze spaarden het tot hun eerste kind geboren werd, wat meestal binnen het jaar was. De traditie werd ook hier en daar aangepast voor ze verdween: het koppel at de taart op om hun eerste huwelijksverjaardag te vieren.

21 vragen die je constant krijgt als je gaat trouwen.

4. Verdwenen: enkel mannen aan het woord

Toosten op je eigen trouwfeest? Niet als je de etiquette wilde volgen! Voor de speechen was er een specifieke volgorde van wensen. Die ging van de oudste vriend van de familie naar de bruidegom, die daarna de getuige bedankte en die sprak dan weer de vader van de bruid aan. Vrouwen kregen dus amper de kans om iets te zeggen, en dat op hun eigen huwelijk!

5. Veranderd: het bruidsboeket

Het bruidsboeket is nog steeds een essentieel onderdeel van de outfit van de bruid. Dat is al heel lang zo, maar de reden daarvoor is wel enorm veranderd. Vroeger diende het boeket namelijk om de bruid beter te laten ruiken, want in die tijd wasten de mensen zich nog niet zo veel en konden ze wel al eens een geurtje rond zich hangen hebben.

Weet je trouwens ook waarom het boeket in het publiek gegooid werd vroeger? Het koppel deed dat om de mensen op het feest af te leiden. De kersverse bruid en bruidegom wilden namelijk zo snel mogelijk vertrekken om aan de huwelijksnacht te kunnen beginnen !

De beste (en slechtste) leeftijd om te trouwen volgens de wetenschap!

6. Veranderd: begeleid door de vader

De bruid die naar het altaar loopt aan de arm van haar vader. Vandaag is dat een moment waarop veel mensen een traantje wegpinken, maar de oorsprong van het gebaar is lang niet zo lief. Vroeger werden vrouwen namelijk als bezit gezien. Op het huwelijk gaf de vader dan letterlijk zijn dochter door aan haar man. Vanaf dan was ze zijn zorg.

7. Veranderd: de eerste blik

Niets schattiger dan een man die tranen van geluk in zijn ogen krijgt als hij voor het eerst zijn bruid in haar trouwkleed ziet (mededeling voor toekomstige bruidegoms: you’d better cry). De traditie ontstond eigenlijk in de tijd van de gedwongen huwelijken. Als de bruidegom zijn toekomstige pas zag als ze naar het altaar liep, had hij geen tijd meer om het huwelijk af te blazen als hij niet tevreden was met wat hij zag.

8. Veranderd: niet trouwen in het weekend

Volgens de oude etiquette was trouwen in het weekend not done. Verschillende boeken maakten er zelfs een rijmpje over: “Marry on Monday for health, on Tuesday for wealth, Wednesday the best day of all, Thursday is for crosses, Friday for losses, Saturday for no luck at all.” Nu is trouwen in het weekend bijna de norm, want: feesten!

9. Ver weg: het hele dorp kijkt mee

In Jamaica wordt de bruid streng beoordeeld op haar uiterlijk. Het hele dorp komt op straat om haar te bekijken op weg naar haar trouwfeest. Als de meerderheid vindt dat de bruid er niet goed genoeg uitziet, moet ze terug naar huis om opnieuw te proberen.

Hoe zit het met de etiquette op een huwelijk?

10. Ver weg: Cupido achterna

Met pijl en boog op je bruid schieten? In China kan het! De man schiet met pijlen, zonder punt uiteraard, op zijn toekomstige. Daarna verzamelt hij al de pijlen en tijdens de ceremonie breekt hij ze. Dat doet hij om te tonen dat hun liefde eeuwig zal blijven duren.

11. Ver weg: spuwen op de bruid

Over de hele wereld doen mensen er alles aan om het lot niet te tarten, maar in Kenia hebben ze daar een nogal … vreemde manier voor. De vader van de bruid spuwt namelijk op haar als ze van de ceremonie weggaat met haar man. Té veel steun bieden, zou ervoor zorgen dat het huwelijk mislukt.

De nieuwste hype? Trouwen in een pretpark!

12. Ver weg: iedereen mag

Als je trouwt in Zweden, ben je best niet al te jaloers. Het is daar namelijk traditie dat de hele zaal de bruid mag kussen als haar man haar alleen aan tafel laat zitten. En omgekeerd ook: als de bruid verdwijnt, mogen alle vrouwen in de ruimte haar echtgenoot een zoen geven.

13. Ver weg: geld inzamelen

Een trouwfeest geven, kost geld. Veel geld. En dat weten ze in Cuba ook. Daar is het de gewoonte dat iedereen met de bruid mag dansen, maar er zit een addertje onder het gras. Na elke dans moet de persoon in kwestie geld op de jurk van de bruid spelden. Daardoor helpen ze het koppel het feest en de huwelijksreis te betalen.

Eindigen doen we met een foto die niets met traditie te maken heeft … Of toch wel?

Meer
Lees meer...